人民之友工委会根据本身以往对全国大选和州议会选举的论述,结合团结政府成立后的政治形势,决定对新古毛州议席补选,于2024年5月8日发表声明,供新古毛选民5月11日投票以至全国各族人民今后行动的参考。

赵明福民主促进会与明福家属不满首相安华多次拒见(他们),而决定在即将来临的元宵节(即阳历2月24日)上午11时正,到行动党的半山芭总部,向陆兆福拜年和探问关于明福命案调查的进展。人民之友工委会2024年2月5日(星期一)发表《5点声明》,表达我们对赵明福冤死不能昭雪事件的严正立场和明确态度。

Hindraf.png

人民之友工委会针对第15届全国大选投票提出 5项建议 和 两个选择

人民之友恭祝各界2024新年进步、万事如意!在新的一年里,坚持抗拒种族霸权统治! 阻止巫统恶霸卷土重来!

[人民之友20周年(2001-2021)纪念,发表对国内政治局势的看法] 坚持抗拒种族霸权统治! 阻止巫统恶霸卷土重来!

Stop%2BRestoration%2Bof%2BMahathirism.png

人民之友工委会即将在2020年9月9日发表文章,对“喜来登”政变发生后的我国政治局势,提出具体意见,供全国致力于真正民主改革的各民族、各阶层人士参考,并愿意与同道们交流、共勉!

Stop%2BRestoration%2Bof%2BMahathirism.png

Sahabat Rakyat akan mengemukakan pendapat khusus mengenai situasi politik di negara kita selepas "Rampasan kuasa Sheraton" pada 9 September 2020 untuk tatapan rakan semua bangsa dan semua strata yang komited terhadap reformasi demokratik tulen negara kita. Kami bersedia bertukar pendapat dan saling belajar dengan semua rakan-rakan sehaluan.

Stop%2BRestoration%2Bof%2BMahathirism.png

Bersatu padu, mempertahankan reformasi demokrasi tulen, buangkan khayalan, menghalang pemulihan Mahathirism.

 photo mahathir_PRU14_1.png

人民之友18周年(2001—2019)纪念,举办一场邀请4名专人演讲的政治论坛和自由餐会,希望通过此论坛激发更多的民主党团领导、学者、各阶层人士,共同为我国民主改革运动做出更大的努力和贡献。

 photo the-new-phase-of-democratic-reform-reject-state-islamization.jpg

马来西亚民主改革的新阶段马来西亚民主改革的新阶段 / The New Phase of Democratic Reform in Malaysia / Fasa Baru Reformasi Demokratik di Malaysia

509.png

人民之友根据2017年9月24日发表的《人民之友 对我国第14届大选意见书 》的内容与精神以及半年来国内和国外的政治形势,对5月9日投票提出具体意见,供全国选民参考。

Wednesday, 27 July 2011

BERSIH 2.0 - 709 Rally is of great significance and far-reaching implications

BERSIH 2.0 - 709 Rally
is of great significance and far-reaching implications

3rd Media Statement on Bersih 2.0 - 709 Rally
15 July 2011
by Friends of Suaram (FOS) Working Committee, Johor

[This media statement is the translation of FOS Working Committee’s media statement in Chinese that was released on 15th July 2011.]

Despite all forms of deception, destruction and intimidation and eventually an all-out suppression by the ruling clique of the UMNO-dominated Barisan Nasional Government, 709 rally cum “walk for democracy”, was successfully held in Kuala Lumpur City Centre, the heartland of Malaysia. It was a remarkable achievement resulting from a high-degree collective wisdom and correct leadership of Bersih 2.0 leaders, coupled with the extremely huge response and courageous participation of the people.

The Home Minister Hishammuddin Hussein deployed a large number of fully-armed FRU (riot squads) to block with barbed wire all streets leading to the Merdeka Stadium. Thousands of police were instructed to arrest people, and to disperse any public gathering of people. Only a few thousand demonstrators managed to break through the barricades and successfully entered the area surrounding Merdeka Stadium.

Since a peaceful assembly could not be held in the historic and ideal venue chosen by Bersih leaders, more than 50,000 disgruntled participants had no alternative but to take to the streets.

Bersih leaders, including Ambiga and others, in defiance of the restriction order issued by the Court, entered Kuala Lumpur City Centre, braving the possibility of being prevented from entry, or of being arrested. They were eventually stopped and arrested on the way to attend the rally.

The “memorandum of 8-point demand for electoral reform” could not be submitted to Agong on that day as a result of the brutal suppression by Barisan Nasional government headed by Najib, Bersih 2.0 had no choice but to appoint another date to submit the memorandum to Agong.

709 rally cum “walk for democracy” was unexpectedly turned into an public demonstration that boosted popular morale. It signified a strong demand for reform of the parliamentary election system as well as for political democracy, after a period of 54 years since Independence. It reflected the unity and co-operation among all ethnic communities, particularly the 3 major communities (Chinese, Malay and Indian).

The rally can be interpreted as a severe criticism levelled at the racist blackmail and attack launched by hegemonistic UMNO ruling clique. It took place simply because of UMNO-dominated BN ruling clique stubbornly brushing aside Bersih 2.0’s “8-point demand” for electoral reform, which is justified, legitimate and appropriate.

The situation was aggravated by Najib going back on his own word, disallowing the rally to be held in Merdeka Stadium. Instead, he gave the green light to the police to resort to brutal repression of those taking part in the rally, including the Bersih leaders.
The “709 Bersih rally” can be aptly described as a popular movement of the three ethnic communities launched for the purpose of achieving electoral reform for clean and fair elections.

It was a mass struggle unprecedented in the history of Malaysia. The occurrence of this historic event followed by its development is of great significance and of far-reaching implications for democracy and human rights movement in Malaysia. The implications are as follows:

1. The people realise the unreasonable and deceptive nature of the “rules of the game” of parliamentary elections

The “709 Bersih rally” has brought to light the following points:

(1) The past 54 years of practical experience in parliamentary elections since Independence, has taught the broad masses that the “rules of the game” (i.e. election rules, election system and procedures) designed by the British government, and implemented by the UMNO-dominated Alliance and the present Barisan Nasional government are unreasonable and deceptive in nature.

(2) The people, through their personal experience in life, have realised that the continuing existence and implementation of the “rules of the game” of parliamentary elections, favouring the ruling clique of the day, would never bring about a popularly-elected government, genuinely representing and protecting the interests of the people.

(3) The broad masses have, through the past 54 years of untold suffering, realised that the UMNO hegemonistic ruling clique is the root cause of all racial discrimination, corruption, abuse of power, polarization of wealth and poverty, and social disharmony. The BN component parties (MCA, Gerakan, SUPP and MIC especially) are merely accomplices and lackeys of UMNO’s ruling clique. They are working hand in glove against the people;

(4) A large proportion of the populace have also realized that, in order to have a better life, the UMNO hegemonistic ruling clique which has ruled our country for 54 long years, must at an opportune time be booted out of the political arena.

2. Daring to put up popular struggle is the answer to the UMNO’s racist blackmail

It is common knowledge that Perikatan or BN ruling clique never fails to engage in political blackmail with racist overtones (resorting to lame excuses to intimidate the people ) whenever the Rakyat rise on any occasion to demand justice.

