Sahabat Rakyat is celebrating its 14th anniversary Inviting experts to explore the new phase of democratic reform

Sahabat Rakyat is celebrating its 14th anniversary

Inviting experts to explore the new phase of democratic reform

Second media statement dated 30 Jul 2015

(Text below is translated from original version in the Chinese language published on 29 July 2015. In the case of any discrepancy between the English rendition and the original Chinese version, the Chinese version shall prevail.)

Sahabat Rakyat is organizing “The New Phase of Democratic Reform in Malaysia” forum on 6-Sep 2015 (Sunday) from 11am to 2pm at DeFortune Restaurant, Kulaijaya, Johor in commemoration of its 14th anniversary.

Sahabat Rakyat will be celebrating its 14th anniversary.  Particulars are as follows:

Date: 6-Sep 2015 (Sunday)
Time: 11:00am – 2:00pm (Forum: 11am to 1pm; Luncheon: 1pm to 2pm)
Venue: DeFortune Restaurant, Kulaijaya, Johor

Audience can be seated starting from 10.30am to ensure forum to begin on time and to allow sufficient time for Q&A session. Sahabat Rakyat put forward the following points in the first press statement released on 13-Jul about this event:

1) Before the formation of Malaysia, Malaya and Sabah Sarawak used to be multi-racial, multi-cultural and multi-religious societies. After Malaysia was formed, UMNO has been unscrupulously implementing hard-line policies from state Malayization to state Islamization, to carry out forced assimilation and racial oppression on non-Malay Muslims.

2) The Malay hegemonic ruling clique represented by UMNO has then become the main object of the democratic reform struggle of all ethnic communities in Malaysia. “Oppose state Islamization, put an end to the UMNO hegemonic rule” is the utmost important task of struggle in the current phase of democratic reform in Malaysia.

The struggle of the people of all ethnic groups in Malaysia in opposing state Islamization and putting an end to the UMNO hegemonic rule  moved a few steps forward previously when PAS, due to their own political needs, established Pakatan Rakyat (PR) with DAP and PKR in facing the 13th General Election (GE13). However, when PR’s dream of “changing the government (Ubah)” in GE13 vanished into thin air, the clerics (“Ulama”) faction leadership led by Hadi Awang again raised the banner of “Syariah Law” and “Islamic doctrine”. They, on the one hand, got rid of almost all leaders who are more progressive, on the other hand, hastily announced to sever ties with DAP. As a result, PR formed by the 3 parties had no choice but to announce its disintegration, causing the tide of democratic reform in our country to hit the rock-bottom.

Leaders of the 3 parties that formed PR showed different reactions in the face of the abovementioned severe situation, people are still waiting to see what will happen next. The ousted PAS leaders from the progressive faction announced the launch of New Hope Movement (Gerakan Harapan Baru, GHB) on 13 July, to prepare for the founding of a new political party which is still Islamic base that will work with PKR and DAP in forming “PR 2.0” or a new political coalition. On 22 July, Anwar Ibrahim, PKR leader under detention, announced via his lawyer that a new coalition will be formed. This new coalition will cooperate with all progressive groups including non-governmental organizations (NGOs) such as Bersih 2.0, Muslim Youth Movement of Malaysia (ABIM), Ikram and GHB. However, people are still unable to see any positive and encouraging changes that will be brought by Anwar Ibrahim, other PKR leaders or PAS progressive faction leaders who formed GHB in resolving the dilemmas and issues suffered by the oppressed non-Malay ethic communities (mainly refers to Chinese and Indian communities in peninsular Malaysia; Kadazan-Dusun and Iban-Dayak communities in Sabah and Sarawak). Lim Kit Siang, DAP leader who is blazing a trail frankly said that DAP and PKR are preparing to establish a “new political coalition” which excludes PAS but includes the new party formed by those sidelined by PAS Ulama faction. In Lim Kit Siang’s opinion, people across the country are waiting for a “new political coalition” that will revive the dream of “Ubah” in Malaysia. At the same time, he also believes that many are concerned that this expectation may have been buried along with the death of PR on 3-Jun.

Democratic parties, organizations and individuals and even the people of all ethnic communities are paying close attention and discussing about the development and future path of the socio-political movement in our country. From various incidents, perhaps the leaderships of the 3 parties in PR have not fully realized the root cause of PR falling apart today, but the people of all ethnic groups have gained a profound experience and understanding about the attitude of PR leaders who are “conceited” and “regard themselves as infallible”. People have started to recognize that “democratic reform cannot succeed by just relying on the call of ‘Ubah’ by certain ‘charismatic leader’”, “democratic reform can only succeed by gaining widespread support of the people of all ethnic groups by adhering to their demands and aspirations”. Democratic parties, organizations and individuals in Malaysia should gain painful yet valuable lessons from the born till the death of PR, to avoid repeating the same mistakes.

As an organization promoting the ideology of democratic and human rights, and involving ourselves in the democratic reform movement in our country, Sahabat Rakyat takes the opportunity to hold a forum entitled “The new phase of democratic reform in Malaysia” in commemoration of its 14th anniversary on 6 Sep 2015 (Sunday) from 11am to 2pm at DeFortune Restaurant, Kulaijaya, Johor. We are inviting the following experts to express their insights and unique views in the forum:

• Dzulkefly Ahmad , Secretary of Gerakan Harapan Baru
• Ambiga Sreenevasan, Former co-chairperson of Bersih 2.0 and President of National Human Rights Society (HAKAM)
• S. Arutchelvan, Secretariat of Malaysia Left Coalition,
• Waytha Moorthy, Chairman of Hindu Rights Action Force (HINDRAF)
• Lina Soo, President of Sarawak Association of Peoples’ Aspiration (SAPA)

Sahabat Rakyat will also do all we can to express some views to share with democratic parties, organizations and individuals in our country.

The forum that Sahabat Rakyat is holding has the following significance:
1) As always, give full play to our independence and initiative as a non-government organization (NGO) to express our concerns and views on issues regarding democratic reform in our country.

2) Stimulate more NGOs to give full play to their independence and initiative to express their concerns and views on issues regarding democratic reform in our country through this event and via the collision of ideas among each other.

Besides disseminating the articles prepared by the speakers during the forum, we will also publish all the articles at Sahabat Rakyat’s blog (sahabatrakyatmy.blogspot.com) and forward them to local and foreign media, in order to broaden the education and propaganda impact of the forum.

Read More

Sahabat Rakyat meraikan ulang tahun ke-14 Mengundang pakar meneroka fasa baharu refomasi demokratik

Sahabat Rakyat meraikan ulang tahun ke-14

Mengundang pakar meneroka fasa baharu refomasi demokratik

Kenyataan kedua (29 Julai 2015)

(Kenyataan versi Bahasa Melayu ini diterjemah daripada teks asal dalam Bahasa Mandarin. Sekiranya terdapat perbezaan, versi Bahasa Mandarin adalah muktamad.)

Sahabat Rakyat anjurkan Forum "Fasa Baru Reformasi Demokratik di Malaysia" dan jamuan untuk menyambut ulang tahun ke-14 pada 6 September 2015 (Ahad), pukul 11 pagi hingga 2 petang di Restoran DeFortune, Kulaijaya, Johor. Tunjuk kupon untuk masuk dan sertai program. 

Sahabat Rakyat akan menganjurkan majlis sambutan ulang tahun ke-14 pada 6 September 2015 (Ahad), pukul 11 pagi hingga 2 petang di Restoran DeFortune, Kulaijaya, Johor. Majlis mengandungi dua program utama iaitu, forum bertema (pukul 11pagi hingga 1 petang) dan jamuan makan (pukul 1 hingga 2 petang). Para Hadirin digesa mendaftar diri pada pukul 10.30 pagi supaya forum dapat dimulakan tepat pukul 11, dan meluangkan masa secukupnya untuk sesi soal jawab. Sahabat Rakyat, dalam kenyataan “Mukadimah” majlis yang dikeluarkan pada 13 Julai menyatakan bahawa:

• (1) Malaya, Sabah dan Sarawak pada asalnya terdiri daripada masyarakat majmuk pelbagai bangsa, budaya dan agama sebelum pembentukan Malaysia, tetapi selepas pembentukan Malaysia, UMNO melaksanakan asimilasi paksaan dan penindasan bangsa terhadap masyarakat bukan Melayu bukan Islam melalui perlaksanaan polisi tegar pemelayuan negara diikuti dengan pengislaman negara.
• (2) Oleh sebab itu, klik pemerintahan hegemoni Melayu yang diwakili oleh UMNO sudah tentu menjadi sasaran utama perjuangan reformasi demokratik rakyat semua bangsa di Malaysia; “menolak pengislaman negara, kuburkan pemerintahan hegemoni UMNO” pula merupakan tugas utama dalam perjuagan pembaharuan demokrasi fasa kini.

Oleh kerana PAS, berasaskan keperluan politik mereka sendiri, sanggup membentuk “Pakatan Rakyat” (PR) dengan DAP dan PKR untuk sementara bagi menghadapi PRU ke-13, perjuangan rakyat semua bangsa menolak pengislaman negara dan kuburkan pemerintahan hegemoni UMNO telah melangkah ke hadapan. Namun, pembaharuan demokratik negara kita menjunam ke titik rendah ekoran daripada pemimpin puak ulama PAS yang diketuai oleh Hadi Awang menaikkan semula panji “Hukum Syariah” dan “ajaran Islam” dalam pengelolaan pentadbiran negara, di satu pihak menyingkirkan hampir semua pemimpin progresif dalam parti, di pihak yang lain tergesa-gesa mengisytiharkan mahu menamatkan hubungan dengan DAP sekaligus mengakibatkan PR terpaksa dibubarkan, selepas impian “tukar kerajaan” dalam PRU ke-13 tidak kesampaian.

Barisan pimpinan ketiga-tiga parti komponen PR menunjukkan pelbagai reaksi yang berbeza dalam mengharungi situasi serius ini, rakyat masih menanti dan melihat apa yang bakal dilakukan. Pemimpin-pemimpin progresif PAS yang disingkirkan dalam pilihan parti telah mengumumkan penubuhan Gerakan Harapan Baru (GHB) pada 13 Julai untuk mengasaskan penubuhan satu parti politik baharu yang tetap berteraskan Islam yang akan bergabung dengan PKR dan DAP untuk membentuk “Pakatan Rakyat 2.0” atau satu pakatan politik baharu. Pada 22 Julai, pemimpin PKR dalam tahanan, Anwar Ibrahim membuat pengumuman melalui peguamnya, bahawa satu pakatan baharu akan ditubuhan dan bekerjasama dengan semua kumpulan progresif seperti BERSIH 2.0, ABIM, IKRAM dan GHB. Namun, rakyat jelata masih belum boleh nampak sebarang perubahan yang menggalakkan dan memberangsangkan yang bakal diusahakan oleh Anwar atau pemimpin PKR lain dan pemimpin-pemimpin GHB dalam menyelesaikan dilema dan penderitaan yang dialami oleh masyarakat bukan Melayu yang tertindas (terutamanya Cina dan India di semenanjung, Dayak-Iban di Sarawak dan Kadazan-Dusun di Sabah). Pemimpin DAP yang bagai inti atas nasi pada masa kini, Lim Kit Siang berterus-terang bahawa DAP dan PKR sedang membuat persiapan untuk membentuk sebuah “pakatan politik baharu” yang mengecualikan PAS tetapi melibatkan parti politik baru yang bakal ditubuhkan oleh mereka yang tersingkir dari PAS oleh puak ulama. Pada pendapat Lim Kit Siang, rakyat seluruh negara sedang menanti-nanti satu pakatan politik baharu yang akan menghidupkan semula impian menukar kerajaan di Malaysia. Pada masa yang sama, dia juga berpendapat bahawa ramai yang bimbang harapan tersebut mungkin telah dikuburkan seiring dengan kelenyapan PR pada 3 Jun.

Pertubuhan, parti politik dan individu demokratik serta rakyat jelata semua bangsa sedang memantau dan memperbicarakan situasi semasa dan hala tuju masa depan pergerakan sosiopolitik negara kita. Jika ditinjau daripada pelbagai peristiwa dan tindakan, barisan pimpinan ketiga-tiga parti PR seolah-olahnya masih belum jelas sepenuhnya tentang sebab sebenar keadaan bercerai-berai yang kini menimpa PR, tetapi rakyat semua bangsa telah benar-benar mengerti dan menyedari sikap para pemimpin PR yang “menganggap diri sebagai yang paling hebat”dan “tidak mahu menerima pendapat orang lain”. Dengan itu, rakyat semua bangsa mula sedar bahawa "kejayaan pembaharuan demokratik tidak bergantung pada seruan “ubah regim” yang dilaungkan oleh ”pemimpin berkarisma” , “reformasi demokratik mesti memenuhi aspirasi rakyat semua bangsa dan menperoleh sokongan meluas untuk berjaya”. Pertubuhan, parti politik dan individu demokratik harus mengambil iktibar dari pengalaman pahit tetapi berharga dalam proses pembentukan hingga kelenyapan Pakatan Rakyat untuk elak daripada mengulangi kesilapan yang sama.

