Sunday 6 May 2012

Majlis Sambutan Hari Pekerja Sedunia Negeri Johor 2012 - Mesej Dari Presidium "Pekerja Berganding, Masa Depan Terjamin!"

Majlis Sambutan Hari Pekerja Sedunia Negeri Johor 2012
Mesej Dari Presidium

Pekerja Berganding,
Masa Depan Terjamin!

Dr. Hj. Ali Abdul Rahman, Y. Mohan, Ng Chee Wee

Dr. Hj. Ali Abdul Rahman mewakili Presidium menyampaikan Mesej Mei Satu.

Dilema yang dihadapi pekerja Malaysia, tanpa mengira kaum, sangat meruncing dan membimbangkan.  Ia bukan sahaja boleh menjejaskan kesejahteraan rakyat berbilang kaum di negara ini, bahkan boleh menjejaskan keharmonian masyarakat dan keselamatan negara yang tercinta.

Gaji yang rendah diikuti kos saraan hidup yang tinggi adalah antara dilema yang terbesar.  Pekerja tanpa kemahiran, seperti operator kilang dan pembersih lantai di pejabat-pejabat, dibayar gaji permulaan RM400 hingga RM550.  Ada di antara mereka merupakan penyara tunggal dalam keluarga yang ramai.  Ada juga yang terpaksa tinggal di bandar-bandar besar seperti Johor Bahru, yang kos saraan hidup antara yang tertinggi di seluruh Malaysia.

Kebanyakan majikan syarikat atau ladang-ladang pula kelihatan lebih cenderung untuk mengambil pekerja asing yang boleh dibayar gaji yang lebih rendah.  Walaupun dibayar gaji rendah, pekerja asing ini sanggup bertahan kerana samada mereka belum berkahwin, atau meninggalkan tanggungan mereka di negara masing-masing.  Bersendirian, mereka sanggup bekerja banyak pusingan ‘shift’ untuk meningkatkan pendapatan.  Dengan demikian jumlah pendapatan mereka meningkat dan dapatlah mereka mengirim wang pulang, yang apabila ditukar ke dalam mata wang negara mereka, mampu menyara keluarga masing-masing dengan amat selesa sekali.  Betapa ruginya pekerja Malaysia yang dipinggirkan! … juga seluruh rakyat Malaysia – lantaran ratusan juta ringgit dana negara yang mengalir keluar.

Keutamaan yang diberikan kepada pekerja asing tidak terbatas di situ sahaja.  Malah terma kontrak yang ditandatangani bersama majikan menjanjikan tempoh kerja sehingga 2 tahun – yang sering pula dilanjutkan - berbanding 3 bulan untuk pekerja setempat.  Malah pekerja tempatan boleh diberhentikan tanpa sebarang pampasan, manakala pekerja asing diberi layanan yang istimewa disebabkan kontrak yang dimeterai melibatkan hubungan dua negara.  Sungguh, pekerja asing menjadi ancaman kepada pekerja setempat!

Lebih memburukkan keadaan, Menteri Sumber Tenaga Manusia – yang sepatutnya membela nasib pekerja tempatan – kelihatan lebih bersungguh memperjuangkan nasib pembantu rumah asing – gaji minimum RM800, makanan percuma, cuti sehari penuh setiap minggu – daripada menunjukkan keprihatinan terhadap nasib pekerja bangsanya sendiri.  Benarlah pepatah Melayu, kera di hutan disusukan, anak di rumah dibiarkan kebuluran …

Nasib pekerja tempatan yang dilakarkan di atas tidak terbatas kepada satu kaum sahaja, malah benar untuk semua kaum di Malaysia.  Walaupun begitu, mungkin kaum yang paling teruk terkesan ialah kaum India.  Menyoroti sejarah negara sehingga sebelum kemerdekaan, antara habitat asal pekerjaan untuk sebahagian besar kaum India ialah di estet getah.  Setelah merdeka, kerajaan menukar fokus daripada getah kepada kelapa sawit, lantas pekerja estet getah hilang pekerjaan lantaran majikan estet sawit mengutamakan pekerja asing yang kelihatan lebih setia dan sanggup bekerja dalam keadaan yang menekan.  Di ladang-ladang getah yang masih ada pula, seperti di Kluang dan Segamat, nasib yang menimpa pekerja yang tinggal amat mendukacitakan.  Tiba musim hujan, gaji mereka dipotong walaupun yang demikian tidak berlaku kepada pekerja asing di ladang yang sama!

