Sunday, 6 September 2015

Benarkah Wujud Reformasi Politik Di Malaysia? (kemaskini gambar pada 7 Sep 2015)

Benarkah Wujud Reformasi Politik Di Malaysia?

Dzulkefly Ahmad


[Nota Editor] Makalah ini merupakan teks penuh ucapan Setiausaha Gerakan Harapan Baru (GHB) Dzulkefly Ahmad dalam Forum "Fasa Baru Reformasi Demokratik di Malaysia" anjuran Sahabat Rakyat pada 6hb September 2015 di Restoran DeFortune, Kulai, sempena ulang tahun ke-14 Sahabat Rakyat. Berikut adalah teks asal penuh, penterjemahan dalam bahasa Cina akan dipaparkan kemudian.


Satu Snapshot Gambaran Selepas PRU-13

Penelitian keputusan PRU ke-13, jelasnya membuktikan bahawa laluan ke Putrajaya masih lagi melalui ‘Jalan Lama’ – merentasi kampung dan desa serta kebun-kebun getah dan estet kelapa sawit. Laluan ke Putrajaya, malangnya bukan melalui lebuhraya yang sifatnya urban dan moden. Itulah hakikat yang mesti diketahui semua.

Begitu kesimpulan banyak pihak penganalisis serta pundit politik ketika merumuskan dapatan mereka meneliti keputusan pilihanraya yang mendapat jolokan ‘Ibu segala Pilihanraya’ (Mother of All Elections).

Rumusan ini secara mudah disimpulkan kerana 30% atau kurang dari sepertiga (1/3) yang tinggal di kawasan luar dan pinggir, kelompok penduduk-pengundi ini menghantar lebih 70% (158 dari 222 kerusi parlimen) dari perwakilan di Dewan Rakyat pada 5 Mei 2013 lalu. Umno-BN memenangi 121dari 158 kerusi luar bandar (76%).

Benar tidak dapat dinafikan bahawa Pakatan Rakyat memenangi 51% dari undi popular di seluruh Malaysia dan 53.3% di Semenanjung Malaysia sementara Umno-BN hanya berjaya mendapat 47.4% di seluruh Malaysia dan 45.8% di Semenanjung Malaysia.

Adalah juga benar bahawa Pakatan mendominasi lebih 70% undi kaum Cina, 50.9% kaum India dan 40% undi kaum Melayu secara purata di seluruh Persekutun Malaysia. Adalah juga benar Pakatan kekal menafikan BN 2/3 majoriti di Parlimen Malaysia buat penggal kedua berturut-turut, sementara gagal mempertahankan Kedah.

Benar, Pakatan Rakyat berjaya memperkukuhkan penguasaannya di Selangor dan Pulau Pinang dan menewaskan Umno dalam pertarungan di bandar-bandar sebanyak 14 dari 19 pertandingan. Dengan kata lain, Umno hanya menang 5 kerusi parlimen dalam pertandingan dibandar-bandar.

Namun Pakatan Rakyat hanya paling hebat pun boleh dikatakan sebagai “Juara Kawasan Bandar-Urban” dan Umno-BN diturunkan ranking (relegated) menjadi “Juara Kampung” akan tetapi TETAP akan memerintah Persekutuan Malaysia di Putrajaya selagi isu sistem FPTH (First Pass The Post) yang sarat dengan ‘Ketidakadilan Kerusi’ atau “Gerrymandering” menjadi sebahagian dari sistem pilihanraya di Malaysia ini.

Snapshot ringkas ini memberi gambaran kepada kita bahawa sudah mula terbit perubahan-perubahan awal dalam amalan demokrasi di negara kita ini.

Konstruk Politik Mutakhir – Pola atau Trend ‘POLITIK BARU’

Wajar diakui bahawa peranan pembangkang memainkan peranan menyemak-imbang penguasa politik atau ‘kerajaan hari ini’ (the government of the day) ditanggapi umum sebagai berjaya dan berkesan.