Sebagai sebuah pertubuhan yang mempropagandakan fikiran demokrasi dan hak asasi manusia dan terlibat dalam gerakan reformasi demokratik di negara ini, sempena meraikan ulang tahun ke-14 [bersamaan 6 September 2015 (Ahad), 11 pagi ke 2 petang] di dewan Restoran DeFortune, Kulaijaya, Johor, Sahabat Rakyat akan mengadakan ceramah untuk "meneroka fasa baru reformasi demokratik di Malaysia". Pakar-pakar berikut diundang untuk menyampaikan ilmu sejati dan pandangan tajam mereka dari perspektif tersendiri masing-masing:

•  Dzulkefly Ahmad – Setiausaha Gerakan Harapan Baru 
•  Ambiga Sreenavasan – Bekas pengerusi BERSIH 2.0, Presiden HAKAM 
•  S. Arutchelvan – Seketeriat Gabungan Kiri Malaysia 
•  Waytha Moorthy – Pengerusi HINDRF 
•  Lina Soo – Presiden Sarawak Association of Peoples’ Aspiration (SAPA)

Sahabat Rakyat juga akan cuba untuk berkongsi sedikit pendapat kami dengan pertubuhan, parti politik dan individu demokratik dalam negara.

Sahabat Rakyat menganjurkan forum ini membawa makna:
(1) Sebagaimana biasanya, menyerlahkan sifat kebebasan dan otonomi sebuah NGO (iaitu pertubuhan masyarakat) dalam menyatakan keprihatinan dan pandangan kami mengenai isu-isu berkaitan dengan reformasi demokratik. 
(2) Melalui aktiviti ini dan pertembungan idea antara satu sama lain, merangsangkan lebih banyak pertubuhan masyarakat lain untuk menyerlahkan sifat kebebasan dan otonomi mereka dalam menyatakan keprihatinan dan pandangan kami mengenai isu-isu berkaitan dengan reformasi demokratik.

Dalam usaha untuk meluaskan kesan propaganda dan penyedaran sesi ceramah ini, di samping mengedarkan makalah tema khas penceramah semasa aktiviti, makalah tersebut juga akan dimuat naik ke blog Sahabat Rakyat (sahabatrakyatmy.blogspot.com) dan dihantar kepada media dalam dan luar negara untuk tatapan ramai.

Read More

人民之友庆祝14周年纪念活动 邀请专人探索民主改革新阶段

人民之友庆祝14周年纪念活动

邀请专人探索民主改革新阶段

2015年7月29日发表第2篇文告

人民之友庆祝14周年纪念，将于2015年9月6日（星期日）上午11时至下午2时假柔佛古来福临门酒家（DeFortune Restaurant）举办《马来西亚民主改革新阶段》论坛暨餐会，凭卷入场。

人民之友铁定于2015年9月6日（星期日）上午11时至下午2时假柔佛古来福临门酒家（DeFortune Restaurant）举办14周年纪念庆祝活动。当天活动分成两个部分进行，即上午11时至下午1时为讲座时间，下午1时至2时为宴会时间；上午10时30分开始入席，以确保讲座准时开始以及答问时间充足。人民之友于7月13日发表的举办这次活动的《缘起》中提出：

• （1）在马来西亚成立之前马来亚和砂沙两地，原是多元民族、多元文化、多元宗教社会，而在马来西亚成立以后，巫统便肆无忌惮地实施国家从马来化到国家伊斯兰化的强硬政策，来对非马来穆斯林进行强制民族同化以及民族压迫。
• （2）以巫统为代表的马来霸权统治集团因此成为马来西亚各族人民的民主改革的最主要的斗争对象，“反对国家伊斯兰化，埋葬巫统霸权统治”便是我国当前阶段民主改革的最重要的斗争任务。

我国各族人民反对国家伊斯兰化和埋葬巫统霸权统治的斗争，因伊斯兰党基于本身的政治需要，暂且愿意跟民主行动党和人民公正党组成“人民联盟“应付第13届大选而跨前了几步，却因以哈迪阿旺为首的伊斯兰党宗教派领袖在“505，换政府”梦想幻灭之后，又高举”伊斯兰刑法“和”伊斯兰教义“的治国大旗，一方面将几乎全部的党内思想较为开明的领袖拉下马，另一方面迫不及待地宣布跟民主行动党断绝关系，而使3党组成的人民联盟不得不宣告瓦解，而使我国民主改革的浪潮跌落到了低谷。

面对着上述严峻的局面，组成人民联盟的3党领袖反应不一，国人还在拭目以待。被拉下马的伊斯兰党开明派领袖7月13日宣布成立“新希望团队” （Gerakan Harapan Baru），以筹备成立一个仍旧是以伊斯兰教为主轴的新政党，跟人民公正党和民主行动党组织“民联2.0“或新的政治联盟。身在囚室的人民公正党领袖安华7月22日通过其律师宣布将成立一个新政治联盟，与所有进步组织包括非政府组织[如净选盟、伊斯兰青年运动（ABIM）、大马伊斯兰革新理事会（IKRAM）以及“新希望团队”合作]。国人还是看不到安华或其他人民公正党领袖以及组成“新希望团队“的伊斯兰党开明派领袖在对待被压迫的非马来族群（在半岛主要是华裔和印裔，在砂沙主要是伊班和卡达山裔）及其痛苦遭遇问题上，会有些什么令国人感到欣慰和鼓舞的改变。此时此刻独领风骚的民主行动党领袖林吉祥也毫不讳言，民主行动党与人民公正党正在筹组一个排除伊斯兰党参与，却包容被伊斯兰党宗教派排挤出局而另外组织的新政党的“新政治联盟”。林吉祥认为全国人民都期待一个“新政治联盟”可以重燃在马来西亚实现“换政府”的希望，与此同时，他也认为许多人也担忧这个希望也许已经随着民联在6月3日消亡后一并被埋葬了。

民主党团和民主人士以至于广大各族群众，都在关注和议论着我国当前社会政治运动的发展状态和未来走向。从种种事迹看来，组成民联的3党的领袖们或许至今还没有完全明了民联之所以落到今日分崩离析下场的真正原因，但是，广大各族群众对民联3党领袖们的“唯我独尊”与“自以为是”，有了一次深刻的体会和认识，开始认识到“民主改革不是依靠某个‘魅力领袖’的‘改朝换代’号召就能完成的”、“民主改革必须遵循各族人民的诉求并取得广泛的支持，才能成功的”。我国民主党团和民主人士应从人民联盟从它的诞生到它的消亡的过程中吸取惨痛却是宝贵的经验教训，以免重蹈覆辙。

作为一个在国内宣扬民主人权思想、参与我国民主改革运动的单位，人民之友借庆祝第14周年纪念的时刻 [即2015年9月6日（星期日）上午11时至下午2时]，在柔佛古来福临门酒家大厅，举办一场题为“探索我国民主改革的新阶段”的讲座，邀请以下专人分别发表他们的真知灼见或独特观点：

• 新希望团队（Gerakan Harapan Baru）秘书祖吉菲李（Dzulkefly Ahmad）
• 净选盟2.0前主席与大马人权协会（HAKAM）现任主席安美嘉（Ambiga Sreenavasan）
• 左翼联盟(Gabungan Kiri Malaysia)秘书处阿鲁哲文（S. Arutchelvan）
• 兴权会(HINDRAF)主席瓦达慕迪（Waytha Moorthy）
• 砂拉越人民心愿协会（Sarawak Association of Peoples’ Aspiration, SAPA）主席徐丽娜（Lina Soo）

人民之友也将尽我们所能表达一些见解，与国内民主党团和民主人士分享。

人民之友举办这场讲座的意义是：

1. 一如既往地发挥本身的作为非政府组织（即民间组织）的独立性和主动性，对我国民主改革的相关问题，表达我们的关注和意见。
2. 通过这次活动以及相互发生思想碰撞，激发更多的民间组织发挥他们的独立性和主动性，对我国民主改革的相关问题，表达他们的关注和意见。

为了扩大讲座的宣传教育效果，除了在讲座现场分发主讲人的专题论文之外，也将上载至《人民之友》部落格（sahabatrakyatmy.blogspot.com），同时发送给国内外的传播媒体。

Read More

Sahabat Rakyat is in Preparation for the 14th Anniversary Commemoration Event Theme: The New Phase of Democratic Reform in Malaysia

Sahabat Rakyat is in Preparation for the 
14th Anniversary Commemoration Event

Theme: The New Phase of Democratic Reform 
in Malaysia

Date: 6 September 2015 (Sunday)    Program: Forum and luncheon

(Text below is translated from original version in the Chinese language published on 13 July 2015. In the case of any discrepancy between the English rendition and the original Chinese version, the Chinese version shall prevail.)

In mid-1960s, our forerunners of democratic movement in Southeast Asia viewed “Malaysia” as a product of “neo-colonialism”. The historical facts over the past half a century have proven that: Malaysia is essentially a country in which the British colonial ruler arranged its agents to assume the mantle of colonial rule and to continue racial oppression. UMNO all the while represents the Malay ethnic ruling class (mainly consists of Malay feudal aristocracy, bureaucratic capitalists and capitalists) to rule and oppress the petty bourgeoisie and working class of its own ethnic group, as well as all the working class, middle class and petty bourgeoisie of other ethnic communities (in peninsular Malaysia, it mainly refers to the Chinese and Indian communities, while in Sabah Sarawak, it mainly refers to the Iban-Dayak and Dusun-Kadazan communities). Since the Federal Constitution stipulates that all Malays in Malaysia are Muslims and ruler of each state and Yang di-Pertuan Agong are the head of Islamic affairs, after the nation building, the Malay ruling cliques represented by UMNO spare no effort in Malayizing the state (stressing on the status of Malays and Malay supremacy), followed by Islamizing the state, intensifying forced assimilation and oppression of dictatorship on other ethnic communities, in order to prolong and enhance their dominance. Therefore, the Malay hegemonic ruling clique represented by UMNO has unsurprisingly become the main object of the democratic reform struggle of all ethnic communities in Malaysia.

Malaysia, from State Malayization to Islamization

The historical facts of Malaysia also show that: Mahathir is the founder and an important driving force in "Islamizing Malaysia". From early 1980s till 1990s, the UMNO-BN government led by Mahathir actively carried out a series of important Islamization policies which include: (1) From the legislation aspect, which is also the most important aspect, meshed the current state’s legal system with the concept of Syariah law; (2) From the economy aspect, gradually changed the state’s economic system to the Islamic economic system; (3) From the education aspect, established Islamic University, teachers’ training institutes, research institutes, training centers etc, (4) From the socio-cultural aspect, strictly banned non-Islamic religious propaganda in mass media, built a lot of mosques in new and developing community areas, and deployed different ways to hinder the construction of non-Islamic religious buildings. It was Mahathir who announced that Malaysia is an Islamic state on 29 September 2001 in Malaysian People’s Movement Party (Gerakan) National Delegates Conference, and hence negated the stance of the late Tunku Abdul Rahman, the founding father of Malaysia and former president of UMNO who had been emphasizing Malaysia is not an Islamic state throughout his life, and further repudiated the consensus of the people from all ethnic communities and leaders from various parties all the time that Malaysia is a secular state instead of an Islamic state.

UMNO hegemonic rule aggravates various contradictions

The comprehensive implementation of “State Islamization” policies from Mahathir to his successor Abdullah Badawi and Najib has resulted in: (1) UMNO becoming a hegemonic ruling clique that is increasingly arrogant and conceited, and unscrupulously implementing hegemonic rule on all the people; (2) UMNO becoming the only domineering and unobstructed party-government linked corporate, tyranny within the Malay community, money politics, corruption and abuse of power become rampant; (3) the formation of new Malay capitalist class, which is interdependent and colluding with UMNO political elites to carry out brutal repression and exploitation on the people of all ethnic groups (including middle class, petty bourgeoisie and working class of its own ethnicity). In a nutshell, the implementation of the state Islamization policy not only aggravates the conflicts between the ruling clique and the people, it has also intensified the conflicts between different factions within UMNO ruling clique. In 2007, the Indian (Tamil) community who has been suffering from severe suppression finally launched a massive demonstration courageously to express their resentment and put forward their demands, aspiring people of all nations to unite and give UMNO hegemonic ruling clique a strong blow in General Election 2008 (BN lost power in Penang, Kedah, Perak, Selangor and Kelantan, and also lost two-third of seats in Parliament for the first time). The unprecedented failure has resulted in the disintegration and scheming and plotting against each other within the ruling clique. The number of participants of “709 rally” in 2011 and “428 rally” in 2012 increased from fifty thousand to unprecedented two hundred thousand people, causing many leaders, cadres of democratic parties and organizations and the masses ingenuously to weave the dream of “changing the government (Ubah)” in the 13th General Election (GE13), but this dream had then vanished ruthlessly.