Semua janji yang diberikan kepada kaum India semasa mereka dibawa masuk bekerja di ladang ternyata janji kosong belaka.  Ganjaran yang dijanjikan, seperti lot tanah dan rumah percuma, tidak dilunaskan, generasi demi generasi sehingga melangkaui generasi ketiga keluarga sama yang berkhidmat untuk ladang dan majikan yang sama.  Betapa tidak kaum ini dikhianati? …

Natijahnya, ramai pekerja India terpaksa berhijrah ke bandar-bandar besar untuk mengadu nasib.  Ramai yang kecundang apabila kilang-kilang mensyaratkan umur kurang 35 tahun untuk permulaan kerja operator.  Akhirnya pekerja tersebut terpaksa menerima nasib sebagai pembersih, pengawal keselamatan, dan lain-lain pekerjaan yang tidak memerlukan kemahiran khusus.  Oleh sebab gaji mereka kecil, sering didapati suami dan isteri dalam sebuah keluarga terpaksa sama-sama bekerja mencari nafkah untuk seisi keluarga yang ramai bilangannya.  Rumah yang mampu mereka sewa – walaupun tinggi sewanya – rata-rata sangat daif dan terletak pula di kejiranan yang sarat dengan masalah sosial.  Kesudahannya, anak-anak mereka terbiar, tanpa makanan sempurna, tercicir di bidang pendidikan, ditambah oleh pengaruh pesekitaran, menjadi remaja liar.  Masalah kadar tinggi jenayah yang dihadapi negara kini sebahagiannya berpunca daripada situasi sebegini.

Malang sekali pekerja yang disebutkan di atas telah, sedang, dan akan sentiasa mengalami kitaran ganas ‘vicious cycle’ yang tidak ada penghujungnya.  Mereka sering menjadi sasaran penguatkuasa undang-undang, tanpa masyarakat menyedari punca dilema yang mereka hadapi.

Hilangkah sudah keprihatinan umat yang dikenali sebagai rakyat Malaysia? …

Kaum India – dan kaum-kaum lain di Malaysia – sangat memerlukan pembelaan.

Bagaimanapun siapakah yang akan membela mereka, dan bagaimana?  Majikan yang mengharapkan keuntungan semata-mata tidak boleh diharapkan.

Masalah yang berpuncakan dasar kerajaan sebenarnya boleh diselesaikan juga oleh kerajaan.  Malangnya samada kerajaan kurang perihatin, tersasar dari jalan penyelesaian yang betul,  atau tidak mengambil langkah sesuai yang diperlukan.

Ura-ura menetapkan gaji minimum bagi pekerja kini menjadi realiti, walaupun pada zahirnya kelihatan menarik bagi pekerja tempatan, mengundang bala yang lebih besar.  Telah ada syarikat asing yang memindahkan operasinya – secara separa atau penuh - ke negara lain, seperti Vietnam dan China – yang saraan pekerja jauh lebih rendah berbanding Malaysia – dan ini boleh menyebabkan pengangguran yang tinggi di negara kita pada jangka sederhana dan panjang.

Adakah kita harus tunggu dan lihat sahaja malapetaka yang bakal melanda negara kita? …

Benar kita memperjuangkan gaji yang tinggi untuk pekerja kita.  Tetapi kelestarian (sustainability) perlu juga diambilkira.  Kita mahu majikan memberi gaji yang lumayan kepada pekerja kita sesuai dengan kualiti kerja dan produktiviti mereka.

Langkah penting yang boleh diambil oleh kerajaan ialah memperuntukkan dana khas untuk meningkatkan kualiti dan kemahiran pekerja tempatan.  Melalui dana ini, pekerja akan diberi latihan kemahiran yang khusus menurut keperluan bidang kerjaya masing-masing.  Dengan itu, majikan tidak perlu lagi melatih pekerja tempatan yang masuk bekerja, sekaligus mereka dapat terus menyumbang terhadap produktiviti syarikat dari hari pertama bekerja lagi.  Latihan peningkatan sikap dan mutu kerja juga perlu dijalankan.  Apabila produktiviti, sikap dan mutu kerja pekerja tempatan jauh lebih baik berbanding pekerja asing, syarikat tidak ada pilihan kecuali mengambil pekerja kita.  Malah mereka dengan rela hati akan menawarkan gaji yang lumayan untuk pekerja tempatan!  Inilah penyelesaian ‘win-win’ yang lestari terhadap masalah pendapatan pekerja.

Langkah lain yang wajar ialah kerajaan menyediakan insentif bagi syarikat-syarikat supaya mereka mampu mengambil dan mengekalkan pekerja tempatan.  Syarikat-syarikat boleh diberi insentif cukai apabila mereka menggaji pekerja tempatan.