In September 2000, after being pressured by Suqiu (the electoral demands made by the Chinese community touching on various national issues), the then prime minister Dr. Mahathir decided to settle accounts with the Suqiu Committee not long after the General Election. He summoned leaders of the Suqiu Committee headed by Mr Kuek Hian Hiang of Dong Jiao Zong (the United Chinese School Comittees’ & Teachers’ Associations) to his office. He administered threats to them, pressurizing them to back down on their demands.

Meanwhile, MCA and Gerakan leaders coaxed and threatened the leaders of the Suqiu Committee and other Chinese community leaders into setting aside their demands, or risked facing racial backlash.

At the same time, the UMNO Youth was stirring up racial sentiments by vowing “to burn down the Selangor Chinese Assembly Hall” and shouting slogans like “the Chinese Malaysians go back to China”, etc. The UMNO ruling clique headed by Dr. Mahathir practised “white terror” by way of clamouring that “Suqiu has infringed upon the Malay special privileges” and “Suqiu has caused social unrest”. By resorting to such “white terror”, the government succeeded in thwarting the Suqiu movement.

In 1987, the current prime minister Najib was the UMNO Youth chief cum Minister for Culture, Youth and Sports. 1987 was the year when the government created a political turmoil when it assigned non-mandarin speaking school administrators to Chinese schools.

Najib, in his capacity as the UMNO Youth chief, convened a 10,000-strong rally. A banner bearing the slogan “to soak the Malay keris in Chinese blood” (“Basahkan Keris Dengan Darah Cina”) was conspicuously displayed in the rally. In the same rally, Najib delivered a speech highly charged with racist sentiments while waving a keris in his hand.

He has now denied having uttered such seditious words as “to soak the Malay keris in Chinese blood” after assuming the post of prime minister (refer to a Chinese news reported by Merdeka Review at http://www.merdekareview.com/news.php?n=9969). But when Bersih 2.0 announced its intention to hold 709 rally at the Merdeka Stadium, Najib openly supported Melaka chief minister Ali Rustam in mobilizing members of the Malay martial art organization known as PESAKA (Malaysian National Federation of Silat) to take part in the so-called “patriot” rally led by UMNO youth on 9 July, allegedly to protect the National Palace. Ali Rustam claimed that PESAKA had a total membership of 4000,000.

Najib utilized the state machinery (mainly institutions resorting to violence and mass media owned or manipulated by the government) and the racist organization PERKASA to unleash an atmosphere of “white terror” against the people of various communities, in an attempt to frighten them into distancing themselves from the Bersih movement. But such sinister plot failed miserably.

The success of Bersih 2.0 rally goes to show that daring to put up popular struggle is the answer to the UMNO’s racist blackmail. In the face of the determined action taken by Bersih leaders and the participants of the rally, the racist political blackmail of the UMNO ruling clique has met with total failure.


3. 709 Bersih rally fostered greater awareness as well as unity and cooperation among all ethnic communities

709 Bersih rally has been the biggest popular struggle for human rights and democracy in Malaysia for the past 54 years since Independence. It was estimated that more than 50,000 people from various ethnic groups participated in the rally (mainly the three major ethnic groups - Malays, Chinese and Indians - and other minority groups like Ibans and Kadazans). They were believers of different faiths (largely Muslims, Hindus, Christians, Buddhists, etc.) and were from all walks of life (workers, farmers, petty traders, professionals, businessmen, academics, artists, political parties, retirees, etc.).

The huge crowd of people from different directions, and from all nooks and corners, converged towards the direction of Merdeka Stadium in a peaceful and orderly manner. They were chanting “Hidup Bersih! Hidup Reformasi! Hidup Rakyat!”, expressing their strong desire for reforms. Some of them were seen wearing yellow Bersih T-shirts; some had yellow Bersih 2.0 head banners; while others were waving national flags. No one was carrying any offensive weapon. Banners which were normally displayed in rallies, could hardly be seen in 709 Bersih rally.

Those who took part in the peaceful march were however demonized by the UMNO ruling clique as a mob out to create commotions. They were crudely handled with violence by fully-armed anti-riot squads. Tear gas canisters and chemical-laced water cannons were used against them.

In the crackdown, a total of 1,667 persons, including the Bersih chairperson Ambiga and several opposition leaders, were arrested, making the number of arrests a record high in history. The mass arrests drew public criticisms from all quarters. Because of that, the police were forced to release all the detainees within a day. It was indeed an embarrassment to the police force.

It is to be noted that an overdose of tear gas released by the police resulted in the collapse and death of Baharuddin Ahmad, a participant of the rally.

The anti-riot squad fired tear gas canisters and water cannons into the compounds of Tong Shin Hospital and Chinese Maternity Hospital. The police action was merely for the sake of giving chase to the participants who sought refuge in the hospitals. The anti-riot squad totally disregarded the safety of the patients, pregnant women as well as babies in the hospitals. Such repressive actions were immediately severely condemned by the public, and there was heated public discourse on the Internet.

To allay public discontent, health minister Mr. Liow Tiong Lai convened a media conference with directors of Tong Shin Hospital. He declared that “Tong Shin Hospital and patients did not suffer any injury or damage”. That was a futile attempt to justify the government’s crackdown. The health minister even went to the extent of claiming that “the police were merely sending the injured to the hospital”. He went further to argue that “there would not have been such untoward incident if there were no Bersih rally”. All these allegations are sheer nonsense!

The truth always prevails. 11 doctors (some of them were from the two hospitals concerned) issued a joint statement founded upon their personal experiences in the rally, served to rebut Liow’s false allegations. Numerous articles and photos depicting police brutality were uploaded on the Net. All this constitutes irrebuttable evidence of the repressive actions taken by the government and the police force.

The spirit of being fellow Malaysians prevailed in the rally. In the face of violent crackdown, participants of the rally rendered assistance and support to each other, regardless of ethnicity. They marched towards the common goal. It was an invaluable experience and educational process for the Rakyat. It laid the spiritual and material foundation for the struggle on a larger scale for human rights and democracy in the future.

Therefore, 709 Bersih rally is of far-reaching implications favourable to the inter-racial unity and cooperation among the various communities. This is undeniable.


4. 709 Bersih rally shows NGOs the right direction to march forward

The launching of “709 Bersih rally” cum “Walk for Democracy” eventually developed into a widespread “709 Public Demonstration”. The Bersih chairperson Ms Ambiga and its steering committee have demonstrated their outstanding leadership.

They won the full confidence and the overwhelming support of the Rakyat. This led to the success of the rally, making it possible for us to move a step forward towards democracy in this country. Ms Ambiga showed her exceptional quality of perseverance and courage in leading Bersih 2.0. She proved herself a shining exemplary leader in civil society.

Bersih 2.0, is a coalition of 62 legitimate NGOs (also known as “civil society”). It strives for clean and fair elections. Bersih 2.0 is neither a political party nor a subsidiary of any political party. Bersih 2.0 is to carry on with its struggle for clean and fair elections. It does not exist for the purpose of winning seats in legislative assemblies or seizing power on behalf of any political party.