After the dream for “Ubah” vanished into thin air

After GE13, two distinguishing political features emerged : (1) On the ruling clique aspect: Major factions within UMNO have started intense life-and-death struggle, mainly reflected in: Mahathir, the former Prime Minister relentlessly criticises Najib for his incompetency in governing the country, and does not want to let Najib off on his misconduct on the 40 billion ringgit debts of 1 Malaysia Development Berhad (1MDB) that was established by Najib after being the prime minister; since Wall Street Journal exposed that 1MDB deposited 700 million US dollars (equivalent to 2.6 billion ringgit) into Najib’s personal account on 3 July, Mahathir forced Najib to prove innocence by revealing his bank accounts for investigation purpose. Apparently, Mahathir who has retired but is still active must overthrow Najib in a short period of time, to support his own clique’s followers to once again gain the political control of this country. It is an indisputable fact that the contradictions within UMNO are irreconcilable. (2) In Pakatan Rakyat’s camp (PR): Since the dream of the 3 parties in PR (i.e. PAS, DAP and PKR) and their supporters to change the government and be in power through the GE13 shattered, these 3 parties have gone in separate ways due to significant differences in terms of political position, ideology and serving targets. This can be seen from the “Kajang move”, the change of Chief Minister in Selangor, PAS ignoring the objection of its allies and continued to insist implementation of Syariah law in Kelantan, PAS, in its congress passing the motion of cutting ties with DAP, DAP severing ties with PAS and announced that PR is dead etc. The split of PR camp is also an irrefutable fact. The struggle of contradiction within ruling clique and the split and restructure of PR camp are objective reality that are independent of anyone’s consciousness, which will continue to develop in accordance to the objective law.

Democratic parties, organizations and individuals in Malaysia used to pin high hopes on the "reformation (reformasi)" led by Anwar Ibrahim and PKR and on the emergence of progressive leaders and ideas in PAS, but lacked understanding that both are Malay-community-based parties and both have the characteristics of appealing through Islam. In fact, Anwar and other PKR leaders who were split from UMNO and progressive leaders in PAS have never expressed distinct stand and position on the Mahathir’s declaration by oneself that “Malaysia is an Islamic state” nor on the thorough “state Islamization” implemented by UMNO hegemonic ruling clique. The current political development in the Malay community seems to be regressing. This can be proven by: this time round when Anwar was sentenced to 5 years jail, unlike in 1998, it could hardly set off the waves of "reformasi" but only manage to trigger off a short-term turmoil within Anwar’s fans and a small number of Malay radicals. Further to that, some leaders who were from UMNO are bogged down in jockeying for power and wealth and eliminating dissidents; on the other hand, progressive faction in PAS suffered from a devastating failure in the party’s election in June this year and the central committee is fully taken control by the conservative faction led by Hadi Awang. Given this situation, we can foresee that UMNO will strongly support PAS led by Hadi Awang to implement Syariah law in Kelantan, while PAS will strongly support UMNO to continue state Islamization policies. It might get even worse, which is not impossible, if the PKR leaders split from UMNO and the clerics (“Ulama”) faction in PAS accept the enlistment and incorporation of UMNO ruling clique; or PKR or PAS, under the domination of their conservative leaders, forms an Islamic coalition or Islamic state government or even federal government with UMNO. If this ever happens, the future of non-Muslim communities in Malaysia will become graver and more miserable.

People of all ethnic groups and all strata understand that there are a lot of differences in terms of policies of the 3 parties in Pakatan Rakyat. The major difference is their attitude towards the implementation of state Islamization by UMNO and the implementation of Syariah Law by PAS in Kelantan, as well as the issue of changing Malaysia from a secular state to an Islamic state. DAP is the only party taking a clear-cut and resolute stand that adheres to the interests and aspirations of the oppressed ethnics in the country. Its late president Karpal Singh once said in the 1990 general election, “an Islamic state over my dead body”. Such heroic and pride words might have annoyed some Muslims who uphold Islamic state, but it would also touch those who uphold the freedom of religion. DAP outshined the others in the past 2 general elections and exhibited thriving momentum politically are inseparable from its efforts in opposing Islamic state, opposing state Islamization, opposing corruption and voicing out for the urban middle and petty national bourgeoisie and the broad working class.

How to understand the new phase of democratic reform in Malaysia

News reported by Malaysiakini on 13 July verified the rumour about the progressive faction leaders of PAS who suffered a crushing defeat in the party election will form a new political party. It was reported that:

1) Mohamad Sabu announced the setting up of “Gerakan Harapan Baru” to facilitate the formation of a new Islamic-based political party in the future;
2) Mohamad Sabu further declared that “Gerakan Harapan Baru” is not an NGO, but an outlet for the progressives in PAS to pave their way to a new party;
3) Mohamad Sabu expressed that Islam will be the basis of “Gerakan Harapan Baru” where it will embrace an inclusive and progressive approach and Islam that cares for the people. He also stressed that they will adhere to democratic values and respect the position of all races, religions and cultures.

Some democratic parties, organizations and individuals may put high hopes on these Malay political leaders who rivalled the “Ulama” faction led by Hadi Awang in PAS. However, Zaid Ibrahim, the enlightened Malay politician expressed in his blog on 27 June that: The new party can be a face of an “intellectual Islam” and not the present holier-than-thou version, and it must try to bring into public affairs a different idea of Islam that is kind and forgiving. Therefore, what is the substantive difference between the new political party that will be formed by the progressives and the original PAS? Will the new party wholeheartedly respect and accept the common aspiration and strong demand of people from all ethnic groups (mainly the non-Muslim communities) to “oppose state Islamization”? At the same time, will it work together with other democratic parties, organizations and individuals who advocate and uphold the explicit position of “opposing state Islamization, burying UMNO hegemonic rule”? These will be the questions especially concerned by democratic parties, organizations and individuals in our country. How should we perceive them correctly and further treat them in a proper manner? These are questions which democratic parties, organizations and individuals as well as people from all ethnic groups should pay close attention to and consider thoroughly, in order to make the right decision.

From 1950s till the end of 1990s, the Chinese education movement in our country was the nucleus of the Chinese community in resisting UMNO racist hegemonic rule. “Dong Jiao Zong”, which was jointly formed by “Dong Zong” (United Chinese School Committees' Association) and “Jiao Zong” (United Chinese Schools Teachers' Association) was one of the important leading organizations at that time. But, this force is currently facing the crisis of total disintegration due to Yap Sin Tian and Chow Siew Hon’s (who have been holding office as leaders of Dong Zong since 2005) arrogance and peremptory behaviors, furthermore, they are loath of giving up their posts and purging dissidents. Being the leading organization of Chinese education movement, Dong Zong central committee controlled by Yap Sin Tian and Chow Siew Hon disregarded the severe damage brought by the aggravated racial assimilation and oppression policies with “state Islamization” as core content implemented by UMNO ruling clique towards other non-Chinese ethnic groups. The main leaders in power initiated internal strife one after another for the sake of being in power, more accurately said, for being in senior positions of Chinese education leaders so as to take advantage of the respected positions to gain business opportunities and benefits. These fights have consumed a lot of resources and energy of the Chinese community. It has indeed saddened our friends and gladdened the enemy. Now, the question of whether the Chinese education movement can be reinvigorated and reverted to the general direction guided by Lim Lian Geok to “resolutely resist racial assimilation policy and uphold the rightful status of the Chinese education”, meanwhile merging into the struggle of all ethnic groups to oppose state Islamization and bury UMNO hegemonic rule, should be concerned by those who care for mother-tongue education and culture of all ethnic groups. It should also be concerned by all democratic parties, organizations and individuals in our country.

In 2007, the Indian (Tamil) community in peninsular Malaysia launched a huge demonstration in Kuala Lumpur. It symbolizes the awakening of this poor community who has been hitherto marginalized. Like the other ethnic groups, they too formed an organization named “Hindu Rights Action Force” (Hindraf) and put forward their concrete demands with the essence of “opposing Malay racism” and “opposing state Islamization”. These just demands were however intentionally or unintentionally neglected by the PR leaders. Although PR leaders may have their reasons for doing so, it is still “saddening own friends but gladdening the enemy”. UMNO hegemonic ruling clique will absolutely not let the Indian community to become a united force of the oppressed ethnic community, and will for sure offer enlistment to the opportunists in the Indian community and incorporate them in order to split the unity of the Indian community, just like the sabotage and splitting activities that they have been carrying out in the Chinese education movement force. Therefore, while the democratic reform movement in our country moves towards the new phase of fragmentation and reorganization, all democratic parties, organizations and individuals should pay attention and properly treat the status of Hindraf and the concrete demands put forward by the Indian community represented by Hindraf to ensure Hindraf and the marginalized Indian community can merge into the struggle of all ethnic groups to oppose state Islamization and to bury UMNO hegemonic rule.

Besides that, the people and civil society of Sabah and Sarawak have always regarded UMNO hegemonic ruling clique as their “neo-colonial rulers”. The majority population in both states comprising of Chinese, Iban-Dayak and Kadazan-Dusun are mostly non-Muslim. As religious freedom was amongst the top demands of Sabah and Sarawak for them to be part of Malaysia which was clearly stated in the Inter-Governmental Committee Report and the 1963 Malaysia Agreement, further due to 50 years of personal experience of deeper exploitation by UMNO hegemonic ruling clique, the determination and courage of the people of Sabah and Sarawak in resisting UMNO hegemonic rule and state Islamization are not any lesser than the oppressed ethnic groups and oppressed class in peninsula. In April 2015, 33 non-governmental organizations of Sabah and Sarawak issued a joint statement to clearly express their position of “having a thorough renegotiation of the Federal Constitution if Kelantan insists to enforce its Syariah Criminal Code II (1993) 2015”. This shows that both struggles of people of Sabah and Sarawak and people of the peninsula in resisting UMNO hegemonic rule and state Islamization should cooperate with each other in order to bury UMNO hegemonic rule sooner.

Forum and luncheon

In view of this, Sahabat Rakyat has decided to organize a forum entitled “The New Phase of Democratic Reform in Malaysia” on 6 September 2015 in commemoration of its 14th anniversary. We will invite a few individuals who have insightful views on the democratic reform movement in Malaysia to convey their valuable insights in a straightforward manner on the abovementioned title, and hoping that these remarks will solicit others’ wise and mature opinions to welcome the new phase of democratic reform movement in our country. The forum will follow by a luncheon for all to exchange views. Further details will be announced later.

Read More

Persediaan majlis ulang tahun ke-14 Sahabat Rakyat Tema: Fasa Baru Reformasi Demokratik di Malaysia

Persediaan majlis ulang tahun ke-14 Sahabat Rakyat

Tema: Fasa Baru Reformasi Demokratik di Malaysia

Tarikh: 6 Sep 2015 (Ahad)    Program: Forum dan jamuan makan tengah hari

Mukadimah

(Kenyataan versi Bahasa Melayu ini diterjemah daripada teks asal dalam Bahasa Mandarin yang dikeluarkan oleh Sahabat Rakyat pada 13 Julai 2015. Sekiranya terdapat perbezaan, versi Bahasa Mandarin adalah muktamad.)