Hakikat ini bermula dengan lebih jelas dan ketara lagi apabila muncul sebuah ‘konstruk politik’ pasca pilihanraya umum ke-12 dan ke-13, yang bolehlah disebutkan sebagai sebuah ‘emerging trend’ ‘2-party system’ atau ‘sistem 2-parti’. Meskipun takrif ini memerlukan pihak pembangkang atau ‘koalisi pembangkang’, untuk menang sekali dalam sesebuah pilihanraya, namun sebutan ‘sistem dua-parti ini’ sudah mula diterima oleh penganilisis politik dan ahli akademik Sains Politik dari dalam dan luar negara. Dengan kata lain, landskap dan konstruk ‘politik lama’ ia itu ‘One-Party Dominant System’ sudah berakhir.

Adalah diakui bahawa komitmen serta gandingan ketiga-tiga komponen parti pembangkang; Parti Islam SeMalaysia (PAS), Democratic Action Party (DAP) dan Parti Keadilan Rakyat (PKR) telah mampu menampilkan satu alternatif ‘kerajaan dalam penantian’ atau ‘the government in waiting’ yakni koalisi politik dengan jolokkan Pakatan Rakyat. Kekuatan Koalisi Pembangkang berbanding Koalisi Barisan Nasional, telah dibuktikan oleh Pakatan Rakyat yang pernah memerintah 5 buah negeri pasca PRU ke-12.

PRU ke-13 lalu menyaksikan bahawa hampir sahaja koalisi politik ini menamatkan pemerintahan kerajaan paling lama di dunia ini. Pada hakikatnya, diukur dengan undi popular (52%) di seluruh Persekutuan, Pakatan Rakyat diakui semua pihak telah mendapat kepercayaan rakyat.

Gerakan Politik Baru Memerlukan Penerusan Muafakat Politik

Kini malangnya, Pakatan Rakyat sudah berakhir. Meskipun menjalankan beberapa tadbir-urus dalam negeri-negeri yang masih diperintah, pada hakikatnya Pakatan Rakyat sebuah Koalisi Politik sudah terkubur. Koalisi Politik ditakrif dengan pemeteraian Dasar-Dasar Bersama yang didukungi dengan keyakinan dan komitmen serta iltizam oleh kesemua parti komponen koalisi.

Rentetan perbalahan yang panjang dan berliku-liku, memperlihatkan bahawa ‘Muafakat Politik’ ini tidak dapat diteruskan. Di sini saya tegaskan bahawa, bagi membangunkan sebuah sistem 2-parti, adalah sangat perlu supaya parti-parti politik di negara ini, benar-benar tahu akan tuntutan dan kekangan yang saling bertindih dan bertembung.

Bukan satu perkara mudah untuk parti-parti politik, khusus yang berteraskan ideology seumpama PAS dan DAP untuk dapat menjalinkan persefahaman politik dan menggariskan dasar-dasar bersama seperti dalam “Common Policy Framework (CPF).

Di sini kematangan dan kebijaksanaan pemimpin dalam menentukan apakah perkara yang boleh bertolak-ansur dan apakah prinsip-prinsp yang tidak boleh mereka berkompromi adalah sangat penting. Perlu saya tegaskan bahawa sebenarnya, lebih banyak perkara-perkara penting yang disepakati boleh dipersetujui bersama dan jadikan Dasar-Dasar Bersama (CPF).

Kalaulah parti-parti politik berani dan sanggup untuk meletakkan kepentingan rakyat dan negara lebih tinggi dan besar dari kepentingan parti politik mereka atau perkara-perkara yang mereka dakwa sebagai ‘sacred’ atau ‘tidak boleh mereka kompromi’, maka kekuatan dan perpaduan koalisi tersebut akan dapat dipelihara dan dimantapkan lagi.

Sebaliknya kalau komitmen parti-parti politik ini tidak dapat dijamin bahkan lebih mementingkan kepentingan parti dan kononnya ideologi yang mereka ‘tanggapi’ tidak boleh mereka ‘rundingkan’, maka usia dan nasib koalisi ini tidak akan panjang. Di negara-negara lain yang lebih matang dan maju demokrasinya, pembentukan dan pembubaran pakatan-pakatan koalisi politik ini adalah satu perkara biasa, khususnya ketika menghampiri atau selepas pilihanraya.

Di negara kita yang punya pengalaman sejarah yang singkat berbanding demokrasi yang lebih matang dan panjang seumpama India, Amerika dan Eropah, telah juga kita lihat konflik dan perbalahan seperti ini dalam koalisi kebelakangan ini.