Thus, it is neither subjugated to any political party nor taking orders from any political party. Bersih 2.0 leaders will only act in the interests of the Rakyat, relying on the consensus among civil society groups, and on the final policy decision of the steering committee. Bersih will maintain its independence and autonomy as an NGO coalition.

The non-partisan stand adopted by Bersih 2.0 while acting in the interests of the people, was well-received by the people, irrespective of ethnicity, class and religion, and it was also welcomed by various political parties. Bersih 2.0 rally was subsequently turned into a “709 Public Demonstration”. This is because the position taken by Bersih 2.0 was in accord with the aspirations and interests of the people regardless of ethnicity, class or creed. It also gained the support of various political parties.

In brief, a number of factors contributed to the success of Bersih 2.0 rally, and therefore, the fruit of success ought to be shared and enjoyed by all and sundry.

Without doubt, Bersih 2.0 has clearly defined its position, that is, to fight for “clean and fair elections”.

PSM (Malaysian Socialist Party) launched a 3-day political publicity campaign (from 24 to 26 June) on “Udahlah tu----Bersaralah! BN”. The home ministry tried to equate such publicity campaign with Bersih 2.0’s electoral reform movement. This was obviously a mischievous attempt on the part of the government to confuse the people, designed to create a wrong impression that Bersih 2.0, like PSM, was calling for “the immediate overthrow of the BN government”.

The home ministry, through the police, invoked the Emergency Ordinance to detain MP Dr. Michael Jeyakumar Devaraj and 5 others, accusing them of “waging war against Yang Di-Pertuan Agong” and “reviving communism”, simply because of the red T-shirts bearing portraits of MCP leaders (i.e. Chin Peng and Abdullah CD) found in their bus. The whole episode is ridiculous to the extreme!

The undeniable fact is: On 4 March 2005, Chin Peng, the leader of the Malayan Communist Party (MCP) had, in his “10-point statement”, said: “we have taken the oath of allegiance and loyalty to Yang Di Pertuan Agong” “we have agreed to give up violence and armed struggle and everything”. Prior to this, in 1989, MCP had laid down arms, destroyed all weapons, disbanded its armed forces, and signed the “Haadyai Peace Accord” jointly with the Malaysian government.

The detention of Dr Jeyakumar and 5 other members is no doubt a heavy blow to PSM. To some extent, it has tarnished the image of Bersih 2.0. It is detrimental to Bersih’s call for electoral reform.

“Bersih! Bersih! Hidup Bersih!” was the unanimous slogans chanted throughout the Bersih 2.0 rally on July 9, where no flag or slogan of any political party was seen. The slogans reflected the common aspirations of the Rakyat for clean and fair elections.

Rakyat have given a thumbs-up to the Bersih 2.0 rally. The Bersih 2.0 rally is a mature and successful public demonstration. To sum up, 709 rally has no doubt far-reaching implications conducive to the healthy development of civil society in this country.

Monday, 25 July 2011

Makna dan Pengaruh Mendalam “Perarakan Tunjuk Perasaan 709”



Makna dan Pengaruh Mendalam
“Perarakan Tunjuk Perasaan 709”

Kenyataan (Ketiga) Jawatankuasa Kerja Sahabat SUARAM (FOS) Johor 15hb Julai 2011:

[Kenyataan ini merupakan terjemahan daripada kenyataan akhbar Bahasa Mandarin FOS Johor yang dikeluarkan pada 15hb Julai 2011.]

Walaupun menghadapi pelbagai penipuan, halangan, ugutan, dan berikutan dengan represi yang menyeluruh oleh golongan pemerintah UMNO-BN, di bawah kepimpinan betul dan kebijaksanaan kolektif yang ditonjolkan oleh BERSIH 2.0 dan di bawah sokongan dan penyertaan yang berani oleh rakyat pelbagai kaum, ‘Perhimpunan dan Perarakan Demokrasi 709’ telah diadakan dengan berjayanya di pusat jantung Malaysia, Bandaraya Kuala Lumpur.

Menteri Dalam Negeri Hishammudin Hussein telah menggerakkan sejumlah besar  pasukan FRU yang serba lengkap dengan pelbagai senjata untuk menyekat jalan di sekitar kawasan perhimpuanan, memasang dawai berduri di sekitar pintu masuk Stadium Merdeka, serta menggerakkan ribuan anggota polis untuk melakukan penangkapan dan menyuraikan rakyat yang berkumpul di merata tempat. Akibatnya hanya beberapa ribu penyokong BERSIH berjaya menebusi benteng sekatan polis dan berjaya sampai ke kawasan sekitar Stadium Merdeka. Perhimpunan aman tidak dapat diadakan di destinasi bersejarah dan bermakna yang ditetapkan oleh BERSIH 2.0 ini. Tanpa pilihan lain, lebih kurang 50,000 rakyat yang hadir terpaksa berdemonstrasi di tengah-tengah jalan raya untuk menunjukkan perasaan tidak puas hati.

8 tuntutan munasabah BERSIH 2.0
Walaupun adanya perintah larang masuk ke Bandaraya Kuala Lumpur pada 9hb Julai yang diperoleh oleh polis daripada mahkamah, dan ugutan ditahan jika memasuki Kuala Lumpur, tetapi Ambiga dan pemimpin-pemimpin BERSIH 2.0 yang lain tidak tunduk kepada ugutan itu. Akhirnya mereka telah ditahan dan ditangkap di tengah perjalanan kerana tetap menghadiri perhimpunan. BERSIH 2.0 mengumumkan bahawa penyerahan “Memorandum 8 Tuntutan Reformasi Sistem Pilihan Raya” terpaksa ditangguhkan akibat daripada tindakan ganas dan zalim oleh Kerajaan BN dibawah pimpinan Najib.

Dengan wujudnya perpaduan dan kerjasama erat antara rakyat jelata terutamanya kaum Melayu, Cina dan India, ‘Perhimpunan dan Perarakan Demokrasi 709’ kini berkembang menjadi satu perarakan tunjuk perasaan memberangsangkan yang memberi tamparan hebat kepada helah dan ugutan perkauman serta serangan daripada golongan hegemoni UMNO, demi menuntut reformasi sistem pilihan raya dan pendemokrasian politik. 

Polis menggunakan keganasan ke atas rakyat


Jika dilihat punca asasnya, berlakunya ‘perarakan tunjuk perasaan 709’ adalah disebabkan oleh sikap UMNO-BN yang mengabaikan terus 8 tuntutan massa yang adil, munasabah, dan sah dari segi undang-undang tentang reformasi sistem pilihan raya yang dikemukakan melalui BERSIH 2.0. Ia turut disebabkan oleh tindakan Najib memungkir janjinya sendiri yang sebelum ini membenarkan perhimpunan 709 diadakan di stadium dan represi ganas pihak polis terhadap pemimpin dan peserta perhimpunan. 