Pada Pertengahan tahun 1960-an, generasi terdahulu dalam gerakan demokrasi di Asia Tenggara menyifatkan “Malaysia” sebagai hasil “kolonialisme baru”. Fakta sejarah selama setengah abad membuktikan bahawa: Malaysia merupakan negara dimana penjajah British mengaturkan wakilnya untuk mewarisi pemerintahan jajahan dan melaksanakan penindasan bangsa. UMNO, selama ini mewakili kelas memerintah dalam bangsa Melayu (pokoknya kelas bangsawan feudal Melayu, kelas kapitalis birokrasi dan kelas kapitalis besar) untuk melaksanakan pemerintahan dan penindasan ke atas kelas kapitalis kecil dan kelas pekerja dalam bangsanya sendiri (Melayu), dan melaksanakan pemerintahan dan penindasan ke atas semua kelas kapitaslis kecil/sederhana dan kelas pekerja semua bangsa lain yang tertindas dalam negara ini (terutamanya Cina dan India di semenanjung, Dayak-Iban dan Kadazan-Dusun di Sarawak dan Sabah). Oleh kerana semua orang Melayu menganut agama Islam seperti yang ditetapkan dalam Perlembagaan Persekutuan dan Sultan setiap negeri dan YDP Agong merupakan ketua-ketua Agama Islam, untuk menguatkan dan mengukuhkan kedudukan memerintah selepas negara mencapai kemerdekaan, klik pemerintah Melayu yang diwakili oleh UMNO, bertambah-tambah melaksanakan asimilasi paksaan dan penganiayaan kediktatoran melalui memelayukan negara (tekan kepada kedudukan orang Melayu dan ketuanan Melayu) dan mengislamkan negara. Oleh itu, klik pemerintahan hegemoni Melayu yang diwakili oleh UMNO sudah barang tentu menjadi sasaran utama perjuangan reformasi demokrasi rakyat semua bangsa di Malaysia.

Malaysia: Dari Pemelayuan Kepada Pengislaman Negara

Fakta sejarah Malaysia turut menunjukkan bahawa Mahathir Mohamad merupakan pengasas dan pendorong penting dalam “mengislamkan Malaysia”. Kerajaan UMNO-BN di bawah kuasa Mahathir telah giat melaksanakan siri dasar pengislaman yang penting pada awal 1980-an hingga tahun 1990-an. Antaranya, yang paling utama ialah dari segi perundangan iaitu dengan memadankan sistem perundangan negara supaya lebih serasi dengan konsep undang-undang Syariah; kedua, dari segi ekonomi, menukarkan sistem ekonomi negara secara beransur-ansur kepada sistem ekonomi Islam; ketiga, dari segi pendidikan, mewujudkan Universiti Islam, Maktab Perguruan, institusi penyelidikan, pusat-pusat latihan dan lain-lain institut; keempat, dari segi sosio-budaya, mengharamkan sama sekali propaganda agama bukan Islam di media massa, membina masjid dalam semua penempatan perumahan baru secara meluas, menyekat pembinaan bangunan keagamaan bukan Islam dan sebagainya. Justeru, Mahathir juga telah mengumumkan bahawa Malaysia adalah Negara Islam pada 29 September 2001 dalam Perhimpunan Agung Parti Gerakan, sekaligus menafikan pendirian seumur hidup Bapa Kemerdekaan Tanah Air dan bekas pengerusi UMNO Tunku Abdul Raman dan menyangkal pemahaman bersama sekian lama rakyat semua bangsa dan pemimpin parti-parti politik dimana Malaysia merupakan Negara sekular bukannya Negara Islam.

Pemerintahan Hegemoni UMNO Menghebatkan Pelbagai Pertempuran Percanggahan

Hasil daripada perlaksanaan menyeluruh dasar pengislaman negara yang dimulakan oleh Mahathir dan diteruskan oleh penggantinya Abdullah Ahmad Badawi dan Najib Razak, akibatnya: (1) UMNO menjadi klik hegemoni yang kian bongkak dan merajalela, dan melaksanakan pemerintahan hegemoni ke atas seluruh rakyat dengan bersewenang-wenang; (2) UMNO menjadi syarikat kepunyaan parti-kerajaan tunggal di Malaysia yang berkelakuan sewenang-wenang tanpa halangan. Tirani dalam kaum, politik wang, rasuah dan salahguna kuasa semakin berleluasa; (3) mewujudkan kelas kapitalis Melayu baru yang saling bergantung dan bersubahat dengan elit politik UMNO untuk melaksanakan penindasan dan eksploitasi kejam ke atas rakyat semua bangsa (termasuk kelas kapitalis sederhana/kecil dan kelas pekerja bangsa Melayu). Pendek kata, pelaksanaan dasar pengislaman negara bukan sahaja menajamkan percanggahan antara klik pemerintah dengan rakyat semua bangsa, ia juga menajamkan percanggahan antara puak-puak dalam klik pemerintah UMNO. Pada tahun 2007, masyarakat India (Tamil) yang sekian lama mengalami penindasan yang amat teruk akhirnya melancarkan demonstrasi besar-besaran untuk meluahkan perasaan marah dan aspirasi mereka dengan berani. Aksi ini memberi inspirasi kepada rakyat semua bangsa untuk bersatu membawa ribut pembaharuan dalam pilihan raya umum 2008 yang memberi hentaman kuat kepada klik hegemoni UMNO (BN hilang kuasa di Negeri Pulau Pinang, Kedah, Perak, Selangor dan Kelantan, dan juga hilang penguasaan dua pertiga kerusi di Parlimen buat kali pertama), dan menyebabkan klik pemerintah berpecah-belah dan saling bertengkar kerana mengalami kegagalan. Saiz peserta “demonstrasi 709” pada tahun 2011 bertambah daripada 50 ribu kepada 200 ribu dalam “demonstrasi 428” pada tahun 2012 memberikan impian indah tidak realistik “Ubah kerajaan” kepada ramai pemimpin dan anggota parti politik/pertubuhan demokratik serta rakyat jelata dalam PRU 2013, tetapi terbukti impian naïf itu tidak mampu tercapai.

Selepas Impian “PRU13 Ubah Kerajaan” Berkecai

Selepas PRU13, keadaan politik mempunyai dua ciri khas: (a) dalam klik pemerintah, puak utama dalam UMNO terlibat dalam persengketaan sengit bersifat hidup mati yang memperlihatkan bekas Perdana Menteri Mahathir Mohamad membidas berhabis-habisan ketidakcekapan pentadbiran Najib dengan memberi tumpuan khas kepada hutang lebih daripada 40 billion ringgit yang ditanggung oleh syarikat 1 Malaysia Development Bhd (1MDB) yang ditubuhkan oleh Najib sebagai Perdana Menteri; Selepas berita 3 Julai (Jumaat) Wall Street Journal (WSJ) yang melaporkan hampir AS$700 juta (bersamaan dengan 2.6 bilion ringgit) wang 1MDB dideposit ke dalam akaun bank peribadi yang disyaki kepunyaan Najib, Mahathir mendesak Najib untuk menyangkal dakwaan tersebut dengan mendedahkan akaun peribadinya untuk disiasat. Nampaknya Mahathir, yang sudah bersara tetapi masih sangat aktif, berazam kuat untuk menjatuhkan Najib dalam jangka masa pendek bagi menaikan pengikut puaknya sendiri untuk mengawal semula kuasa kerajaan. Tidak dapat dinafikan, percanggahan dalaman UMNO ternyata tiada tolak ansur lagi; (b) dalam kem Pakatan Rakyat (PR) pula, selepas impian pemimpin dan penyokong Pakatan Rakyat (PAS, DAP dan PKR) untuk mengambil alih kuasa pemerintahan melalui PRU13 tidak kesampaian, tiga parti ini berpecah-belah kerana perselisihan ketara dari segi pendirian politik, idea dan kepercayaan serta golongan yang mereka khidmat. Keadaan ini dibuktikan dengan wujudnya "Kajang Move", penggantian Menteri Besar Selangor, PAS berkeras hati melaksanakan undang-undang syariah di Kelantan walaupun dibantah oleh sekutunya, Muktamar PAS meluluskan usul memutuskan hubungan dengan DAP, DAP putus hubungan dengan PAS dan mengisytiharkan bahawa “PR sudah tidak wujud lagi”. Terbukti perpecahan kem PR juga adalah fakta yang tidak dapat dinafikan. Pergelutan dalaman antara klik pemerintah serta pembelahan dan penstrukturan semula Pakatan Rakyat merupakan kewujudan objektif yang tidak akan berubah mengikut kemahuan sesiapa pun, ia mesti akan terus berkembang mengikut hukum objektif.

Parti politik, pertubuhan dan individu demokratik negara kita pernah menaruh harapan tinggi terhadap gerakan “reformasi” dan PKR yang dipimpin oleh Anwar Ibrahim, juga menaruh harapan tinggi terhadap kewujudan pemimpin dan pandangan yang progresif dalam PAS, tetapi kurang mengenali ciri khas kedua-dua parti ini yang berasaskan masyarakat Melayu dan mengimbau melalui Islam. Sesungguhnya, Anwar bersama dengan pemimpin-pemimpin PKR lain yang memisah dari UMNO dan pemimpin PAS yang berfikiran progresif tidak pernah mengutarakan pendirian dan sikap yang jelas apabila Mahathir mengistiharkan Malaysia sebagai Negara Islam, dan terhadap pengislaman Negara secara menyeluruh yang dilaksanakan oleh Klik hegemoni UMNO. Keadaan semasa perkembangan politik masyarakat Melayu nampaknya semakin mundur. Ini boleh dibuktikan dengan: apabila Anwar disabit salah dan dipenjara selama lima tahun, gelombang “reformasi” seperti tahun 1998 gagal dicetuskan selain terdapat beberapa aksi kecil-kecilan oleh penyokong setia Anwar dan Melayu yang radikal; juga terdapat pemimpin yang berasal dari UMNO sibuk dengan perebutan kuasa dan menyingkirkan orang yang berbeza pendapat; kumpulan progresif dalam PAS mengalami kegagalan yang menghancurkan manakala puak konservatif yang diketuai oleh Hadi Awang berjaya menguasai penuh AJK PAS pusat dalam pilihan PAS Jun 2015. Berdasarkan situasi ini, pelaksanaan Undang-undang Syariah di Kelantan oleh PAS dibawah pimpinan Hadi Awang akan mendapat sokongan kuat daripada UMNO, manakala pengislaman Negara yang terus dilaksanakan oleh UMNO akan mendapat sokongan kuat daripada PAS sudah boleh diagak. Lebih buruk lagi, apabila keadaan matang nanti, pemimpin PKR yang terpisah dari UMNO dan puak ulama PAS akan menerima pengampunan yang ditawarkan oleh klik memerintah UMNO dan masuk ke UMNO. Mungkin juga PKR dan PAS, dibawah penguasaan pemimpin konservatif parti masing-masing, akan menubuhkan pakatan Islam atau membentuk kerajaan campuran Islam negeri mahupun pusat dengan UMNO. Jika ini berlaku, masa depan masyarakat bukan Melayu bukan Islam di Malaysia akan menjadi lebih teruk dan melana.

Rakyat semua bangsa pelbagai lapisan faham bahawa terdapat banyak perbezaan dari segi polisi antara tiga komponen parti PR. Antaranya yang paling ketara adalah sikap terhadap pelaksanaan pengislaman negara oleh UMNO dan pelaksanaan Undang-undang Syariah di Kelantan oleh PAS, serta isu menukarkan Malaysia daripada negara sekular ke negara Islam. Dalam hal-hal ini, hanya DAP yang telah mengambil pendirian yang memihak kepada kepentingan dan aspirasi bangsa tertindas dalam Negara iaitu membantah dengan jelas dan tegas. Mendiang pengerusi DAP Karpal Singh dalam pilihanraya tahun 1990 pernah berkata, "Mahu bentuk negara Islam? Langkah mayat saya dulu." Kata-kata yang gagah dan berani ini mungkin membuat sejumlah muslim yang menyokong negara Islam tidak selesa, tetapi ia akan mengharukan dan menyentuh hati orang yang memelihara kebebasan beragama. Keunggulan pencapaian dalam dua pilihan raya yang lepas dan kedudukan politik yang semakin berkembang maju oleh DAP tidak boleh dipisahkan dengan usaha dan keberanian sekian lama mereka dalam menolak pembentukan negara Islam, menolak pengislaman negara, membantah rasuah dan salahguna kuasa serta bersuara bagi pihak kelas kapitalis nasional sederhana/kecil yang tumpu di bandar dan kelas pekerja yang meluas.

Bagaimana Kita Mengenal Fasa Baru Reformasi Demokratik Di Malaysia

Khabar angin bahawa pemimpin progresif PAS yang kalah teruk dalam pemilihan parti akan menubuhkan parti baru telah disahkan oleh laporan Malaysiakini pada 13 Julai. Laporan tersebut mendedahkan: -

• Pertama, Mohamad Sabu mengumumkan penubuhan "Gerakan Harapan Baru" untuk mengasaskan penubuhan satu parti politik baru berteraskan Islam.
• Kedua, Mohamad Sabu berkata bahawa "Gerakan Harapan Baru" bukan sebuah NGO sebaliknya hanya sebagai wadah kepada kumpulan progresif PAS memperjuangkan penubuhan parti baru.
• Ketiga, Mohamad Sabu berkata bahawa "Gerakan Harapan Baru" berasaskan Islam, akan mendukung Islam yang syumul dengan pendekatan yang inklusif, progresif dan peduli kepada rakyat, mendukung nilai-nilai demokratik dan menghormati kedudukan semua kaum, agama dan budaya.