Pola Politik Lama–Meninjau Kembali

Satu lagi kebaikan yang secara jelas berlaku dalam pembinaan trend dan pola baru ini juga adalah amalan Umno-BN sebenarnya memperkukuhkan corak ‘Politik Patronage’ atau ‘Politik Perlindungan’. Bahkan inilah trend yang paling sukar mahu dirobohkan sebab rakyat sangat selesa dan sebati dengan ini. Kerana yang sentiasa menang adalah satu parti dan Barisannya, maka mudah untuk kerajaan mengenengahkan ‘doktrin’ atau kercayaan bahawa hanya Umno-BN yang menyelamat rakyat.

Seperkara lagi tentang amalan Politik Lama ialah Politik berteraskan kaum atau ‘Etnic-Based Politics’. Berlatarbelakangkan sejarah negara-bangsa ini yang dijajah oleh pelbagai kolonialis terutama pihak British, maka kaedah ‘Divide and Rule’ juga telah memperkenalkan dan memperkuatkan amalan Politik Perkauman. Maka sejak dari pencapaian Merdeka bahkan sebelumnya, susunatur atau konstruk politik di negara telah menjadi terbina dengan parti-parti politik memperjuangkan kepentingan kaum.

Maka wujudlah satu amalan politik yang diberi nama ‘Consociationalism’. Istilah ini sememang wujud dalam Sains Politik dam di dalam masyarakat yang sangat terbelah akibat menjadi satu masyarakat multi-racial atau multi-religious. Perundingan dan Formula pihak pemerintah adalah berteraskan perkiraan kepentingan pihak atau kaum masing-masing.

Parti politik diwujudkan untuk melindungi dan memperjuangkan kelompok etnik masing-masing. Maka ini lah trend politik negara ini yang melahirkan parti-parti politik seperti Umno, MCA dan MIC sejak seawal sebelum Merdeka. Rundingan formula Merdeka dan dasar-dasar kerakyatan serta agihan kuasa dalam pemerintahan semua dibuat atas formula ‘Consiciationalism’ ini. Ada juga parti-parti yang cuba merentas garis etnik seperti parti Negara Onn Jaafar atau Parti Gerakan dan juga parti berteraskan Islam seperti Parti Islam SeMalaysia (PAS).

Dengan perjalanan politik selepas beberapa dekad, amalan ‘Politik Patronage’ dan Politik ‘Rundingan Consociationalism’ telah melahirkan satu konstruk politik yang menjadikan ciri ‘Perkauman’ sebagai akibatnya. Pertentangan dan konflik ras dan kaum ini, menyaksikan episod paling buruk dalam sejarah hitam 13 Mei 1969, yang kononnya adalah akibat pertentangan ras.

Peristiwa ini bukan sahaja mengizinkan pihak penguasa politik memperkuatkan cengkaman masing-masing ke atas kaum mereka, bahkan memperkuatkan lagi amalan politik ras dengan menampilkan dasar-dasar pemerintahan seperti Dasar Ekonomi Baru atau DEB (NEP).

Menjadi lebih malang, dasar-dasar yang bolehlah dikatakan baik ini seumpama membasmikan kemiskinan dan menyusun masyarakat, telah akhirnya disalah-guna atau ‘abused’ oleh penguasa politik. Memendekkan cerita, dengan pelbagai cara salahguna kuasa terutama amalan kronisme dan nepotisme dalam perlaksanaan program ‘Penswastaan’ besar-besar, akhirnya negara semakin terbelah dengan jurang kaya-miskin semakin lebar dan kewujudan kelompok super-kaya di kalangan Melayu-Bumiputera tidak sebenar-benarnya menyelesaikan masalah ‘agihan semula kekayaan’ negara atau ‘redistribution of wealth and income’ secara adil.

Meringkaskan trend politik ini, dalam konteks hari ini adalah untuk kita fahami bagaimana PM Najib Razak boleh mengeluarkan kata-kata seperti ‘Melayu akan dibangsatkan apabila Umno hilang kuasa Putrajaya’! inilah adalah kemuncak keangkuhan Politik Patronage dan Politik Perkauman.