Malangnya, kerajaan yang ada sekarang kelihatan lemah upaya serta ketandusan idea dan inisiatif.  Sektor awam yang berada secara langsung di bawah pengawasan kerajaan pun tidak sepi dari masalah pekerjanya.

Baru-baru ini kerajaan mengumumkan ura-ura menukarkan skim perkhidmatan yang sedia ada, Sistem Saraan Baru (SSM), dengan Skim Baru Perkhidmatan Awam (SBPA).  Walaupun terdapat kepincangannya, terdapat juga kebaikan yang ketara, menyebabkan ramai kakitangan awam menerima opsyen melanjutkan umur bersara sehingga 60 tahun.  Malangnya, pada pertengahan bulan Mac 2012  yang lalu, YAB Perdana Menteri telah membatalkan cadangan SBPA, dan mengekalkan SSM dengan beberapa penambahbaikan.

Tindakan kerajaan ini mendedahkan kelemahannya yang ketara dalam penggubalan polisi dan pembuatan keputusan.  SBPA diusulkan sebagai sebahagian daripada pakej Program Transformasi Kerajaan (GTP),  dan sememangnya SBPA memiliki banyak unsur positif untuk menggiatkan lagi sistem ‘delivery’ sektor awam.  Sebagai contoh, satu ciri SBPA ialah wujudnya ‘exit policy’ yang bertujuan menangani masalah pekera kurang produktif.   Memansuhkan SBPA sebelum ia terlaksana dan berpatah balik kepada SSM menunjukkan kehilangan arah tuju kerajaan di samping menunjukkan betapa lemahnya komitmen kerajaan terhadap inisiatif GTP itu sendiri.  Selain itu, ramai kakitangan kerajaan berasa tertipu, kerana mereka mengambil opsyen lanjutan umur persaraan untuk memanfaatkan peruntukan kenaikan gaji yang disediakan SBPA, tetapi setelah SBPA dibatalkan, perlanjutan umur persaraan mereka tetap kekal.

Syugia, perlanjutan umur persaraan juga mendatangkan implikasi gelap terhadap tenaga pekerja muda di tanah air kita.  Ramai di antara remaja dan belia yang baru memiliki sijil, diploma, atau ijazah, yang sedang bersiap sedia memasuki alam kerjaya telah dihampakan setelah dinafikan tempat kerja lantaran tiada kekosongan pekerjaan di sektor awam.   Remaja dan belia – yang sepatutnya menjadi barisan pelapis negara – kini menjadi bakat yang disia-siakan.  Pepatah Inggeris mengungkapkan ‘An idle mind is a most terrible thing to waste’ (Minda yang terbiar itu sangat membahayakan).  Nasib yang mereka sedang hadapi akan menjejaskan masa depan negara.

Inilah ssenario pekerja – dan bakal pekerja – di tanah air kita.  Di ladang-ladang mereka dipinggirkan dan dinyah keluar.  Di kilang-kilang mereka diremehkan.  Di sektor awam juga mereka menghadapi dilema.  Mereka perlukan pembelaan.  Dari majikan yang mendahulukan keuntungan?  Dari kerajaan yang hilang pegangan?  Kedua-dua hanya mampu mampu menambah penderitaan.

Hanya kita – pekerja kilang, ladang , dan awam –   yang mampu membela diri sendiri.  Justeru, kita, pekerja berbilang kaum, harus bersatu, berganding bahu, sebagai rakyat tanah air yang tercinta ini menuntut hak seperti yang termaktub dalam perlembagaan negara.  Kerajaan yang melaungkan slogan ‘Rakyat Didahulukan’ mestilah didesak mengotakan janjinya, supaya tidak hanya bercakap yang tak serupa bikin.  Majikan mesti didesak berlaku adil terhadap pekerja tempatan melalui penggubalan undang-undang adil yang diluluskan di Parlimen, berdasarkan Perlembagaan negara.

Inilah tuntutan pekerja rakyat Malaysia.  Tuntutan ini hanya dapat ditunaikan jika pekerja berganding bahu, tanpa mengira kaum dan agama, bangun menuntut hak yang sudah lama dinafikan.  Tertunainya hak pekerja, terjaminlah masa depan mereka, dan terjaminlah masa depan negara dan seluruh rakyat negara tercinta ini.

'Pekerja berganding, masa depan terjamin.'