Sesetengah parti politik, pertubuhan dan individu demokratik mungkin menaruh harapan kepada pemimpin-pemimpin politik Melayu dalam PAS yang saling bersaing dengan puak ulama yang dipimpin oleh Hadi Awang. Bagaimanapun, pemimpin politik Melayu yang berfikiran terbuka Zaid Ibrahim telah berkata dalam blognya pada 27 Jun, bahawa parti baru ini mesti memberi penampilan yang lain daripada PAS, dan membawa masuk mentaliti baru yang mepersembahkan nilai murah hati dan bertoleransi Islam dalam mengendalikan hal ehwal awam. Oleh itu, adakah parti baru yang bakal ditubuhkan oleh puak progresif PAS ini mempunyai perbezaan dengan PAS asal dan apakah perbezaan asas dari segi sifat dan perwatakannya dengan PAS asal? Persoalan sama ada parti baru ini akan benar-benar menghormati dan menerima aspirasi bersama dan tuntutan tegas “membantah pengislaman negara” rakyat tertindas semua bangsa (terutamanya masyarakat bukan Islam), dan sama ada parti baru akan saling bekerjasama dengan parti politik, pertubuhan dan individu demokratik lain yang berpegang teguh dengan pendirian jelas tegas “menolak pengislaman negara, kuburkan pemerintahan hegemoni UMNO” sudah barang tentu mendapat tumpuan khas daripada pelbagai parti politik, pertubuhan dan individu demokratik. Adakah hala tuju masa depan puak progresif PAS akan membawa manfaat kepada reformasi demokrasi negara kita? Parti politik, pertubuhan dan individu demokratik serta masyarakat semua kaum harus menaruh perhatian saksama dan pertimbangan mendalam supaya dapat membuat satu keputusan yang tepat tentang bagaimana mengenal mereka dengan tepat dan dengan itu bersikap tepat terhadap mereka.

Dari tahun 1950-an hingga akhir tahun 1990-an, gerakan pendidikan Bahasa Cina di negara kita merupakan teras kepada masyarakat Cina dalam menentang pemerintahan hegemoni perkauman UMNO. "Dong Jiao Zong", yang terbentuk daripada gabungan "Dong Zong" dan "Jiao Zong" adalah pertubuhan pimpinan yang paling penting. Tetapi, kekuatan ini kini menghadapi krisis berkecai sepenuhnya akibat daripada sifat dan tingkah laku “menyombongkan diri”, “menyingkirkan orang yang berbeza pendapat”, “gila kuasa dan jawatan” dan “kasar dan bengis sampai akhir” yang diamalkan oleh Yap Sin Tian dan Chow Siew Hon yang memimpin Dong Zong sejak tahun 2005. Sebagai pertubuhan pimpinan dalam pergerakan pendidikan Bahasa Cina, jawatankuasa pusat Dong Zong yang dikawal oleh Yap Sin Tian dan Chow Siew Hon tidak mengendahkan kerosakan teruk yang dialami oleh rakyat semua bangsa (selain bangsa cina) akibat dasar asimilasi dan penindasan bangsa yang berteraskan "pengislaman Negara" yang dilaksanakan oleh klik pemerintah UMNO-BN; Pemimpin-pemimpin utama yang berkuasa mencetuskan satu demi satu persengketaan dalaman yang menghauskan sejumlah besar sumber dan tenaga masyarakat Cina demi kekal dalam kuasa, atau lebih tepat lagi, untuk menjawat jawatan pimpinan tertinggi dalam organisasi pendidikan Bahasa Cina supaya dapat mengambil kesempatan daripada kedudukan yang dihormati ramai ini untuk memperoleh peluang perniagaan dan mengaut keuntungan. Sesungguhnya, ini ialah perihal yang amat "menyedihkan kawan dan mengembirakan lawan". Kini, persoalan sama ada pergerakan pendidikan Bahasa Cina boleh bangkit semula dan kembali ke haluan yang dipimpin oleh mendiang Lim Lian Geok untuk "tegas menentang dasar asimilasi bangsa dan memelihara kedudukan sah pendidikan Bahasa Cina", pada masa yang sama bergabung dalam arus perkasa perjuangan semua bangsa menentang pengislaman negara dan menguburkan pemerintahan hegemoni UMNO merupakan isu yang harus diperhatikan oleh kalangan orang yang cinta kepada pendidikan bahasa ibunda dan budaya bangsa. Ia juga harus menjadi isu pemerhatian parti politik, pertubuhan dan individu demokratik seluruh Negara.

Pada tahun 2007, masyarakat India (Tamil) di Semenanjung Malaysia telah melancarkan satu demonstrasi besar di Kuala Lumpur. Demonstrasi ini melambangkan satu kebangkitan masyarakat miskin yang sekian lama terpinggir ini. Seperti bangsa lain, mereka juga membentuk sebuah pertubuhan representatif yang bernama "Hindu Rights Action Force" (Hindraf) dan mengemukakan tuntutan konkrit mereka yang menunjukkan semangat "menentang fahaman perkauman Melayu" dan "menentang pengislaman Negara". Tuntutan ini, walau bagaimanapun, telah dilengahkan oleh pemimpin-pemimpin PR secara sengaja atau tidak sengaja. Walaupun pemimpin PR mempunyai sebab tertentu untuk berbuat demikian, keadaan ini tetap "menyedihkan kawan dan mengembirakan lawan". Seperti aktiviti sabotaj dan pemisahan yang dilakukan dalam pergerakan pendidikan Bahasa Cina, klik pemerintah hegemoni UMNO pasti tidak akan meloloskan masyarakat India sebagai antara kekuatan bangsa tertindas dengan menawarkan pengampunan kepada para oportunis dalam masyarakat India untuk memecahkan perpaduan masyarakat India. Oleh itu, dalam keadaan dimana gerakan reformasi demokrasi negara kita mengalami pembelahan dan penstrukturan semula, kedudukan Hindraf dan tuntutan konkrit seluruh masyarakat India yang dikemukakan oleh Hindraf perlu mendapat pemerhatian dan layanan yang sepatutnya daripada semua parti politik, pertubuhan dan individu demokratik supaya Hindraf dan masyarakat India yang terpinggir boleh segera bergabung dalam arus perkasa perjuangan semua bangsa menentang pengislaman Negara dan menguburkan pemerintahan hegemoni UMNO.

Disamping itu, rakyat dan pertubuhan sosial di Sabah dan Sarawak sentiasa memandang klik pemerintah hegemoni UMNO sebagai "pemerintah kolonialisme baru". Oleh kerana tuntutan tentang kebebasan beragama oleh rakyat Sabah dan Sarawak sebelum menyertai gagasan Malaysia telah jelas tercatat dalam Laporan Jawatankuasa Antara Kerajaan dan Perjanjian Malaysia 1963, juga kerana telah mengalami penindasan dan pemerasan yang lebih mendalam oleh klik pemerintah hegemoni UMNO, keazaman dan keberanian rakyat Sabah dan Sarawak yang majoritinya terdiri daripada Cina, Iban-Dayak dan Kadazan-Dusun, kebanyakannya bukan Islam, dalam melawan pemerintahan hegemoni UMNO dan pengislaman Negara sedikit pun tidak kurang daripada bangsa tertindas dan kelas tertindas di Semenanjung Malaysia. Pada bulan April tahun ini, 33 buah pertubuhan sosial Sabah dan Sarawak mengeluarkan kenyataan bersama untuk menyatakan dengan jelas pendirian mereka, iaitu "Merunding semula Perlembagaan Persekutuan jika Kelantan bertegas mahu Undang-undang Jenayah Syariah". Ini menunjukkan bahawa perjuangan melawan pemerintahan hegemoni UMNO dan pengislaman Negara oleh rakyat Sabah dan Sarawak perlu berganding bahu dengan lebih erat lagi dengan perjuangan melawan pemerintahan hegemoni UMNO dan pengislaman Negara oleh rakyat semenanjung supaya dapat menguburkan pemerintahan hegemoni UMNO secepat mungkin.

Forum Dan Jamuan Makan Tengah Hari

Oleh yang demikian, Sahabat Rakyat memutuskan untuk menganjurkan satu forum bertema "Fasa baru reformasi demokratik di Malaysia" sempena majlis ulang tahun ke-14 Sahabat Rakyat pada tengah hari 6 September 2015 (Ahad) bertempat di Kulai, Johor. Majlis menjemput beberapa tokoh yang mempunyai pandangan yang tajam dalam pergerakan reformasi demokrasi untuk menyampaikan pandangan bernilai mereka secara terbuka bagi menyambut fasa baru pergerakan reformasi demokrasi Negara kita. Kami berharap forum ini bertindak sebagai pemangkin bagi mencetuskan lebih banyak idea yang bernas berkenaan tema ini. Sesi bertukar pandangan dan jamuan makan tengah hari akan disusuri selepas forum. Maklumat lanjut akan diumumkan kelak.

Read More

人民之友筹备第14周年纪念活动 主题: 马来西亚民主改革的新阶段

人民之友筹备第14周年纪念活动

主题: 马来西亚民主改革的新阶段

￭ 日期：2015年9月6日 （星期日）  ￭ 形式：讲座与午宴 

（缘起）

在上世纪60年代中叶，东南亚地区民主运动先辈们都把“马来西亚”视为“新殖民主义”的产物。半个世纪以来的历史事实证明：马来西亚实质上就是英殖民统治者安排其代理人继承殖民统治衣钵、继续进行民族压迫的国家，巫统便是一路来代表着马来民族的统治阶级（主要是马来封建贵族、官僚资产阶级和大资产阶级）实行对其本民族小资产阶级和劳动阶级的统治和压迫，以及对国内的其他被压迫民族（在半岛，主要是华印族，而在砂沙，主要是伊班达雅族和杜顺卡达山族）的所有劳动阶级和中小资产阶级的统治和压迫。由于在宪法规定下全体马来人皆信仰伊斯兰教和各州统治者和国家元首皆为伊斯兰教事务的最高领袖，以巫统为代表的马来统治集团在建国以后就极力把国家马来化（强调马来人地位和马来人主权）之外，再把国家伊斯兰化，变本加厉对其他民族实施强制同化和专政压迫，以加强和巩固他们的统治地位。因此，以巫统为代表的马来霸权统治集团自然成为马来西亚各族人民的民主改革的最主要的斗争对象。

马来西亚从国家马来化到伊斯兰化

马来西亚历史事实也说明：马哈迪还是“马来西亚伊斯兰化”的奠基者和重要推手。马哈迪主政下的巫统国阵政府于80年代初至90年代大力贯彻一系列重大的伊斯兰化政策：(1)主要在法律方面使国家的法律系统更加配合伊斯兰法的理念；(2)在经济方面将国家经济体系逐渐转为伊斯兰经济体系；(3)在教育方面创立伊斯兰大学、师范学院、研究机构、训练中心等等；(4)在社会文化方面严格查禁非伊斯兰的宗教在大众传播媒体的宣传，密集地在各新兴社区建立清真寺，并以各种手段阻扰非伊斯兰的宗教建筑物的设立，等等。正是马哈迪本身在2001年9月29日民政党年度代表大会上宣布马来西亚是伊斯兰国（Negara Islam），从此否定了马来西亚国父和巫统前主席东姑拉曼终其一生皆再三反对的主张，推翻了各民族人民和各政党领袖长久以来对马来西亚是世俗国而不是伊斯兰国的共识。

巫统霸权统治激化各种矛盾斗争

从马哈迪到其继承者阿都拉和纳吉全面推行“国家伊斯兰化”政策，其结果是：(1) 巫统成为更加狂妄跋扈的霸权集团，肆无忌惮实施对全国人民的霸权统治；(2) 巫统成为马来西亚唯一横行无阻的党国企业，族阀主义、金钱政治和贪污舞弊泛滥成灾；(3) 造就了新兴的马来资产阶级，与巫统政治精英互相依存、互相勾结，对各族人民（包括其本民族的中小资产阶级和劳动人民）进行残酷的压迫和剥削。总而言之，国家伊斯兰化政策的不断推行，不仅仅激化统治集团与各族人民之间的矛盾，也同时激化巫统统治集团内部不同派系之间的矛盾。2007年在国内长期遭受深重压迫的印裔（淡米尔）族群终于勇敢地展开大规模示威行动来表达他们的愤懑和诉求，激发了各族人民团结起来在2008年大选中掀起改革风暴给予巫统霸权集团狠狠打击（国阵丧失了槟城、吉打、霹雳、雪兰莪和吉兰丹5个州政权，也丧失了在国会中长期垄断三分之二议席的优势），造成统治集团内部因遭受前所未有的失败而四分五裂、互相倾轧。2011年的“709示威游行”与2012年的“428示威游行”的规模从5万发展到史无前例的20万人之众，让许多民主党团领袖、干部和群众在2013年大选中甚至天真地编织“505，换政府”的美好梦想而这个梦想却无情地幻灭了。