Perarakan tunjuk perasaan 709’ merupakan tindakan bersama tiga kaum utama di Malaysia berdasarkan satu matlamat umum, iaitu mereformasikan sistem pilihan raya, dan merealisasikan pilihan raya yang bersih dan adil. Ianya boleh disifatkan satu perjuangan massa sebenar yang ulung kali dalam sejarah Malaysia. Berlakunya perhimpunan ini dan perkembangannya mempunyai makna dan pengaruh yang cukup mendalam terhadap gerakan hak asasi dan demokrasi di negara kita pada masa kini dan masa depan. Penerangannya seperti di bawah:

1. Rakyat Jelata Telah Sedar Akan Ketidakadilan dan Penipuan “Peraturan” Sistem Pilihanraya

Perarakan tunjuk perasaan 709 melambangkan bahawa :

(1) Melalui penglibatan diri dalam pilihan raya sejak kemerdekaan 54 tahun yang lepas, rakyat jelata telah sedar dengan ketidakadilan dan penipuan “peraturan”(iaitu akta, sistem dan prosedur pilihan raya yang tidak adil) sistem pilihan raya yang dilaksanakan oleh Kerajaan Perikatan (yang lepas) dan Kerajaan BN (kini) yang didominasi oleh UMNO dibawah aturan penjajah British.

(2) Rakyat jelata telah mempelajari daripada pengalaman hidup sendiri bahawa, selagi wujudnya “peraturan” pilihan raya yang dilaksanakan oleh golongan pemerintah untuk membela kepentingan diri sendiri, rakyat jelata tidak akan berpeluang untuk memilih wakil rakyat dan kerajaan yang membela kepentingan rakyat.

(3) Daripada kesengsaraan yang dialami sejak 54 tahun yang lalu, rakyat jelata telah  mempelajari bahawa golongan pemerintah hegemoni UMNO merupakan punca utama kepada masalah seperti diskriminasi dan penindasan perkauman, korupsi, penyalahgunaan kuasa, jurang kekayaan semakin besar serta ketidaktenteraman masyarakat. Pemimpin-pemimpin Parti komponen BN yang lain (terutamanya MCA, Gerakan, SUPP dan MIC) sanggup menjadi pengikut dan bersekongkol dengan pemerintahan hegemoni UMNO dan bermusuhan dengan rakyat.

 (4) Rakyat jelata telah menyedari bahawa, bila tibanya masa yang sesuai, kita mesti menghalau golongan hegemoni yang telah memerintah sepanjang 54 tahun ini keluar dari arena politik, barulah rakyat mempunyai harapan untuk hidup dengan lebih baik.

2. Rakyat Sedar Bahawa Helah Dan Ugutan Perkauman UMNO Akan Ditumpaskan Dengan Perjuangan Berani

Setiap kali rakyat bangkit menyuarakan tuntutan, golongan pemerintah, tidak kira Perikatan atau BN, pasti akan balas dengan ugutan politik yang penuh dengan fahaman perkauman melampau, iaitu mengancam dan menakutkan rakyat  dengan isu-isu palsu ciptaan mereka. Tindakan pemerintah tersebut sudah menjadi tabiat mereka yang tidak pernah dilepaskan. Kepada rakyat, ini adalah perbuatan zalim yang biasa.

Pada bulan September 2000, Perdana Menteri masa itu, Dr. Mahathir mengalami tekanan yang cukup kuat apabila berdepan dengan ‘Suqiu’ iaitu “Rayuan Pilihan Raya Persatuan-Persatuan Cina Malaysia”. Dr. Mahathir telah panggil satu pertemuan dengan barisan pimpinan ‘Suqiu’ yang diketuai oleh Quek Suan Hiang, iaitu pengerusi  Dong Jiao Zong (Gabungan Persekutuan Pertubuhan Lembaga Sekolah-Sekolah Cina dan Persatuan Guru-Guru Sekolah Cina Malaysia Malaysia). Dalam perjumpaan tersebut, Dr. Mahathir mengugut dan menakut-nakutkan mereka agar mereka berkompromi. Ini adalah perbuatan buruk siku balasan pimpinan BN terhadap Jawatankuasa ‘Siqiu’ selepas menang dalam Pilihan Raya Umum tahun 1999. (Sebelum pilihanraya tahun 1999, BN telah bersetuju dengan tuntutan rayuan tersebut untuk memancing undi masyarakat Cina.)

Pada masa yang sama, Dr. Mahathir melalui pimpinan MCA dan Gerakan giat menyebarkan mesej ugutan kepada anggota Jawatankuasa Rayuan “Suqiu” dan pimpinan pertubuhan Cina  yang lain-lain bahawa “Sekiranya rayuan ‘Suqiu’ tidak diketepikan oleh Jawatankuasa rayuan ‘Suqiu’ itu, pertempuran antara kaum pasti akan berlaku”.

Di samping itu, Pemuda UMNO beramai-beramai berulangkali meneriak  “Bakarkan Dewan Perhimpunan Cina Selangor”, ”Orang Cina Balik Tong San” dan sebagainya, dengan liar sekali. Golongan pemerintah hegemoni UMNO yang diketuai oleh Dr. Mahathir telah menakut-nakutkan seluruh masyarakat melalui propaganda ”Rayuan ‘Suqiu’ menghakis hak istimewa Kaum Melayu”, ”Rayuan ‘Suqiu’ menimbulkan huru-hara masyarakat” dan sebagainya. Dengan itu, mereka berjaya menumpaskan gerakan rayuan ‘Suqiu’ yang dilancarkan oleh pertubuhan-pertubuhan Cina seluruh negara.

Keadaan perhimpunan Pemuda UMNO Tahun 1987
Ketua Pemuda UMNO merangkap Menteri Kebudayaan, Belia dan Sukan pada tahun 1987, Najib Razak(Perdana Menteri sekarang) telah memberi ucapan beremosi yang berbau perkauman, sambil mengeluarkan keris dihadapan kain rentang yang berbunyi “BASAHKAN KERIS DENGAN DARAH CINA”  dalam satu perhimpunan ramai dihadiri oleh hampir 10 ribu orang Melayu yang dipanggil oleh Najib sendiri selaku Ketua Pemuda UMNO dalam kehangatan isu guru yang tidak erti Bahasa Mandarin dilantik untuk memegang jawatan tinggi di Sekolah Rendah Jenis Kebangsaan (Cina).

Najib menafikan bahawa dia pernah membuat kenyataan “BASAHKAN KERIS DENGAN DARAH CINA” yang berbaur hasutan ini (lihat laporan berita Merdeka Review dalam Bahasa Cina di http://www.merdekareview.com/news.php?n=9969), tetapi secara terbuka, Najib telah memberi sokongan kepada seruan Ketua Menteri Melaka, Ali Rustam yang menggalakkan ahli-ahli Persekutuan Silat Kebangsaan Malaysia (PESAKA) yang kononnya dianggotai oleh 4 juta ahli supaya menyertai perarakan kumpulan Patriot yang dipimpin oleh Pemuda UMNO demi mempertahankan istana negara apabila BERSIH 2.0 mengumumkan secara rasmi “Perhimpunan 709 akan diadakan di Stadium Merdeka”.

Najib mempergunakan jentera Negara (terutamanya institusi keganasan dan media massa yang dimiliki atau dikawal oleh karajaan) dan pertubuhan dibawah naungan kerajaan seperti PERKASA untuk menakut-nakutkan rakyat berbilang kaum agar menjauhkan dari BERSIH 2.0 dan gerakan reformasi pilihanraya yang dipimpin oleh BERSIH 2.0. Akan tetapi, plot Najib nyata tidak membawa hasil.