Pola Politik Baru – Reformasi Penambahbaikan

Trend Politik Baru yang tampil selepas kuasa hegemoni Umno-BN dapat dicabar sekaligus menafikan majority 2/3 penguasaan mereka di parlimen sejak PRU-12 dan PRU-13 adalah sangat sihat buat negara ini.

Barisan Alternatif dulunya dan Pakatan Rakyat 1.0 selepas Parlimen ke-12 dan di awal Parlimen ke-13 lalu, telah menyaksikan perubahan pola politik di negara ini. Politik telah menjadi lebih berorientasikan Rakyat atau ‘Rakyat-Centric’. Semua polisi diungkapkan dengan dikaitkan dengan Rakyat sehingga Umno-BN juga terpaksa menggunakan pendekatan yang sama seumpama slogan ‘Rakyat DiDahulukan dan Prestasi DiUtamakan’. Najib juga mengungkapkan slogan 1-Malaysia untuk menangani persepsi buruk terhadap Umno-BN kerana terlalu kuat mengamalkan Politik Ras yang menghampiri Politik Perkauman.

Meringkaskan cerita juga, wujud semacam pola-pola baru. Politik Baru lebih mementingkan Rakyat keseluruhan dan Manifesto semua parti-parti politik mula diolah dan dirangka bagi mencerminkan cita-cita itu.

Dalam Politik Pencerahan ini, Rakyat juga semakin celik informasi dan pengetahuan tentang isu-isu nasional dan skandal-skandal besar negara seperti PKFZ, NFC dan terkini 1-MDB. Tentunya media memainkan peranan besar dan ‘kadar celik politik’ mengizinkan Politik Baru mengambil posisi yang kuat dan hari ini sukar digugat oleh Politik Lama.

Juga peranan pihak ‘Non-Government Organisations’ atau NGOs yang memainkan peranan yang besar dalam membantu pembentukan Politik Baru secara ‘Kuasa Ketiga’ atau ‘The Third Force’. BERSIH, 1.0 hingga 4.0, HINDRAF, BAR COUNCIL, ABIM, JIM-IKRAM, MURSHID, Gerakan dan Aktivisme Mahasiswa dan ratusan lagi NGO memainkan peranan semak-imbang di segi aspek tertentu dan kepakaran mereka dan mengangkat agenda-agenda kempen seperti Anti-Lynas sebagai hanya satu contoh. Banyak yang lain; Anti-GST, TURUN, ANTI-PPPA dsbnya.

Kalau Demokrasi adalah sebuah amalan politik di mana ‘Rakyat membuat pilhan secara bermaklumat’, maka trend hari ini adalah sangat baik dan positif. Ini memberi keyakinan kepada kita semua, seandainya ini berterusan maka proses membuat pelbagai ‘Reformasi Politik’ dan ‘ Reformasi Ekonomi’ bahkan dalam semua bidang kehidupam akan menjadi lebih mudah dan berkesan.

Mampukah kesemua ‘emerging trend’ dalam Politik Baru ini terus diperkuat dan diberdayakan (progression), ataukah ia akan sebaliknya mengalami satu ‘retrogression’ dan berpatah-balik atas sebab-sebab dihambat dan dihalang oleh pihak pemerintah atau rakyat sendiri yang tidak benar-benar mengalami reformasi atau penambahbaikan nilai dan ‘mindsets’ baru untuk terus membawa Reformasi Demokrasi di negara ini secara menyeluruh?

Sama-sama kita saksikan. Ingatan untuk yang belum mahu bertindak…

“Cukup untuk kebobrokan (evil) menjadi berleluasa apabila rakyat teramai yang baik hanya duduk berdiam diri”…Edward Burke (Statesman).