“505，换政府”梦想幻灭之后

505大选后，政治形势出现两个特点：（一）在统治集团方面：巫统党内主要派系展开了你死我活的激烈斗争，主要表现在：前首相马哈迪毫不放松地猛烈抨击纳吉无能治理国家，紧紧抓住纳吉担任首相后成立的“一马发展公司（1MDB）”欠下400多亿令吉债务的丑行不放；在《华尔街日报》上周五（7月3日）爆出一马发展公司把7亿美元（折为马币26 亿令吉）汇入疑似纳吉个人户头的新闻后，马哈迪紧逼纳吉若要证明自己清白只须出示他的有关银行户头让人调查。看来退而不休的马哈迪势必非将纳吉在短期内拉下台不可，以便扶持本身的嫡系势力再次掌握这个国家政权。巫统党内矛盾斗争不可调和已是不争事实；（二）在民联阵营方面：原本想在505大选时“改朝换代”的民联3党（伊斯兰党、民主行动党及人民公正党）以及其支持者“上台执政”的梦想破灭之后，3党因政治立场、思想理念和服务对象的严重分歧，发展到分道扬镳的地步，这些都可从“加影行动”、雪州大臣替换、伊斯兰党不顾盟党反对继续坚持在吉兰丹推行伊斯兰刑事法、伊斯兰党代表大会通过与行动党断交议案以及行动党议决与伊斯兰党断交并宣布“民联已不复存在”等等事实得到证明。 民联阵营破裂各自分道扬镳也已是不争事实。以上所述统治集团的矛盾斗争和民联阵营的分化改组，都是不以任何人的意志或愿望为转移的客观存在，而且一定按照客观规律发展下去。

我国的民主党团和民主人士，曾对安华领导的“烈火莫熄”和人民公正党寄予厚望，也对伊斯兰党出现开明领袖和开明主张寄予厚望，却对这两党皆以马来族群为基础和以伊斯兰为号召的特性认识不足。实际上，安华等从巫统分化出来的公正党领袖和伊斯兰党开明领袖从来没有对马哈迪独自宣布“马来西亚是伊斯兰国”或者是对巫统霸权集团全面推行“国家伊斯兰化”表示过他们的明确立场和态度。从马来社会的政治发展趋势来看，目前的状况似乎是一种倒退。这可以从安华最后这次被定罪坐牢5年，只能引起安华的粉丝和少数马来激进份子的短暂骚动，掀不起当年的“烈火莫熄”浪潮，加上一些出身于巫统的领袖忙于争权夺利和排除异己，以及伊斯兰党开明派在今年6月的党选中一败涂地而以哈迪阿旺为首的保守派全面控制了党中央委员会的情况出现得到证实。基于上述情况，哈迪阿旺领导下的伊斯兰党在吉兰丹推行伊斯兰刑事法将会得到巫统大力支持，以及巫统继续推行国家伊斯兰化将会得到伊斯兰党大力支持，是可以事先预测的事了。更糟糕的情况，原是从巫统分化出来的公正党领袖和伊斯兰党宗教派领袖，在条件成熟时接受巫统统治集团招安收编，或者是人民公正党或伊斯兰党在他们的保守派领袖支配下跟巫统联合组织伊斯兰阵线或伊斯兰州政府甚至联邦政府，也不是不可能发生的事。如果这种情况发生，马来西亚非马来穆斯林群体的前途就会更加严峻、更加坎坷。

各民族各阶层人民都明白，人民联盟3党之间在政策上是有许多分歧的，主要在对待巫统推行国家伊斯兰化与伊斯兰党在丹州推行伊斯兰刑事法，以及把马来西亚从世俗国改为伊斯兰国问题上，唯独民主行动党采取了符合国内的被压迫族群利益和愿望的鲜明且坚决的反对立场。其已故党主席卡巴星在1990年大选时曾说过“要建立伊斯兰国，先跨越我的尸体”，这样豪气万千的话语，或许会让一些崇尚伊斯兰国的穆斯林感到不快，却是会令维护宗教自由人士有所感动的。民主行动党在最后两届大选中一枝独秀，在政治上展现欣欣向荣的态势，是跟它敢于反对建立伊斯兰国、反对国家伊斯兰化、反对贪污腐败、为城市中小民族资产阶级和广大劳动阶级发声的长期努力分不开的。

如何认识我国民主改革的新阶段

《当今大马》今日（7月13日）报道，证实了伊斯兰党党选中一败涂地的开明派领袖将要成立一个新的政党的传言。报道披露：——

•（1）末沙布宣布成立“新希望团队”（Gerakan Harapan Baru），以推动成立一个以伊斯兰教为主轴的新政党。

•（2）末沙布表示，“新希望团队” 不是一个非政府组织，而只是一个平台，让伊斯兰党开明派领袖为筹组新政党铺路。

•（3）末沙布表示，“新希望团队“将以伊斯兰为主，推动包容性、进步及亲民的伊斯兰教，也捍卫民主议程，并尊重国内多元种族、宗教及文化。

一些民主党团和民主人士对这些在伊斯兰党内跟哈迪阿旺领导的宗教派分庭抗礼的马来政治领袖或许有所期待，但是，具有开明思想的马来政治领袖再益依布拉欣早在6月27日在其部落格已经表示：新的政党应呈现与伊斯兰党不同面貌，在处理公共事务时带入不同的宗教观念，表现出伊斯兰的宽容和善良。因此，这些伊斯兰党开明派领袖所组织的新政党，跟原来的伊斯兰党会有些什么实质性的区别呢？新政党是否会真心实意尊重和接受被压迫的各民族人民（主要是非穆斯林族群）“反对国家伊斯兰化”的共同愿望和强烈诉求，并跟其他主张并坚持“反对国家伊斯兰化，埋葬巫统霸权统治”鲜明立场的民主党团和民主人士配合，自然成为一些民主党团和民主人士所特别关注的问题。对伊斯兰党开明派今后的走向，是否有利于我国的民主改革？应该如何正确认识并进而正确对待他们，全国民主党团、民主人士以至各族群众都应密切关注和深入思考，做出一个正确的决定。

我国的华教运动从上世纪50年代到90年代末，就是我国华裔族群反抗巫统种族霸权统治的中坚力量，由“董总”和“教总”联合组成的“董教总”就是其中最重要的领导组织。但是，目前这股力量已因在2005年上任的董总领导人叶新田和邹寿汉的妄自尊大、排除异己、恋栈权位、蛮横到底，正在面临全面瓦解的危机。作为华教运动最高领导机构，在叶新田、邹寿汉掌控下的董总中央委员会，却无视于巫统国阵统治集团实施以“国家伊斯兰化”为核心内容的变本加厉的民族同化和民族压迫政策对华族以外的各族人民所造成的严重损害；当权的主要领导人为了权位，更准确地说是为了居于华教领导高层职位，并利用其受人敬重的职位之便以获取商业机会和利益，而兴起一场又一场的内部斗争，大量消耗华社的资源和精力。这的确是“亲痛仇快”的事。如今，华教运动是否还能够重新振作起来，回到林连玉所指引的“坚决反抗民族同化政策，维护华文教育应有地位”的大方向前进，并融合到各族人民反对国家伊斯兰化和埋葬巫统霸权统治的斗争洪流里，是所有爱护母语教育、爱护民族文化的人士所应关注的课题，也是全国民主党团和民主人士所应关注的课题。

马来半岛的印裔（淡米尔）族群在2007年在吉隆坡举行了一场大规模示威，这场示威标志着这个长期处在被边缘化的贫困族群的一次觉醒，他们也像其他族群一样成立了一个名为“兴都权利行动委员会（简称“兴权会”）“的代表组织，也提出了他们的具有“反对马来种族主义”和“反对国家伊斯兰化”精神色彩的具体诉求。他们的正义诉求却被人民联盟领袖有意或无意地加以忽视——尽管人民联盟领袖有着他们这样做的理由，这终究也是“亲痛仇快”的事。巫统霸权统治集团绝不会放过印裔族群作为被压迫民族的团结力量，就如他们在我国华教运动的队伍里进行破坏和分裂活动一样，必然会对印裔族群里的机会主义者进行招安和收编的工作，以分裂印裔族群的团结。因此，在我国民主改革运动进入分化改组的新阶段里，兴权会的地位以及这个组织代表印裔族群所提出的具体诉求，必须受到所有民主党团和民主人士的应有关注和正确对待，让兴权会和被边缘化的印裔族群得以迅速融合到各族人民反对国家伊斯兰化和埋葬巫统霸权统治的斗争洪流里。

此外，砂沙两州人民及其民间组织一直都把巫统霸权统治集团视为他们的“新殖民统治者”。砂沙两州人口占大多数的华族、伊班达雅族、卡达山杜顺，绝大多数是非穆斯林，也由于他们在加入马来西亚之前提出的“宗教自由”诉求，清清楚楚记录在《跨政府委员会报告》及《1963年马来西亚合约》中，更由于50多年来他们亲身经历巫统霸权统治集团对他们的更深一层的压榨，他们反抗巫统霸权统治和反抗国家伊斯兰化的意志和勇气，不会比半岛的被压迫民族和被压迫阶级在这方面的表现差劲和逊色。今年4月，33个砂沙民间组织发表声明，明确表达“若吉兰丹坚持执行《1993年吉兰丹伊斯兰刑事法II（2015年修正案）》，就必须重新全盘谈判《联邦宪法》”的立场。由此可见，砂沙两州人民反抗巫统霸权、反抗国家伊斯兰化的斗争，与半岛人民反抗巫统霸权、反抗国家伊斯兰化的斗争，应该更好地配合起来，才能更快地埋葬巫统霸权统治。

举行午间专题讲座和交流宴会

有鉴于此，人民之友决定在今年9月6日（星期日）午时在柔佛古来举行庆祝第14周年纪念的时刻，举行一场主题为“马来西亚民主改革的新阶段“的讲座，邀请几名对我国当前民主改革运动颇有见地的人士针对上述主题，以开放直率的方式发表他们的宝贵见解，作为抛砖引玉之用，迎接我国民主改革运动的新阶段。这场由几个专人发表意见的专题讲座之后是一个正式宴会，让大家互相交流，详情另外公告。

人民之友2015年7月13日发布

Read More

44非政府组织联合声明：26亿令吉国库通私库：纳吉应出示证据反驳与停职查办 / Kenyataan Bersama 44 NGO: Pengaliran dana awam RM2.6b ke akaun peribadi: Najib harus sanggah dengan bukti, henti jawatan untuk disiasat / Joint Statement by 44 NGOs: RM2.6b State Fund into personal bank accounts: Najib should be suspended from his positions and rebut with evidences to clear his name

44非政府组织联合声明：

26亿令吉国库通私库：
纳吉应出示证据反驳与停职查办

2015年7月7日

我们44个非政府组织，严正看待《华尔街日报》引述政府的调查文件阐明一马公司的26亿马币资金已辗转流入首相纳吉的私人银行账户的严重指控。基于此乃人民公帑，为此我们认为纳吉应立即给予人民全面与清楚的解释，并立即停职以便调查的进行。

马来西亚银行系统体系健全完善，任何大笔资金的流向不可能逃过国家银行的监察。有鉴于此，此指控提出的管理疏失，已严重打击外界对于我国金融管理的信心。此外，《华尔街日报》坚持所引用政府调查报告的真实性，并指首相纳吉亦已阅读该份报告，为此我们有理由怀疑特工队碍于此案涉及政府高官，虽然早已掌握证据却迟迟无法采取行动。

令人发指的是，这起丑闻不止涉及债台高筑的一马公司，更牵连公务员退休基金（KWAP）。2011年，公务员退休基金借贷了40亿令吉给当时一马公司的子公司SRC国际私人有限公司，而这家公司被指总共辗转通过两家公司汇了4200万令吉至纳吉的大马银行（Ambank)私人账户。最近一次是于今年2月10日，先通过Gandingan Mentari私人有限公司，转至Ihsan Perdana私人有限公司汇了1000万令吉到纳吉的私人账户。我们有理由相信，SRC国际私人有限公司辗转汇款是为了掩人耳目，以避开相关监管单位的追查。