Perarakan tunjuk perasaan 709’ telah menunjukkan: rakyat jelata sudah sedar bahawa sekiranya rakyat jelata berani berjuang, ugutan perkauman UMNO akan menerima tamparan hebat. Ugutan perkauman yang dilancarkan oleh golongan pemerintah hegemoni UMNO dalam kejadian 709 menimpa maut apabila berdepan dengan kepimpinan BERSIH 2.0 yang unggul dan tindakan massa yang tegas.

3. ‘Perarakan Tunjuk Perasaan 709’ Mempertingkatkan Kesedaran Massa dan Memajukan Kerjasama dan Perpaduan Pelbagai Kaum

709, Rakyat berbilang kaum dan lapisan berhimpun
 ‘Perarakan tunjuk perasaan 709’ merupakan perjuangan massa dalam menuntut demokrasi dan hak asasi manusia yang mencatat saiz penglibatan rakyat terbesar sejak negara kita merdeka pada 54 tahun yang lepas. Penyertaan orang ramai yang terdiri daripada pelbagai kaum (terutamanya tiga kaum majoriti, iaitu Melayu, Cina dan India dan juga sebilangan kecil kaum Iban dan Kadazan) dan pelbagai lapisan masyarakat (antaranya buruh, petani, penjaja, pakar pelbagai bidang, peniaga, pengajar dan penuntut institusi pengajian tinggi, tokoh bidang seni dan sastera, tokoh politik dan parti politik, pesara dan sebagainya) serta berbagai-bagai penganut agama dan kepercayaan (majoritinya penganut Islam, Hindu, Kristian, Buddha dan kepercayaan masyarakat yang lain-lain) dijangka melebihi 50 ribu orang.

Menjelang tengahari hari 7hb Julai, orang ramai mula menyertai kumpulan perarakan dari semua arah. Kumpulan perarakan yang begitu besar ini menuju ke tempat perhimpunan, iaitu Stadium Merdeka, dengan aman dan berdisiplin. Sepanjangan perjalanan, peserta menyampaikan hasrat umum rakyat berbilang kaum dalam menuntut reformasi pilihanraya dengan jelas melalui laungan lantang slogan “HIDUP BERSIH! ” , “HIDUP REFORMASI! ”, “HIDUP RAKYAT!” dan sebagainya.

Ada di kalangan peserta yang memakai kemeja-T berwarna kuning, dicetak dengan perkataan “BERSIH 2.0” dan ada yang mengikatkan kain berwarna kuning, dicetak dengan perkataan “BERSIH 2.0” di kepala. Ada juga peserta memegang bendera negara yang pelbagai saiz. Barangan lain tidak kelihatan, termasuk kain rentang yang biasanya dijadikan lengkapan asas perarakan juga jarang kelihatan.

Gas pemedih mata ditembak ke dalam barisan demonstrasi aman
Golongan pemerintah hegemoni UMNO menganggap kumpulan perarakan yang  aman sebegini sebagai “perusuh dan pengganas”. Pasukan FRU yang serba lengkap digerakkan untuk ‘melanyani’ peserta perarakan secara kejam dengan bantuan Water Canon dan gas pemedih mata yang kuat.

Seramai 1,667 orang telah ditahan, termasuk pemimpin-pemimpin BERSIH 2.0 seperti Ambiga selaku pengerusi BERSIH 2.0, dan juga pemimpin-pemimpin parti pembangkang Parlimen. Bilangan orang yang ditahan dalam kejadian ini mencatatkan rekod tertinggi (dalam satu operasi) dalam sejarah negara kita. Tindakan penindasan dan penahanan secara besar-besaran tersebut menimbulkan kemarahan massa dan kritikan pendapat umum masyarakat yang meluas. Oleh itu, pihak polis terpaksa melepaskan kesemua 1,667 orang yang ditahan itu dalam tempoh 24 jam selepas ditahan sekaligus mencatat rekod paling memalukan dalam sejarah operasi polis.

Harus dinyatakan di sini bahawa salah seorang peserta yang bernama Baharuddin Ahmad (gambar menunjukkan anak kedua mendiang memegang gambarnya) telah meninggal dunia selepas jatuh pengsan dalam perarakan kerana tidak tertahan tindakan kejam polis dan serangan gas pemedih mata.

Untuk mengejar dan menyuraikan peserta-peserta perarakan, yang mencari perlindungan di kawasan Hospital Tung Shin dan Hospital Bersalin dihadapan Puduraya selepas dihalau oleh polis, FRU melepaskan air bertekanan tinggi dan gas pemedih mata ke kawasan hospital tersebut tanpa mempertimbangkan keselamatan pesakit, ibu yang mengandung dan bayi.

Tindakan penindasan yang begitu kejam ini telah menimbulkan kemarahan yang hebat di kalangan masyarakat umum, dan dikritik habis-habisan dilaman web.   Atas desakan tersebut, Liow Tiong Lai selaku Menteri Kesihatan terpaksa tergesa-gesa mengaturkan satu kenyataan terbuka Lembaga Pengarah Hospital Tung Shin yang mengistiharkan “Hospital Tung Shin dan pesakitnya tidak dibidik gas pemedih” dengan harapan dapat melepaskan kerajaan dan pihak polis daripada bertanggungjawab ke atas tindakan mereka. Liow Tiong Lai mempertahankan tindakan kejam FRU dengan kata-kata berikut: “pihak polis masuk ke dalam hospital untuk membawa pendemonstrasi yang cedera ringan untuk mendapatkan rawatan!”.

Liow Tiong Lai lagi “mengarut” tanpa rasa malu bahawa : “peristiwa seperti ini boleh dielakkan sekiranya perhimpunan haram BERSIH tidak dijalankan.” Siapa yang akan percaya dengan “percakapan bohong” ini? Pada 13 Julai, 11 orang doktor (antaranya terdiri daripada doktor yang berkhidmat di Hospital Tung Shin dan Hospital Bersalin), membuat kesaksian bersama yang mengaku telah menyaksikan insiden tersebut dengan mata sendiri.

pancutan air dibidik ke arah Hospital Tung Shin
Begitu ramai peserta yang menyaksikan FRU melepaskan air bertekanan tinggi dan gas pemedih mata ke arah hospital telah memuat naik gambar dan catatan kejadian ke laman web. Kesemua catatan, kesaksian dan gambar tersebut telah menjadi “bukti” dan “aduan” yang mustahil diputar belit atau dibasmi oleh Liow Tiong Lai, atau sesiapapun (termasuk Chua Soi Lek, pengerusi MCA yang cuba berdalih untuk menolong Liow). Biarlah pertubuhan dan individu (terutamanya Liow Tiong Lai, Chua Soi Lek dan sebagainya) yang memutar belitkan fakta demi melepaskan tanggungjawab kerajaan dan polis, membalas dan menjawab satu demi satu bukti-bukti dan aduan-aduan yang tidak dapat dinafikan itu!