0 comments:

通告 Notification




工委会议决:将徐袖珉除名

人民之友工委会2020年9月27日常月会议针对徐袖珉(英文名: See Siew Min)半年多以来胡闹的问题,议决如下:

鉴于徐袖珉长期以来顽固推行她的“颜色革命”理念和“舔美仇华”思想,蓄意扰乱人民之友一贯以来的“反对霸权主义,反对种族主义”政治立场,阴谋分化甚至瓦解人民之友推动真正民主改革的思想阵地,人民之友工委会经过长时间的考察和验证,在2020年9月27日会议议决;为了明确人民之友创立以来的政治立场以及贯彻人民之友现阶段以及今后的政治主张,必须将徐袖珉从工委会名单上除名,并在人民之友部落格发出通告,以绝后患。

2020年9月27日发布



[ 漫画新解 ]
新冠病毒疫情下的马来西亚
舔美精神患者的状态

年轻一辈人民之友有感而作


注:这“漫画新解”是反映一名自诩“智慧高人一等”而且“精于民主理论”的老姐又再突发奇想地运用她所学会的一丁点“颜色革命”理论和伎俩来征服人民之友队伍里的学弟学妹们的心理状态——她在10多年前曾在队伍里因时时表现自己是超群精英,事事都要别人服从她的意愿而人人“惊而远之”,她因此而被挤出队伍近10年之久。

她在三年前被一名年长工委推介,重新加入人民之友队伍。可是,就在今年年初她又再故态复萌,尤其是在3月以来,不断利用部落格的贴文,任意扭曲而胡说八道。起初,还以“不同意见者”的姿态出现,以博取一些不明就里的队友对她的同情和支持,后来,她发现了她的欺骗伎俩无法得逞之后,索性撤下了假面具,对人民之友一贯的“反对霸权主义、反对种族主义”的政治立场,发出歇斯底里的叫嚣,而暴露她设想人民之友“改旗易帜”的真面目!

尤其是在新冠病毒疫情(COVID-19)课题上,她公然猖狂跟人民之友的政治立场对着干,指责人民之友服务于中国文宣或大中华,是 “中国海外统治部”、“中华小红卫兵”等等等等。她甚至通过强硬粗暴手段擅自把我们的WhatsApp群组名称“Sahabat Rakyat Malaysia”改为“吐槽美国样衰俱乐部”这样的无耻行动也做得出来。她的这种种露骨的表现足以说明了她是一名赤裸裸的“反中仇华”份子。

其实,在我们年轻队友看来,这名嘲讽我们“浪费了20年青春”[人民之友成立至今近20年(2001-9-9迄今)]并想要“拯救我们年轻工委”的这位“徐大姐”,她的思想依然停留在20年前的上个世纪。她初始或许是不自觉接受了“西方民主”和“颜色革命”思想的培养,而如今却是自觉地为维护美国的全球霸权统治而与反对美国霸权支配全球的中国人民和全世界各国(包括马来西亚)人民为敌。她是那么狂妄自大,却是多么幼稚可笑啊!

她所说的“你们浪费了20年青春”正好送回给她和她的跟班,让他们把她的这句话吞到自己的肚子里去!


[ 漫画新解 ]
新冠病毒疫情下的马来西亚
"公知"及其跟班的精神面貌

注:这“漫画新解”是与<人民之友>4月24日转贴的美国政客叫嚣“围剿中国”煽动颠覆各国民间和组织 >(原标题为<当心!爱国队伍里混进了这些奸细……>)这篇文章有关联的。这篇文章作者沈逸所说的“已被欧美政治认同洗脑的‘精神欧美人’”正是马来西亚“公知”及其跟班的精神面貌的另一种写照!




[ 漫画新解 ]
新冠病毒疫情下的马来西亚
"舔美"狗狗的角色

编辑 / 来源:人民之友 / 网络图库

注:这“漫画新解”是与《察网》4月22日刊林爱玥专栏文章<公知与鲁迅之间 隔着整整一个中国 >这篇文章有关联的,这是由于这篇文章所述说的中国公知,很明显是跟这组漫画所描绘的马来西亚的“舔美”狗狗,有着孪生兄弟姐妹的亲密关系。

欲知其中详情,敬请点击、阅读上述文章内容,再理解、品味以下漫画的含义。这篇文章和漫画贴出后,引起激烈反响,有人竟然对号入座,暴跳如雷且发出恐吓,众多读者纷纷叫好且鼓励加油。编辑部特此接受一名网友建议:在显著的布告栏内贴出,方便网友搜索、浏览,以扩大宣传教育效果。谢谢关注!谢谢鼓励!












Malaysia Time (GMT+8)

面书分享 FB SHARE