指控文件毫无保留公布了纳吉位于大马银行的私人银行账号，纳吉及大马银行方面并无否认有关汇款与银行账户的存在。据系，其中一个于2013年3月收取了26亿令吉的账户，已在同年8月被关闭。

我们认为，纳吉及一马公司丑闻不断，是导致外资超卖马股及抛售令吉导致汇率不断下滑的主要因素。基于此指控涉及政府高官的诚信与操守，纳吉贵为行政首长，理应以身作则承担责任，并采取必要之行动以重建各界对于政府的信心。

为了厘清事件的各种疑团，我们呼吁我国政府与首相纳吉立即采取以下步骤：

1）纳吉须出示证据逐点驳斥其指控，并直接面对人民给予全面与清楚的交代。

2）纳吉须立即向《华尔街日报》及马哈迪采取法律行动，上庭夺回他自己一直强调的清白。

3）基于一马公司案件仍在调查中，在这期间纳吉必须停职，以免干预反贪会、警方及国家银行所组成的特工队作的调查工作。

4）国家银行须即刻冻结纳吉个人与其相关的银行账户，以便全面且深入调查任何涉及贪污及洗黑钱活动。

Kenyataan Bersama 44 NGO:

Pengaliran dana awam RM2.6b ke akaun peribadi: Najib harus sanggah dengan bukti, henti jawatan untuk disiasat

7 Julai 2015

Kami, terdiri daripada 44 badan bukan kerajaan memandang berat laporan Wall Street Journal (WSJ) yang memetik dokumen kerajaan untuk menuduh bahawa sejumlah RM2.6 billion telah disalurkan dari 1MDB ke akaun bank peribadi Perdana Menteri Najib Razak. Memandangkan ia melibatkan dana awam, maka kami menggesa agar Najib Razak tampil memberi penjelasan yang menyeluruh, malah berhenti jawatan segera untuk memberi laluan kepada siasatan terhadap beliau.

Sistem perbankan Malaysia agak sempurna. Mustahil sebarang pengaliran dana dalam jumlah yang besar terbolos dari pantauan Bank Negara. Justeru itu, tuduhan dalam lapoan tersebut mendedahkan kecuaian pengurusan, yang boleh menghakis keyakinan awam terhadap pengurusan kewangan negara kita. Selain itu, WSJ tetap mempertahankan kesahihan laporan siasatan mereka, malah mendakwa bahawa PM Najib telah membaca laporan tersebut. Oleh itu, kami mengesyaki bahawa tindakan tidak diambil pasukan khas sehingga hari ini meskipun telah menguasai bukti, kerana ia melibatkan pimpinan tertinggi negara.

Lebih-lebih lagi, skandal ini bukan sahaja melibatkan 1MDB yang hutangnya melambak, malah KWAP (Kumpulan Wang Persaraan) juga terheret. Pada tahun 2011, KWAP meminjam RM4 bilion kepada SRC International Sdn Bhd (anak syarikat kepada 1MDB pada ketika itu), dan syarikat ini dituduh menyalurkan RM42 juta secara tidak langsung melalui dua syarikat yang lain ke dalam akaun bank peribadi Najib di Ambank.

Terbaru, pada 10 Februari 2015, RM10 juta telah disalurkan ke akaun peribadi Najib melalui Gandingan Mentari Sdn Bhd dan kemudian ke Ihsan Perdana Sdn Bhd. Kami mengesyaki penyaluran wang oleh SRC International Sdn Bhd secara tidak langsung ini adalah cara untuk mengelakkan dirinya daripada pemantauan.

Dokumen tersebut telah mendedahkan nombor akaun peribadi Najib di Ambank. Sama ada Najib mahupun pihak Ambank tidak menafikan pengaliran wang tersebut dan kewujudan akaun bank itu. Sebagaimana yang dimaklumkan, salah satu akaun yang menerima wang RM2.6 bilion pada Mac 2013 itu telah ditutup pada bulan Ogos 2013.

Kami berpandangan bahawa skandal Najib dan 1MDB adalah faktor utama pelabur asing menarik keluar pegangan saham Malaysia dan kejatuhan nilai ringgit. Memandangkan tuduhan ini ada kaitan dengan integriti dan etika pegawai tinggi kerajaan, maka Najib selaku Ketua Kerajaan harus memimpin melalui teladan dengan memikul tanggunggjawab yang sewajarnya, dan mengambil tindakan yang perlu untuk mengembalikan keyakinan awam terhadap kerajaan.

Untuk merungkaikan pertikaian lantaran isu ini, kami menyeru kerajaan dan Perdana Menteri Najib Razak untuk mengambil langkah berikut dengan segera:

1. Najib harus menyanggah tuduhan satu demi satu dengan menampilkan bukti, berdepan dengan rakyat secara langsung dan memberi penjelasan yang menyeluruh.

2. Najib harus mengambil tindakan undang-undang terhadap Wall Street Journal dan Mahathir Mohamad dengan segera, untuk membuktikan dirinya tidak bersalah di mahkamah.

3. Memandangkan 1MDB masih disiasat, maka Najib seharusnya berhenti jawatan dalam tempoh ini, supaya tidak mencampurtangan siasatan pasukan petugas khas yang terdiri daripada SPRM, pihak polis dan Bank Negara.

4. Bank Negara harus segera membekukan akaun peribadi Najib dan akaun bank yang berkaitan dengannya, untuk siasatan selanjutnya mana-mana tuduhan yang melibatkan rasuah dan aktiviti wang haram (money laundering).

Joint Statement by 44 NGOs:

RM2.6b State Fund into personal bank accounts: Najib should be suspended from his positions and rebut with evidences to clear his name

7 July 2015

We, the following 44 Malaysian NGOs, express a dire concern on a recent Wall Street Journal (WSJ) report alleging a serious accusation that in a Malaysian investigation document traced an amount of USD700million of the 1MDB state investment fund was deposited into the Prime Minister Najib Razak’s personal bank accounts. As this involved a public fund, we urge the Prime Minister to immediately provide a full and comprehensive explanation on these transactions. In order to carry out the investigation without any interference, we further urge that the Prime Minister to be suspended from all his positions until full investigations are completed.

Malaysia has a comprehensive and functional financial system and any huge amount of transaction shall not be spared from the supervision and control of the Bank Negara. The WSJ insisted the authenticity of its investigation report and its source and revealed that the Prime Minister has also read the report. We hold our benefit of doubt that the authority has already gathered its evidence but postponed its investigation process as the case has involved high ranking officers of the country.

  

Besides embattled with the 1MDB saga, our National Retirement Fund Incorporated (KWAP) has also granted a RM4 billion loan to the 1MDB wholly-owned subsidiary, SRC International Sdn Bhd in 2011. The SRC had transferred RM42 million via two companies to the alleged Najib’s personal bank accounts in AmBank Bhd. In February this year, another RM10 million was transferred to Najib’s account, also from SRC International via Ihsan Perdana, as the documents have revealed. As such, we believe that the SRC acts as the “middleman” in camouflage to avoid the scrutiny of monitoring authorities.

According to the WSJ report, the investigation documents had revealed the account numbers of Najib’s in AmBank. However, up to now, neither Najib nor the AmBank management has denied the existence of these accounts. It seems that one of these accounts had been terminated in August 2013, after receiving a sum of RM26 billion in March 2013.

We believe that the present scandalous and mired 1MDB linked with Najib are one of the main reasons that has affected the Malaysian stock market performance, and has even indirectly impacted the depreciation of the Ringgit currency. Since the WSJ’s accusation implicated the ethics and integrity of the government, Najib, as the premier should undertake full responsibility and show good example by taking the necessary corrective measures in restoring the public trust in our government.

To clarify all the existing doubts, we urge the government and the Prime Minister, to take the following actions:

1） The Prime Minister shall immediately rebut those accusations by presenting solid evidences with comprehensive explanation to the public. 

2） The Prime Minister shall embark on a legal action against the WSJ and former Prime Minister, Dr. Mahathir Mohamad, to uphold his innocence as he has proclaimed.

3） The Prime Minister shall relinquish his positions as the Finance Minister and Prime Minister, while the investigation of 1MDB is still underway, in order to ensure non-political and executive interference that would jeopardise the investigation of the special task force compromising of the MACC, PDRM and Bank Negara.

4） The Bank Negara shall immediately freeze Najib’s personal and joint bank accounts, and conduct a thorough and extensive investigation of embezzlement of fund and money laundering.

联署团体名单：
Disokong oleh:
Endorsed by:

1. 吉隆坡暨雪兰莪中华大会堂青年团（隆雪华青, KLSCAH-Youth Section）
2. 森美兰中华大会堂青年团（Negeri Sembilan Chinese Assembly Hall Youth Section）
3. 马六甲中华大会堂青年团（Melaka Chinese Assembly Hall Youth Section）
4. 人民之声 （SUARAM）
5. 政策研究机构（Institut Kajian Dasar ）
6. 行动大马（Tindak Malaysia）
7. 孟沙俱乐部 （Kelab Bangsar Utama ）
8. 净选盟母亲团（Mamas Bersih）
9. 东方思想研究中心（Oriental Heart and Mind Study Institute, OHMSI）
10. LesBeFriends
11. 马来西亚大专生团结阵线（Kesatuan Mahasiswa Malaysia ）
12. 全国亲大专生组织（Pro Mahasiswa Nasional ）
13. 马来亚大学伊斯兰学生组织Persatuan Mahasiswa Islam University Malaya (PMIUM)
14. 马来西亚青年与学生民主运动（学运）Malaysian Youth and Students Democratic Movement
15. 大马青年透镜组织 （LENSA Anak Muda Malaysia）
16. 新纪元学院校友会（New Era College Alumni Association）
17. 思辨会社 （Thinking Society）
18. 社会主义党青年团（Pemuda Sosialis PSM）
19. 雪隆福青（Sel. & K.L Hokkien Association Youth Section）
20. 雪隆会甯青（Sel. & K.L Wui Leng Association Youth Section）
21. 雪隆李氏青（Youth Section of the United Lee’s Association Sel. & K.L）
22. 雪隆南安会馆青年团（Selangor & KL Nan Ann Association Youth Section）
23. 隆雪惠安泉港公会青年团（KL & Sel. Huian Quangang Association Youth Section）
24. 森美兰泷江会馆青年团（Pemuda Persatuan Siong Kong  Negeri Sembilan）
25. 北马理华同学会（Persatuan Alumni PBT USM Utara Malaysia）
26. 雪隆理华同学会（Persatuan Alumni PBT USM Sel. dan K.L.）
27. 北马绿色青年组织（Northern Green Youth）
28. 理大前进阵线 （Gerakan Mahasiswa Maju USM）
29. 北大前进阵线（Gerakan Mahasiswa Maju UUM）
30. 博特拉大学前进阵线 （Gerakan Mahasiswa Maju UPM）
31. 新纪元学院前进阵线 （New Era College Student Progressive Front）
32. 霹雳公民论坛（Perak Civic Forum）
33. 霹雳大专青（Perak Young Graduate）
34. 大红花之友 Persahabatan Semparuthi（Semparuthi Tholargal）
35. 马来西亚反核之子 Anak Malaysia Anti Nuklear-AMAN
36. 人民自主联盟 Gabungan Merdeka Rakyat-GMR
37. 人民之友 Sahabat Rakyat
38. 马来西亚印裔进步协会 Malaysian Indians Progressive Association (MIPAS)
39. 大马印裔组织联合会 Federation of Malaysian Indian Organisation (Prima)
40. 大马和平公民组织 Angkatan Warga Aman Malaysia (WargaAMAN)
41. 马来西亚关怀青年组织 Malaysian Youth Care Association (PRIHATIN)
42. 马来西亚快速变革组织 Persatuan Rapat Malaysia(RAPAT)
43. 人民福利及权益组织 People Welfare & Right Organisation Organisation (POWER)
44. 马来西亚印裔转型行动组织 Malaysian Indians Transformation Action Team (MITRA)

Read More

还押余澎杉于精神病院 如猫捉老鼠玩弄它至死 / Justice delayed is justice denied

还押余澎杉于精神病院

如猫捉老鼠玩弄它至死

​原标题（直译）：迟来的正义是否定的正义

作者：张素兰         译者：吴振宇

这就是余澎杉(Amos Yee)目前的处境 / The present plight of Amos Yee

图为本文作者张素兰于2014年5月13日热情的推介“8号功能”（Function 8）出版的书——《Youth On Trial 敢向英殖民统治者说不：五一三事件60周年纪念》。

