Sunday 17 June 2012

Pekerja dan Kesatuan Sekerja

Pekerja dan Kesatuan Sekerja

oleh Mohd Salleh Hj Ahmad


[Nota Editor : Artikel ini merupakan teks ucapan En. Mohd Salleh Hj Ahmad, selaku Setiausaha Eksekutif/Penyelaras Kesatuan Sekerja Elektronik (Wilayah Selatan) pada Majlis Sambutan Hari Pekerja Sedunia 2012 bertema "Pekerja Berganding, Masa Depan Terjamin!" anjuran 8 badan bukan kerajaan (NGO) di Negeri Johor iaitu Pusat Pembangunan Budaya Lim Lian Geok (Jawatankuasa Perhubungan Johor Bahru), Persekutuan Persatuan-Persatuan Bekas Pelajar-Pelajar Sekolah-Sekolah Cina Johor, Persahabatan Semparuthi, IKRAM Johor, HINDRAF Makkal Sakti Johor, Persatuan Ulama Malaysia (Johor), Persatuan Bekas Penuntut Taiwan Johor Bahru dan Jawatankuasa Kerja Sahabat Suaram (FOS) Negeri Johor pada 6 Mei 2012 di Auditorium Tingkat 5, bangunan JOTIC, JB. ]

Sejarah Kesatuan

Kaum pekerja di seluruh dunia tidak akan menyambut Hari Pekerja pada 1 Mei setiap tahun jika tidak berlaku peristiws dimana lebih 400,000 kaum pekerja dari seluruh Amerika melakukan tindakan demostrasi pada tahun 1886 bagi menuntut waktu kerja tetap 8 jam sehari. Demostrasi berlangsung selama 4 hari dan selepas itu barulah 8 jam sehari ditetapkan sebagai waktu kerja biasa dan akhirnya 1 mei diiktiraf seluruh dunia sebagai Hari Pekerja. Malaysia hanya mengiktiraf hari pekerja sebagai cuti umum pada tahun 1980.

Apa yang ingin dijelaskan, bukan saja peristiwa bermulanya 1 mei serta penetapan 8 jam waktu kerja tetap yang telah diperjuangkan oleh kaum pekerja ketika itu, tapi yang pentingnya adalah perlunya pekerja berganding bahu, bersatu untuk bersama-sama berdiri memperjuangkan hak yang harus diterima oleh kaum pekerja sebagaimana yang dilakukan oleh kaum pekerja terdahulu.

Bagaimana konsep berganding bahu dan bersatu dapat dilaksanakan bagi kaum pekerja ? Tiada cara lain, melainkan melalui Kesatuan Sekerja. Tapi apa yang jelas dari anggaran 8 juta pekerja di Malaysia, hanya sekitar 8% saja pekerja yang menyertai Kesatuan. Ini dapat dinilai sejauh mana kekuatan pergerakan Kesatuan di Malaysia.

Inilah yang dikehendaki oleh kaum modal serta pihak penguasa di Malaysia. Konsep pecah perintah warisan penjajah masih diamalkan, berbagai Undang-undang diwujudkan bagi mengekang kekuatan kaum pekerja melalui Kesatuan.

Sebenarnya di negara kita, Kesatuan Sekerja bukan lah sesuatu yang baru. Sejak 1894 lagi telah wujud kesatuan sekerja di Pulau Pinang, yaitu sebuah kesatuan yang dinamakan Kesatuan Kapitan Melayu Pulau pinang. Sementara Kesatuan sekerja bertaraf Nasional yang pertama ditubuhkan pada tahun 1946 adalah PAN MALAYAN GENERAL UNION & PAN MALAYAN FEDERATION OF TRADE UNION, yang merupakan sebuah kesatuan Sekerja yang cukup berpengaruh dan digeruni pihak penjajah.

Untuk melemahkan pergerakan kedua-dua kesatuan itu, maka penjajah telah menubuhkan sebuah kesatuan Gabungan yang bernama MTUC pada 1949. Tidak cukup dengan itu, penjajah juga telah secara terancang melakukan pembunuhan terhadap Presiden PAN MALAYAN FEDERATION OF TRADE UNION, Ganapathy dan Vice Presiden Veerasenam.