Orang ramai telah menyaksikan atau mengalami sendiri semangat “kita adalah sekeluarga” dalam perarakan tunjuk perasaan kali ini. Semangat tidak ternilai ini telah ditunjukkan dengan sepenuhnya oleh kesemua peserta dalam perarakan tunjuk perasaan ini terutamanya semasa orang ramai mengalami tindakan ganas FRU.

Orang ramai tidak kira Melayu, India, Cina ibarat yang berat sama dipikul,yang  ringan sama dijinjing, telah saling memberi sokongan dan galakan, menbantu satu sama lain, agar tegas menyempurnakan tindakan menyuarakan tuntutan pada hari itu. Dalam perarakan ini, massa telah mengalami latihan yang menyentuh hati. Perarakan ini juga adalah proses pendidikan yang mempertingkatkan kesedaran rakyat berbilang kaum. Latihan dan didikan ini pasti akan menjadi asas kebendaan dan spiritual yang kukuh kepada perjuangan menuntut demokrasi dan hak asasi manusia, yang lebih besar atau lebih sengit pada masa akan datang.

Oleh demikian,  ‘perarakan tunjuk perasaan 709’ pasti akan memberi pengaruh yang mendalam dan berpanjangan dalam mempertingkatkan kesedaran massa dan memperkuatkan perpaduan dan kerjasama di antara kaum Melayu – Cina – India dan kaum-kaum lain.

4. 'Perarakan Tunjuk Perasaan 709' Menggalakkan Perkembangan Gerakan NGO Kearah Yang Betul

Dalam proses mengerakkan ‘perhimpunan dan perarakan demokrasi 709’ sehingga tercetusnya ‘perarakan tunjuk perasaan 709’, kepimpinan cemerlang Ambiga, pengerusi BERSIH 2.0, dan pemimpin-pemimpin lain telah meraih kepercayaan penuh massa dan mendapat sokongan meluas rakyat berbilang kaum. Seterusnya membolehkan perarakan tunjuk perasaan kali ini memainkan peranan yang penting dan pengaruh yang meluas, sekaligus dapat mendalamkan perkembangan refomasi pilihanraya dan gerakan demokrasi dan hak sivil. Dengan kebijaksanaan kepimpinan dan ketegasan perjuangan yang ditunjukkan, kepimpinan Ambiga kini menjadi role model dalam gerakan NGO.

BERSIH 2.0 merupakan gabungan yang dibentuk oleh 62 badan bukan kerajaan (NGO) (atau selalu dikenali sebagai “kumpulan masyarakat sivil/madani”) yang sah di Malaysia, yang bertujuan memperjuangkan pilihanraya yang bersih dan adil. BERSIH 2.0 bukan satu parti politik dan bukan dibawah naungan mana-mana parti politik.

BERSIH 2.0 wujud dengan tujuan memperjuangkan hasrat rakyat yang menuntut pilihanraya yang bersih dan adil. Ia bukan wujud untuk membantu mana-mana parti politik memenangi pilihanraya atau memenangi kuasa pemerintahan. Oleh itu, BERSIH 2.0 tidak dikuasai dan tidak menerima arahan daripada mana-mana parti politik atau pemimpin parti politik.

Maka, kenyataan dan kelakuan Ambiga dan pemimpin-pemimpin lain BERSIH 2.0 dalam usaha memperjuangkan pilihanraya yang bersih dan adil, sudah tentu berdasarkan kepentingan rakyat pelbagai kaum, pandangan bersama pertubuhan-pertubuhan masyarakat madani dan keputusan muktamad jawatankuasa pemacu BERSIH 2.0. Kedudukan bebas dan otonomi BERSIH 2.0 sebagai pertubuhan bukan kerajaan harus dipegang setiap masa.

Pendirian non-partisan yang berdasarkan kepentingan rakyat ini, bukan sahaja mudah memberi keyakinan dan diterima oleh rakyat pelbagai kaum dan lapisan, ia juga tidak bermasalah untuk membentuk persefahaman dan toleransi dengan pelbagai parti politik dan pelbagai agama. Oleh itu, himpunan 709 untuk mengutarakan 8 tuntutan refomasi pilihanraya berubah menjadi ‘perarakan tunjuk perasaan 709’.

Ini merupakan hasil daripada pendirian dan pandangan BERSIH 2.0 yang mendokong aspirasi dan mengutamakan kepentingan rakyat berbilang kaum pelbagai lapisan, dan yang selaras dengan harapan dan kepentingan parti-parti politik dan pelbagai agama. Ia juga adalah hasil daripada sokongan  rakyat berbilang kaum dari pelbagai lapisan, parti-parti politik dan agama-agama. ‘Hasil’ ini dimiliki oleh semua dan harus dikongsi oleh pelbagai pihak.

Tujuan BERSIH 2.0 untuk menuntut pilihanraya yang bersih dan adil sudah jelas dinyatakan, dan pemimpin Parti Komunis Malaya (PKM) Chin Peng telah mengisthiharkan “Kami(PKM) telah bersumpah taat setia kepada Yang Dipertuan Agong”, “Kami(PKM) telah bersetuju meninggalkan keganasan, perjuangan bersenjata dan segala-galanya” dalam kenyataan 10 poinnya pada 4hb Mac 2005, (Sebelum ini, PKM telah menandatangani ‘Perjanjian Damai Hatyai’ dengan kerajaan Malaysia pada tahun 1989, dan telah meletakkan dan menghapuskan segala senjata serta membubarkan pasukan tenteranya).

Akan tetapi, Kementerian Dalam Negeri (KDN) masih mempergunakan satu kempen roadshow selama 3 hari (dari 24hb Jun hingga 26hb Jun), yang bertema “Udahlah tu…Bersaralah!(BN)” yang dianjurkan oleh Parti Sosialis Malaysia (PSM). KDN sengaja menyamakan dan cuba mengelirukan kempen anjuran PSM ini dengan gerakan refomasi pilihanraya BERSIH 2.0, agar orang ramai salah anggap bahawa BERSIH 2.0 turut bermotif “tamatkan pemerintahan BN sekarang juga” seperti PSM.

Polis mempamerkan bahan 'bukti'
Pihak polis telah menahan Ahli Parlimen Sungai Siput, Michael Jeyakumar Devaraj, dan 5 orang pemimpin PSM lain dibawah Ordinan Darurat (EO). Pihak polis mendakwa meraka (PSM) berniat untuk “memerangi Yang di-Pertuan Agong” dan “menghidupkan semula fahaman komunis” dengan hanya berdasarkan beberapa helai kemeja-T warna merah yang bertulis nama pemimpin-pemimpin PKM(Chin Peng dan Rashid Maidin). Ini amat lucu dan tidak masuk akal.

Insiden diatas sudah tentu telah memberi tamparan hebat kepada PSM. Pada masa yang sama, ia juga telah memburukkan nama BERSIH 2.0 dan gerakan refomasi pilihanraya. Keadaan ini ternyata telah membawa kesan buruk kepada BERSIH 2.0 dan gerakan refomasi pilihanraya.