[《人民之友》编者按语]本文是一名富有正义感的退休律师张素兰在她个人部落格发表的贴文。她是新加坡“8号功能”组织的其中一名创始成员和重要推手，她对新加坡政府利用不当手段处理余澎杉事件愤愤不平，而写出此文。她曾因在新加坡律师公会担任职务，跟一些著名律师交往，在1987年5月被新加坡政府指控涉嫌“参与马克思主义阴谋以武力推翻政府的活动”而援引内部安全法令加以逮捕监禁，她无端端成为一名未经审讯的政治扣留者。因此，她对少年余澎杉被指控、被虐待的处境感同身受，给予余澎杉巨大同情而发出强烈的心声。

张素兰在2010年出版了她以英文撰写的详尽记述她被逮捕监禁前后过程的回忆录，书名为Beyond the Blue Gate : Recollections of a Political Prisoner by Teo Soh Lung。这本英文书由林康翻译的华文本也已在今年5月面世，书名是：《在蓝色栅门的背后——一个政治犯的回忆纪实》。张素兰在此书中深入揭示了身为律师的她被囚禁时身心的反应和变化，极具触动人心的力量。

一名国际学者、巴德学院鲁斯基金的民主人权和新闻教授伊恩•布鲁马（Ian Buruma）对她的这本回忆录给予最为中肯的评价：“她讲述的故事中，最骇人听闻的情节也许是：一个理论上拥护民主的共和国，由于统治者的妄想症，竟然滥用法律来对付其最为热衷于民主的公民。”看来，这名学者对张素兰回忆录的评语，用来说明新加坡对待余澎杉事件，再恰当不过了。

本文原文为英文，由《人民之友》派员翻译成华文，图片和说明为编者所加。以下是张素兰文章译文全文——

2015年6月23日，当余澎杉（Amos Yee）戴着全副镣铐从扣留室走向七号法庭被告栏​时，法庭呈现一副万分抑郁的景象。他低着头慢慢的走着，不再是那个向着公共旁听席微笑并充满自信的开朗小伙子。看到我们国家的司法制度将这个年轻人的意志消磨至如此悲惨的状况，真是心痛极了。他坐在被告席上，很多时候都低着头。打从他于2015年3月29日被逮捕那天起，他本身和他双亲的痛苦似乎无穷无尽。而他所犯的过失在任何发达国家都是不会有人在意的，但在号称“第一世界”的新加坡却另当别论。

5月27日，余澎杉因拒绝同缓刑监视官见面，而遭受裁定还押三周，这是让人感到意外​​的。料想这三周是用以决定余澎杉是否适合判入青年改造所。昨天，他再遭延扣两周，这次还押在心理卫生学院（IMH）。所有的决定不是余澎杉所​能控制，​而是法官的自由裁量权。他的律师也没有反对这项更长​的​押候令​​。在政府眼中，余澎杉和他的父母只是无名小卒，政府可以把余的生命玩弄于股掌之中，就好像猫捉到老鼠后，将老鼠玩弄到它终于死去那样。

我们的司法制度的巨轮好像处在两个世纪前的狄更斯（Charles Dickens）时代一样，沉重、缺乏润滑以及缓慢并无情地碾轧着。在《荒凉山庄》（Bleak House）一书里，狄更斯这样描述法律程序对被告的影响——（那就像）在一个慢慢转动的磨子里被碾成面粉；就像在用文火烤东西；就像被一只只的蜜蜂螫死；就像被一滴滴的水淹死；就像日积月累地慢慢发疯。”是的，余澎杉势必因遭遇这些而发疯。

在当权集团里，没有任何一个人对一个年轻男子和他的家人的痛苦遭遇表现出一丁点的关注。他在他们眼里不值一哂。相反的，他们更愿意花时间来折磨余，逼使他屈膝投降和循规蹈矩。

据报章报道，余澎杉向法院提交保证书，承诺将会撤下那些引起争议的贴文和音像，并且不再进一步传播。这样的保证书​会有什么意义呢？那些贴文和音像都已经传遍世界，撤下它们并不能让它们永远消失。但是，坚持取得这份保证书对政府来说是非常重要的。这是因为这将显示政府赢得了这场对十几岁少年的斗争，象征政府的胜利。

在听证会上，有人透露，政府任命的精神病医生温斯洛（Munidasa Winslow） 认为，余澎杉可能患有“自闭症谱系障碍”症（《人民之友》编者注​：这是一种广泛性发展障碍，其病征包括异常的语言能力、异常的交往能力、狭窄的兴趣以及固执的行为模式）。副检察司夏宏俊(DPP Hay Hung Chun)则插话提醒，说他曾两次建议余澎杉接受精神病专家检查。奇怪的是，尽管相信余澎杉需要精神评估, 他却什么也没做。在余澎杉还押在樟宜监狱长达三个星期以及5月份还押16天期间，他为什么不确保监狱当局安排心理卫生学院的专家们为余澎杉进行检验？另外，难道温斯洛不正是精神科专家吗？

法官Jasvender Kaur不但没有谴责副检察司不协助法院安排精神病专家为余澎杉进行检验，还下令延扣余澎杉二周，这次是还押在心理卫生学院。这项命令使余澎杉总共面对长达五周的还押期，如果以案例为准，这是比在该罪行下定罪而被判的刑期更长的时间。

为什么法官会作出这样的命令？我以为长达三周还押在樟宜监狱，24小时不间断以闭路摄像机摄录余澎杉在他的牢房里的每分每秒，以及长时间由一组医生、精神科专家或卫生官对他进行面谈，已经足以让任何专家，包括温斯洛，来裁定余澎杉的精神状态。为什么需要勒令另一组精神科专家或医生又一次进行两个星期的观察？如果这还不是刻意延长余澎杉和他的父母的痛苦，那什么才是呢？

我们必须突出余澎杉在押期间遭受的不公平对待。余澎杉的母亲说，他面对一组精神病医生、心理学家、医生等审问长达两周。这种审问是在放风的一小时里进行。这段时间原是囚犯进行社交活动和享受一点阳光的时光。这是囚犯每天在漫长而无聊的24小时里唯一期待的时光。然而，监狱当局却在这个小时内安排审问，真是虐待狂​​。我能得出的唯一结论就是：这样的安排是故意的，目的是摧毁他的意志。事实上，余澎杉的意志确实因无法再阅读和在24小时照明的牢房内无法入眠以及牢友因被逼关在有闭路摄录机的牢房而迁怒于他而遭摧毁。

还押候审往往比服刑面对更为糟糕的情况。还押者自生自灭，而服刑囚犯有固定活动以填补他的一天。服刑囚犯可以选修教育课程或参加技职培训课程，并允许与其他囚犯共度时间。余澎杉受到关押在24小时闭路摄像机监视的牢房的特殊对待，就是每天23小时在四面墙内，一小时在墙外的囚禁手段。24小时不熄的照明则是用来确保他脑筋越发混乱。囚犯将不可避免地面对失眠，因为他根本不能好好入眠。

一些观察家为余澎杉还押在心理卫生学院两周以进行又一轮精神评估感到高兴。这真是虐待狂。为什么政府任命的精神病医生温斯洛的报告称余澎杉可能是患了自闭症谱系障碍，还不足以让法庭作出决定？法官真的有必要要求另一份报告以确认或争议温斯洛的报告吗？削弱温斯洛专业地位之外，还有什么意图？

余澎杉是否应为犯下两个在任何其他发达国家都是不会有人在意的小过失而遭受五个星期的牢狱之灾？我们是否都生活在狄更斯的时代？一个生气勃勃的年轻小伙子遭遇这样的苦难使人倍感抑郁。这就是我们所谓世界级的司法制度？

JUSTICE DELAYED IS JUSTICE DENIED

Author : Teo Soh Lung

https://www.facebook.com/function8ltd/posts/471975726312740:0

The entry of heavily shackled Amos Yee from holding room to dock in Court No. 7 on 23 June 2015 cuts a very depressing sight. No longer the cheerful teenager who looked and smiled confidently at the gallery, he walked slowly with his head bowed. It was painful to see this young person’s spirit reduced to such a sad state by our judicial system. He sat in the dock, head bowed most times. His sufferings and that of his parents seem endless since the day he was arrested on 29 March 2015. It was a small matter that would have passed unnoticed in any developed country but not in first world Singapore.

On 27 May, Amos Yee was unexpectedly ordered to be remanded for three weeks after he refused to meet the probation officer. The three weeks were supposed to ensure his suitability for reformative training. Yesterday, he was ordered to be further remanded for another two weeks, this time in the Institute of Mental Health (IMH). All decisions were beyond his control but within the judge’s discretion. His lawyers did not object to the further remand. Amos and his parents are nobodies in the eyes of the State and they can play with Amos’ life like a cat terrorising the mouse before it is finally killed.

The wheels of our judicial system are heavy, unoiled and grind slowly and mercilessly as in the days of Charles Dickens two centuries ago. In Bleak House, Dickens described the effect of legal process on a defendant: “[it’s like] being ground to bits in a slow mill; it’s being roasted at a slow fire; it’s being stung to death by single bees; it’s being drowned by drops; it’s going mad by grains.” Yes, Amos is going mad by all of these.

None of those in power pays any attention to the sufferings of one young man and his family. He is nothing in their eyes. Each will take his or her time to grind him to compliance and surrender.

It is reported in the newspapers that Amos submitted an undertaking to the court to make the offending posts private and not to disseminate them further. What is so important about such undertaking. The posts have gone round the world and privatising them will not make them disappear forever. But this act of insisting on an undertaking is important to the State. It shows that the State has won the battle against a teenager. It is thus symbolic of victory for the State.

At the hearing, it was disclosed that State appointed psychiatrist, Munidasa Winslow is of the view that Amos Yee may be suffering from “autism spectrum” disorder. DPP Hay chipped in to remind that he had already suggested that Amos be examined by psychiatric experts on two previous occasions. Strange that he did nothing despite believing that Amos needs psychiatric assessment. Why didn’t he ensure that the prison authority arrange for IMH experts to examine Amos while he was in remand in Changi prison for three weeks and 16 days in May? And isn’t Winslow a psychiatric expert?

Without reprimanding the DPP for not assisting the court by arranging for psychiatric expert to examine Amos while he was in remand, Judge Jasvender Kaur ordered Amos to be remanded for a further two weeks, this time at the IMH. That order will bring the total jail time of Amos to five weeks, a term much longer than the prison term that would have been meted out to a person convicted of such offences, if legal precedents are to be followed.

Why did the judge make such an order? I would have thought that three weeks in Changi Remand Prison with close circuit cameras recording every minute of Amos Yee in his cell and the hours he was interviewed by a team of doctors, psychiatrists or health officers would have been more than sufficient for any expert, including Winslow, to come to a finding of Amos’ mental state. Why order another two weeks of observation by another team of psychiatrists or doctors? If this is not deliberately prolonging the sufferings of Amos and his parents, what is?

The ill treatment that Amos suffered during his remand must be highlighted. Amos’ mother said that he was interviewed by a team of psychiatrists, psychologists, doctors etc over two weeks. Such interviews took place during the one hour community time when a prisoner is allowed to socialise and enjoy a bit of sunshine. It is the only time a prisoner looks forward to in a long and boring 24 hour day. Yet the prison authority has to be sadistic by arranging interviews during this one hour. I can only conclude that such arrangements were deliberate, aimed to break his spirit. Indeed Amos spirit is broken for he no longer reads and is tired because he cannot sleep with 24 hours lighting in the cell and cell mates who harbour resentment against him for having to sleep in a cell equipped with spy cameras.

A prisoner in remand is very often worse off than a prisoner who is serving sentence. He is left to himself whereas the prisoner serving time has regular activities to fill his day. He can attend educational or vocational courses and is allowed to spend time with other prisoners. Amos Yee’s special treatment by being locked up in a cell with 24 hour close circuit cameras means confinement within the four walls for 24 hours with one hour outside his cell. 24 hour lighting ensure that the mind is disorientated. A prisoner will inevitably suffer insomnia for he cannot sleep well.

Some observers are happy that Amos is now remanded at IMH for another psychiatric assessment. This is so sadistic. Why is the report by the State appointed psychiatrist, Munidasa Winslow that Amos might be suffering from autism spectrum disorder insufficient for the court to make a decision? Is there a necessity for the judge to order another report just to confirm or dispute Winslow’s report? What is the intent besides undermining the expertise of Winslow?

Does Amos Yee deserve five weeks’ jail for two petty offences which in any other first world country would have gone unnoticed? Are we living in the era of Charles Dickens? It is depressing that a bright young lad is made to suffer in this way. Is this our world class judicial system?

Read More