Bagi mengawal sepenuhnya pergerakan Kesatuan Sekerja, pemerintah telah memperkenalkan Akta kesatuan Sekerja 1959. Penubuhan Kesatuan Sekerja perlu berasaskan kepada sektor pekerjaan yang khusus. Ini bermakna setiap pekerja dari jenis sektor pekerjaan seperti industri kain, getah, perkhidmatan, minyak dan sebagainya, harus berada didalam jenis bidang pekerjaannya sendiri jika ingin menjadi ahli kesatuan.

Sektor Industri Elektronik

Bagi sektor elektronik, beberapa percubaan telah dijalankan untuk menubuhkan Kesatuaan Sekerja industri Elektronik bagi industri ini yang mula bertapak sejak awal tahun 70an, namun usaha tersebut gagal kerana pihak yang mengawal penubuhannya menolak dengan berbagai alasan. Pemerintah hanya meluluskan penubuhan kesatuan Sekerja Dalaman, yang jelas gagal berperanan memberi pembelaan serta mendapat taraf hidup yang lebih baik.

Kesatuan sekerja industri elektronik hanya diluluskan penubuhannya pada akhir 2009 dengan syarat ia harus dilaksanakan melalui 4 wilayah yang terdiri dari Timur, Barat, Utara dan Selatan. Ini bermakna generasi pertama pekerja-pekerja telah dinafikan hak mereka untuk berkesatuan.

Berbanding dengan lain-lain pertubuhan yang perlu berdaftar dengan Pendaftar Pertubuhan, Kesatuan Sekerja diletakkan dibawah pengawasan Jabatan Hal Ehwal Kesatuan Sekerja, yang mengawal semua perkara berkaitan perjalanan, pelantikan pegawai, mesyuarat agung, perbelanjaan dan sebagainya. Pihak Pemerintah tidak pernah memberikan peruntukkan atau pembiayaan sama ada diperingkat penubuhan atau pentadbirannya. Secara jelas menunjukkan pemerintah tidak menggalakkan kewujudan Kesatuan walaupun peranannya ada menjaga kebajikan dan kepentingan pekerja-pekerja. Sedang Kaum modal khusus pelabur asing diberi berbagai insentif.


Cabaran Kesatuan di Malaysia

Cabaran yang dihadapi pekerja dan Kesatuan bukan hanya dari majikan tetapi juga pihak pemerintah yang menjadi pelindung kepada kaum modal. Berbagai undang-undang, peraturan yang tidak adil dan tidak memihak kepada pekerja digubal dan diluluskan oleh Parlimen. Ini termasuklah akta kesatuan Sekerja 1959, akta perhubungan Perusahaan 1967 selain pindaan akta kerja 1955 yang merugikan serta menjejaskan masa depan bukan saja kepada pekerja dan kesatuan sekerja tapi kepada rakyat keseluruhannya.

Konsep pecah dan perintah warisan penjajah masih terus diamalkan bagi mengekang kekuatan kesatuan. Penubuhan Kesatuan Sekerja Industri Elektronik mengikut wilayah hanya bertujuan menghalang kesatuan bersifat nasional akan menjadi Kesatuan yang terbesar jika dinilai dari bilangan pekerja-pekerja sektor elektronik yang dianggarkan melebihi 300 ribu diseluruh negara.

Kekuatan sebenar sesuatu kesatuan bukan saja terletak bilangan ahlinya tetapi yang penting adalah kepimpinannya. Dalam masa yang sama kepimpinan kesatuan yang tidak bersatu kerana perbezaan ideologi. #

[Nota editor : Berikut merupakan klip video ucapan En. Mohd Salleh Hj Ahmad dalam Majlis Sambutan Hari Pekerja Sedunia 2012 anjuran bersama 8 NGO Johor pada 6 Mei 2012 di JOTIC, JB yang dipaparkan di laman web CJ.MY (Citizen Journalist Malaysia)]




Artikel berkenaan : Ceramah, Lagu dan Persembahan Sempena Sambutan Hari Pekerja Anjuran 8 NGO Negeri Johor

0 comments:

通告 Notification




工委会议决:将徐袖珉除名

人民之友工委会2020年9月27日常月会议针对徐袖珉(英文名: See Siew Min)半年多以来胡闹的问题,议决如下:

鉴于徐袖珉长期以来顽固推行她的“颜色革命”理念和“舔美仇华”思想,蓄意扰乱人民之友一贯以来的“反对霸权主义,反对种族主义”政治立场,阴谋分化甚至瓦解人民之友推动真正民主改革的思想阵地,人民之友工委会经过长时间的考察和验证,在2020年9月27日会议议决;为了明确人民之友创立以来的政治立场以及贯彻人民之友现阶段以及今后的政治主张,必须将徐袖珉从工委会名单上除名,并在人民之友部落格发出通告,以绝后患。

2020年9月27日发布



[ 漫画新解 ]
新冠病毒疫情下的马来西亚
舔美精神患者的状态

年轻一辈人民之友有感而作


注:这“漫画新解”是反映一名自诩“智慧高人一等”而且“精于民主理论”的老姐又再突发奇想地运用她所学会的一丁点“颜色革命”理论和伎俩来征服人民之友队伍里的学弟学妹们的心理状态——她在10多年前曾在队伍里因时时表现自己是超群精英,事事都要别人服从她的意愿而人人“惊而远之”,她因此而被挤出队伍近10年之久。

她在三年前被一名年长工委推介,重新加入人民之友队伍。可是,就在今年年初她又再故态复萌,尤其是在3月以来,不断利用部落格的贴文,任意扭曲而胡说八道。起初,还以“不同意见者”的姿态出现,以博取一些不明就里的队友对她的同情和支持,后来,她发现了她的欺骗伎俩无法得逞之后,索性撤下了假面具,对人民之友一贯的“反对霸权主义、反对种族主义”的政治立场,发出歇斯底里的叫嚣,而暴露她设想人民之友“改旗易帜”的真面目!

尤其是在新冠病毒疫情(COVID-19)课题上,她公然猖狂跟人民之友的政治立场对着干,指责人民之友服务于中国文宣或大中华,是 “中国海外统治部”、“中华小红卫兵”等等等等。她甚至通过强硬粗暴手段擅自把我们的WhatsApp群组名称“Sahabat Rakyat Malaysia”改为“吐槽美国样衰俱乐部”这样的无耻行动也做得出来。她的这种种露骨的表现足以说明了她是一名赤裸裸的“反中仇华”份子。

其实,在我们年轻队友看来,这名嘲讽我们“浪费了20年青春”[人民之友成立至今近20年(2001-9-9迄今)]并想要“拯救我们年轻工委”的这位“徐大姐”,她的思想依然停留在20年前的上个世纪。她初始或许是不自觉接受了“西方民主”和“颜色革命”思想的培养,而如今却是自觉地为维护美国的全球霸权统治而与反对美国霸权支配全球的中国人民和全世界各国(包括马来西亚)人民为敌。她是那么狂妄自大,却是多么幼稚可笑啊!

她所说的“你们浪费了20年青春”正好送回给她和她的跟班,让他们把她的这句话吞到自己的肚子里去!


[ 漫画新解 ]
新冠病毒疫情下的马来西亚
"公知"及其跟班的精神面貌

注:这“漫画新解”是与<人民之友>4月24日转贴的美国政客叫嚣“围剿中国”煽动颠覆各国民间和组织 >(原标题为<当心!爱国队伍里混进了这些奸细……>)这篇文章有关联的。这篇文章作者沈逸所说的“已被欧美政治认同洗脑的‘精神欧美人’”正是马来西亚“公知”及其跟班的精神面貌的另一种写照!




[ 漫画新解 ]
新冠病毒疫情下的马来西亚
"舔美"狗狗的角色

编辑 / 来源:人民之友 / 网络图库

注:这“漫画新解”是与《察网》4月22日刊林爱玥专栏文章<公知与鲁迅之间 隔着整整一个中国 >这篇文章有关联的,这是由于这篇文章所述说的中国公知,很明显是跟这组漫画所描绘的马来西亚的“舔美”狗狗,有着孪生兄弟姐妹的亲密关系。

欲知其中详情,敬请点击、阅读上述文章内容,再理解、品味以下漫画的含义。这篇文章和漫画贴出后,引起激烈反响,有人竟然对号入座,暴跳如雷且发出恐吓,众多读者纷纷叫好且鼓励加油。编辑部特此接受一名网友建议:在显著的布告栏内贴出,方便网友搜索、浏览,以扩大宣传教育效果。谢谢关注!谢谢鼓励!












Malaysia Time (GMT+8)

面书分享 FB SHARE