Laungan lantang slogan “Bersih, Bersih! Hidup Bersih!” dalam ‘perarakan tunjuk perasaan 709’ jelas membayangkan aspirasi rakyat menuntut refomasi pilihanraya dan menuntut pilihanraya yang bersih dan adil. Dalam  ‘perarakan tunjuk perasaan 709’, tiada banner dan bendera parti politik, nama dan slogan parti politik juga tidak kedengaran.  ‘Perarakan tunjuk perasaan 709’ direstui oleh rakyat pelbagai lapisan dan kaum. Ia adalah satu aksi yang matang dan berjaya.  

Pendek kata, ‘perarakan tunjuk perasaan 709’ pasti akan mempegaruhi perkembangan gerakan pertubuhan bukan kerajaan(NGO) dalam negara kita menuju kearah yang betul. 


Saturday, 23 July 2011

Mukadimah forum : "NGO Sentiasa Berdampingan Dengan Rakyat Jelata"


Mukadimah forum :
"NGO Sentiasa Berdampingan Dengan Rakyat Jelata"
Sempena ulang tahun ke-10 Jawatankuasa Sahabat SUARAM Johor


Pertubuhan Bukan Kerajaan (Non-Governmental Organizations, NGOs), adalah relatif dengan konsep kerajaan atau badan kerajaan dan dikenali sebagai "pertubuhan masyarakat" secara umum. Pertubuhan-pertubuhan ini ditubuhkan oleh rakyat mengikut keperluan dan keinginan sendiri, terutamanya merujuk kepada badan saling membantu, badan kebajikan, badan perhubungan, kelab sosial, badan sukan dan budaya dan sebagainya yang ditubuhkan oleh pelbagai kaum, di mana pertubuhan masyarakat Cina adalah antara yang paling menonjol. Sejak 1980-an, sesetengah pertubuhan masyarakat madani yang baru mula wujud dimangkin oleh perkembangan pesat NGO secara global dan juga perubahan semasa politik dan sosio-ekonomi dalam negera sejak kemerdekaan. Antaranya termasuk persatuan konsumer, badan perlindungan alam sekitar, pertubuhan hak asasi manusia, pertubuhan feminis/wanita, pertubuhan kebudayaan dan pendidikan, pertubuhan orang asli, pertubuhan rakyat tertindas dan lain-lain. Pertubuhan-pertubuhan ini ditubuh dan berkembang untuk melindungi hak asasi rakyat. Badan–badan baru ini berjaya membina imej yang jelas yang patut dimiliki oleh NGO.  

Sebelum pilihanraya 308,  Barisan Nasional (BN) bukan sahaja menguasai kerajaan persekutuan, tetapi turut memerintah di 12 kerajaan negeri. Di bawah pemerintahan BN, puak hegemoni UMNO melaksanakan pelbagai dasar diskriminasi dan penindasan kaum secara berleluasa, kroni-kroni menguasai sumber-sumber negara dan memerah rakyat,  elit politiko kaya-raya manakala rakyat hidup melarat, penyalahgunaan kuasa dan rasuah pula semakin berleluasa. Maka, sejak kemerdekaan lagi NGO telah mengambil pendirian dan posisi bertentangan dengan pemerintahan hegemoni UMNO tanpa ragu-ragu. Biasanya NGO akan seiring dengan parti pembangkang yang pro-rakyat untuk bersama-sama menentang "Akta Keselamatan Dalam Negeri(ISA)" dan undang-undang zalim lain yang bersifat menindas, menentang pelaksanaan dasar-dasar kerajaan BN yang mengabaikan kepentingan rakyat seperti kenaikan harga petrol, penyalahgunaan kuasa PDRM, penswastaan ​​perkhidmatan perubatan, pengajaran dan pembelajaran Sains dan Matematik dalam Bahasa Inggeris, meminta kembalikan pilihanraya majlis tempatan dan lain-lain. 

Selepas pilihanraya 308, Pakatan Rakyat yang terdiri daripada 3 parti pembangkang  utama iaitu Parti Tindakan Demokratik(DAP), Parti Keadilan Rakyat(PKR) dan Parti Islam SeMalaysia(PAS) telah berjaya memperolehi kuasa pemerintahan bagi 5 Negeri. Maka, ketiga-tiga parti ini kini menjadi parti pemerintah dalam Negeri tersebut dan berkedudukan dan berpendirian sebagai kerajaan. Samaada mereka bertindak bertentangan dengan rakyat ataupun berdampingan dengan rakyat, dasar mereka terhadap NGO dan bagaimana mereka pertimbangkan kepentingan rakyat menjadi garis ukur utama. Dengan kuasa yang ada pada kerajaan negeri, samaada Pakatan Rakyat akan memansuhkan dasar-dasar diskriminasi yang wujud dalam bidang politik, ekonomi, budaya, pendidikan, agama dan lain-lain, dan juga samaada mereka akan menunaikan hasrat rakyat untuk memulihkan pilihanraya majlis tempatan, merupakan cabaran terbesar pendirian Pakatan Rakyat dalam berdepan dengan NGO dan kepentingan asas rakyat. Selepas menjadi kerajaan negeri, Pakatan Rakyat juga telah menyerap ramai akivis yang memegang jawatan penting di NGO, maka ia bukan sahaja telah melemahkan kekuatan NGO, tetapi juga menyebabkan kedudukan dan hubungan antara NGO dengan kerajaan negeri (atau pertubuhan kerajaan negeri) menjadi kabur. Oleh itu, sudah tiba masanya untuk kita membincangkan dan meneliti peranan dan kedudukan NGO.

Pada 9hb Julai 2011, Bersih 2.0 yang terdiri daripada 62 NGO telah menganjurkan dan mengetuai “perhimpunan besar-besaran dan perarakan demokrasi 709” bagi menuntut refomasi sistem pilihanraya di Malaysia dan memperjuangkan pilihanraya yang adil dan bersih. Tetapi, kerajaan BN yang diketuai oleh Najib bukan sahaja tidak mengendahkan tuntutan Bersih 2.0 yang munasabah dan sah disisi undang-undang, yang mewakili kepentingan dan aspirasi rakyat jelata, malah sanggup mengenakan tindakan represif terhadap perhimpunan tersebut. Tindakan keras ini telah mendorong 50 ribu rakyat turun menyertai demostrasi dan perarakan tersebut. “Demostrasi dan perarakan 709” merupakan perjuangan massa yang ulung kalinya benar-benar disertai rakyat berbilang kaum. Perjuangan massa kali ini telah mengesahkan kedudukan penting NGO yang berpendirian tegas, kukuh dan benar-benar mewakili kepentingan rakyat di dalam gerakan sosial.