0 comments:

通告 Notification




工委会议决:将徐袖珉除名

人民之友工委会2020年9月27日常月会议针对徐袖珉(英文名: See Siew Min)半年多以来胡闹的问题,议决如下:

鉴于徐袖珉长期以来顽固推行她的“颜色革命”理念和“舔美仇华”思想,蓄意扰乱人民之友一贯以来的“反对霸权主义,反对种族主义”政治立场,阴谋分化甚至瓦解人民之友推动真正民主改革的思想阵地,人民之友工委会经过长时间的考察和验证,在2020年9月27日会议议决;为了明确人民之友创立以来的政治立场以及贯彻人民之友现阶段以及今后的政治主张,必须将徐袖珉从工委会名单上除名,并在人民之友部落格发出通告,以绝后患。

2020年9月27日发布



[ 漫画新解 ]
新冠病毒疫情下的马来西亚
舔美精神患者的状态

年轻一辈人民之友有感而作


注:这“漫画新解”是反映一名自诩“智慧高人一等”而且“精于民主理论”的老姐又再突发奇想地运用她所学会的一丁点“颜色革命”理论和伎俩来征服人民之友队伍里的学弟学妹们的心理状态——她在10多年前曾在队伍里因时时表现自己是超群精英,事事都要别人服从她的意愿而人人“惊而远之”,她因此而被挤出队伍近10年之久。

她在三年前被一名年长工委推介,重新加入人民之友队伍。可是,就在今年年初她又再故态复萌,尤其是在3月以来,不断利用部落格的贴文,任意扭曲而胡说八道。起初,还以“不同意见者”的姿态出现,以博取一些不明就里的队友对她的同情和支持,后来,她发现了她的欺骗伎俩无法得逞之后,索性撤下了假面具,对人民之友一贯的“反对霸权主义、反对种族主义”的政治立场,发出歇斯底里的叫嚣,而暴露她设想人民之友“改旗易帜”的真面目!

尤其是在新冠病毒疫情(COVID-19)课题上,她公然猖狂跟人民之友的政治立场对着干,指责人民之友服务于中国文宣或大中华,是 “中国海外统治部”、“中华小红卫兵”等等等等。她甚至通过强硬粗暴手段擅自把我们的WhatsApp群组名称“Sahabat Rakyat Malaysia”改为“吐槽美国样衰俱乐部”这样的无耻行动也做得出来。她的这种种露骨的表现足以说明了她是一名赤裸裸的“反中仇华”份子。

其实,在我们年轻队友看来,这名嘲讽我们“浪费了20年青春”[人民之友成立至今近20年(2001-9-9迄今)]并想要“拯救我们年轻工委”的这位“徐大姐”,她的思想依然停留在20年前的上个世纪。她初始或许是不自觉接受了“西方民主”和“颜色革命”思想的培养,而如今却是自觉地为维护美国的全球霸权统治而与反对美国霸权支配全球的中国人民和全世界各国(包括马来西亚)人民为敌。她是那么狂妄自大,却是多么幼稚可笑啊!

她所说的“你们浪费了20年青春”正好送回给她和她的跟班,让他们把她的这句话吞到自己的肚子里去!


[ 漫画新解 ]
新冠病毒疫情下的马来西亚
"公知"及其跟班的精神面貌

注:这“漫画新解”是与<人民之友>4月24日转贴的美国政客叫嚣“围剿中国”煽动颠覆各国民间和组织 >(原标题为<当心!爱国队伍里混进了这些奸细……>)这篇文章有关联的。这篇文章作者沈逸所说的“已被欧美政治认同洗脑的‘精神欧美人’”正是马来西亚“公知”及其跟班的精神面貌的另一种写照!




[ 漫画新解 ]
新冠病毒疫情下的马来西亚
"舔美"狗狗的角色

编辑 / 来源:人民之友 / 网络图库

注:这“漫画新解”是与《察网》4月22日刊林爱玥专栏文章<公知与鲁迅之间 隔着整整一个中国 >这篇文章有关联的,这是由于这篇文章所述说的中国公知,很明显是跟这组漫画所描绘的马来西亚的“舔美”狗狗,有着孪生兄弟姐妹的亲密关系。

欲知其中详情,敬请点击、阅读上述文章内容,再理解、品味以下漫画的含义。这篇文章和漫画贴出后,引起激烈反响,有人竟然对号入座,暴跳如雷且发出恐吓,众多读者纷纷叫好且鼓励加油。编辑部特此接受一名网友建议:在显著的布告栏内贴出,方便网友搜索、浏览,以扩大宣传教育效果。谢谢关注!谢谢鼓励!












Malaysia Time (GMT+8)

面书分享 FB SHARE