Suara Rakyat Malaysia (SUARAM) merupakan pertubuhan hak asasi manusia nasional. Ia merupakan NGO yang bebas, berotonomi dan bukan dibawah naungan mana-mana parti politik. SUARAM bersedia melibatkan diri, mengkaji atau mengkritik segala isu yang berkaitan dengan hak asasi manusia. SUARAM juga memberi perhatian kepada segala isu berkaitan hak dan kepentingan rakyat dalam bidang politik, pendidikan, ekonomi mahupun kebudayaan.  SUARAM juga memberi komitmen akan bekerjasama dengan mana-mana pertubuhan atau organisasi yang berjuang untuk memelihara hak asasi manusia. SUARAM tidak kedekut untuk mengutarakan pandangan serta kritikan terhadap mana-mana individu ataupun pertubuhan yang tidak menghormati atau menindas hak asasi manusia. Kami, Jawatankuasa Sahabat SUARAM Negeri Johor (Friends of SUARAM (FOS) Working Committee, Johore), merupakan pertubuhan akar umbi SUARAM di Negeri Johor. Bagi membantah hegemoni UMNO dan fahaman perkauman dengan lebih efektif, kami, bekas ahli Partai Buruh Malaya, bekas tahanan politik, bekas aktivis kesatuan sekerja, aktivis pendidikan bahasa ibunda mandarin, demokrat, dan mahasiswa-mahasiswi telah bersama-sama menubuhkan FOS Johor pada 9hb September 2001. Tahun ini, genap 10 tahun sejarah dan perjalanan kami.

Sempena ulang tahun ke-10 FOS Johor, kami akan menganjurkan forum untuk membincangkan peranan dan posisi NGO di Malaysia kini dan masa depan di samping mengadakan jamuan makan. Kami akan mengundang 3 pemimpin atau bekas pemimpin NGO yang berpengaruh dan memainkan peranan penting dalam usaha memajukan gerakan hak asasi manusia dan demokrasi negara kita, untuk berucap, menyediakan kertas pembentangan dan menjawab soalan para hadirin dalam forum yang bertema “NGO Sentiasa Berdampingan Dengan Rakyat Jelata”. Forum akan diadakan dalam Bahasa Melayu, Bahasa Inggeris atau Bahasa Mandarin (mengikut keselesaan para panel). Ringkasan dalam Bahasa Melayu dan Bahasa Mandarin disediakan. Jamuan makan akan diadakan selepas forum. Butiran aktiviti seperti di bawah :

Tarikh :            11hb September 2011 (Ahad)
Masa :              2.00ptg ~6.30ptg
                        (forum – 2.00ptg ~ 5.00ptg)
                        (jamuan makan – 5.00ptg ~ 6.30ptg)
Tempat :          Sport Club Taman Universiti, Skudai
Kupon :           RM35.00 (masuk dengan kupon, duduk ikut numbor)
                       (V.I.P seat RM1000 sebuah meja)

Kami mengalu-alukan penyertaan daripada rakyat palbagai kaum dan lapisan yang mengambil berat tentang perkembangan politik Negara. Sebarang persoalan, sila hubungi Fang Pei Fen (016-7782707).


Jawatankuasa Sahabat SUARAM Negari Johor
23 Julai 2011

通告 Notification




工委会议决:将徐袖珉除名

人民之友工委会2020年9月27日常月会议针对徐袖珉(英文名: See Siew Min)半年多以来胡闹的问题,议决如下:

鉴于徐袖珉长期以来顽固推行她的“颜色革命”理念和“舔美仇华”思想,蓄意扰乱人民之友一贯以来的“反对霸权主义,反对种族主义”政治立场,阴谋分化甚至瓦解人民之友推动真正民主改革的思想阵地,人民之友工委会经过长时间的考察和验证,在2020年9月27日会议议决;为了明确人民之友创立以来的政治立场以及贯彻人民之友现阶段以及今后的政治主张,必须将徐袖珉从工委会名单上除名,并在人民之友部落格发出通告,以绝后患。

2020年9月27日发布



[ 漫画新解 ]
新冠病毒疫情下的马来西亚
舔美精神患者的状态

年轻一辈人民之友有感而作


注:这“漫画新解”是反映一名自诩“智慧高人一等”而且“精于民主理论”的老姐又再突发奇想地运用她所学会的一丁点“颜色革命”理论和伎俩来征服人民之友队伍里的学弟学妹们的心理状态——她在10多年前曾在队伍里因时时表现自己是超群精英,事事都要别人服从她的意愿而人人“惊而远之”,她因此而被挤出队伍近10年之久。

她在三年前被一名年长工委推介,重新加入人民之友队伍。可是,就在今年年初她又再故态复萌,尤其是在3月以来,不断利用部落格的贴文,任意扭曲而胡说八道。起初,还以“不同意见者”的姿态出现,以博取一些不明就里的队友对她的同情和支持,后来,她发现了她的欺骗伎俩无法得逞之后,索性撤下了假面具,对人民之友一贯的“反对霸权主义、反对种族主义”的政治立场,发出歇斯底里的叫嚣,而暴露她设想人民之友“改旗易帜”的真面目!

尤其是在新冠病毒疫情(COVID-19)课题上,她公然猖狂跟人民之友的政治立场对着干,指责人民之友服务于中国文宣或大中华,是 “中国海外统治部”、“中华小红卫兵”等等等等。她甚至通过强硬粗暴手段擅自把我们的WhatsApp群组名称“Sahabat Rakyat Malaysia”改为“吐槽美国样衰俱乐部”这样的无耻行动也做得出来。她的这种种露骨的表现足以说明了她是一名赤裸裸的“反中仇华”份子。

其实,在我们年轻队友看来,这名嘲讽我们“浪费了20年青春”[人民之友成立至今近20年(2001-9-9迄今)]并想要“拯救我们年轻工委”的这位“徐大姐”,她的思想依然停留在20年前的上个世纪。她初始或许是不自觉接受了“西方民主”和“颜色革命”思想的培养,而如今却是自觉地为维护美国的全球霸权统治而与反对美国霸权支配全球的中国人民和全世界各国(包括马来西亚)人民为敌。她是那么狂妄自大,却是多么幼稚可笑啊!

她所说的“你们浪费了20年青春”正好送回给她和她的跟班,让他们把她的这句话吞到自己的肚子里去!


[ 漫画新解 ]
新冠病毒疫情下的马来西亚
"公知"及其跟班的精神面貌

注:这“漫画新解”是与<人民之友>4月24日转贴的美国政客叫嚣“围剿中国”煽动颠覆各国民间和组织 >(原标题为<当心!爱国队伍里混进了这些奸细……>)这篇文章有关联的。这篇文章作者沈逸所说的“已被欧美政治认同洗脑的‘精神欧美人’”正是马来西亚“公知”及其跟班的精神面貌的另一种写照!




[ 漫画新解 ]
新冠病毒疫情下的马来西亚
"舔美"狗狗的角色

编辑 / 来源:人民之友 / 网络图库

注:这“漫画新解”是与《察网》4月22日刊林爱玥专栏文章<公知与鲁迅之间 隔着整整一个中国 >这篇文章有关联的,这是由于这篇文章所述说的中国公知,很明显是跟这组漫画所描绘的马来西亚的“舔美”狗狗,有着孪生兄弟姐妹的亲密关系。

欲知其中详情,敬请点击、阅读上述文章内容,再理解、品味以下漫画的含义。这篇文章和漫画贴出后,引起激烈反响,有人竟然对号入座,暴跳如雷且发出恐吓,众多读者纷纷叫好且鼓励加油。编辑部特此接受一名网友建议:在显著的布告栏内贴出,方便网友搜索、浏览,以扩大宣传教育效果。谢谢关注!谢谢鼓励!












Malaysia Time (GMT+8)

面书分享 FB SHARE